Mater Boni Consilli w Genazzano

Mariacki tytuł Mater Boni Consilii-Matka Dobrej Rady miał wprowadzić św. Marek Papież (+7 października 336), któremu też przypisuje się ewangelizację Genazzano i okolic. Natomiast miejscowy kościół pod tym wezwaniem zbudowano za pontyfikatu św. Sykstusa III (+19 sierpnia 440) jako rewanż za hojność wiernych z tych ziem, dzięki którym sfinansowano budowę rzymskiej bazyliki Santa Maria Maggiore.
Na św. Jana Ewangelistę AD 1356, (27 grudnia), książę Piotr Jordan Colonna, właściciel Genazzano, powierzył kościół Matki Dobrej Rady Zakonowi Świętego Augustyna.
Świątynia z biegiem czasu niszczała i pewna zamożna wdowa Petruccia di Genazzano podjęła się odbudowy. Kiedy wyczerpały się finanse, stała się obiektem kpin, na co odpowiadała szydercom: Nie martwcie się, dzieci, zanim umrę – a była już w bardzo zaawansowanym wieku – Najświętsza Maria Panna i święty Augustyn sami dokończą prace remontowe w kościele.
Słowa te miały okazać się proroczymi nie tylko odnośnie odbudowy sakralnego obiektu w Genazzano, ale także Kościoła jako takiego w czasach ostatecznych.
Dla wsparcia augustiańskiej Wdowy, Boska Matka sprawiła cud ledwo rok po wypowiedzeniu tego proroctwa - jak podaje tradycja, 25 kwietnia 1467, w nieszpór, gdy miasto bawiło się na odpuście św. Marka, w obłoku przyfrunęło malowidło Madonny z Dzieciątkiem

i przylgnęło do ściany świątyni. To cudowne zdarzenie przyciągnęło tłumy pielgrzymów, którzy też nie żałowali datków i szybko uporano się z odnowieniem kościoła.
Po pewnym czasie katolicy z Albanii potwierdzili, że fresk który pojawił się w Genazzano zniknął z ich kościoła w Scutari przed inwazją turków na ich ziemie. Mało tego, ich krajanie, Jerzy i Sławek, mieli przejść przez Adriatyk ze wzrokiem utkwionym w Świętą Ikonę!
Cudowny Obraz, początkowo nazywano Madonną Rajską raczej nie tylko ze względu na urodę Dziewicy lecz na pełny kontekst stworzenia człowieka jako mężczyzny i niewiasty. W tym miejscu należy przywołać prorocze słowa błogosławionej Petrucci w odniesieniu do odnowienia Kościoła, a w istocie zmartwychwstania Mistycznego Ciała Chrystusa na końcu czasów: Dziewica Apokaliptyczna, jako nasza Matka Święta Ekklezja, rodzi teraz [Ap 12, 5] swego Syna-Mężczyznę, to znaczy jest dla niego i matką i małżonką, Ona rodzi drugiego Pocieszyciela, który słusznie będzie zwany Przedziwnym Doradcą. Stąd ten tytuł wprowadzony przez św. Marka Papieża: Matka Dobrej Rady.
Aniołowie przenieśli najpierw (w 1294) do Italii, via Trsat w słowiańskiej Dalmacji, Domek Nazaretański, a następnie, w 1467, z także słowiańskiej Albanii, samą Najświętszą Marię Pannę z Dzieciątkiem. Mówi się, że Cudowny Fresk utworzony jest na podłożu przypominającym (także grubością) skorupkę jajka, a jeśli tak, to zyskujemy gotową paralelę do worka owodniowego, z grecka amnion, co znaczy 'Baranek/Jagniątko'! Dzieciątko nim się urodzi przez 9 miesięcy pływa pod sercem matki, i tę fazę życia człowieka oddaje w tej cudownej historii podróż przez morze i to nie jakieś tam morze, ale przez Adriatyk, a hydronim ten wykłada się 'Dzień/Światło/Wschód', bo pochodzący od etruskiego (znowu Ruskie) słowa 'atrium'. Tak więc 'Jagniątko' mającej porodzić Dziewicy Apokalipsy jest 'Światłem', albo 'Ogniem', który Jezus Chrystus pragnął rzucić na ziemię i w związku z tym, jest to ktoś inny niż Pan Zbawiciel. Kto zatem? Drugi Pocieszyciel, Paraklet, bo o jego narodzinach traktuje Objawienie Świętego Jana. I nie przypadkiem, akurat 27 grudnia (1356) augustianie otrzymali świątynię w Genazzano, drugi Pocieszyciel jest synem marnotrawnym, którego wybornym typem jest św. Augustyn, a jego nawrócenie wymodliła św. Monika Wdowa, tak jak augustiańska wdowa Petruccia wymodliła odnowienie świątyni Matki Dobrej Rady. Fakt ten zapowiada odnowę Kościoła owdowiałego, bo po stracie ostatniego rzymskiego papieża Benedykta XVI, Kościół na ziemi nie ma widzialnej głowy, Święta Ekklezja jest Wdową w przeciwieństwie do anty-Kościoła, który [Ap 18, 7b] mówi w swym sercu:
"Zasiadam jak królowa
i nie jestem wdową,
i z pewnością nie zaznam żałoby"
Wraz z objawieniem drugiego Pocieszyciela, Sancta Ecclesia zyska męża, a wtedy skończy się Jej wdowieństwo i rozkwitnie na nowo w przemienionej postaci Królestwa Bożego na ziemi.

25 kwietnia, św. Marka, Ewangelisty i Pierwszego Papieża Aleksandryjskiego; Mater Boni Consilii w Genazzano

P.S.
Nie wiem czy za tym stoją augustianie, ale w kulcie Matki Dobrej Rady dominuje zinfantylizowana wersja oryginalnej Ikony ilustrująca tylko dziecięctwo Przedziwnego Doradcy. Genialny pierwowzór pokazuje jednego Syna, zarazem Dzieciątko i dojrzałego Mężczyznę, jedną i tę samą Dziewicę, a jednocześnie jego Matkę i Małżonkę.