Franciscus wil een oecumenische erkenning van een "pausdom zonder inhoud"
Het heet "De bisschop van Rome" en is ondertekend door Franciscus. De tekst geeft een historische en beschrijvende synthese van ontwikkelingen en meningen over het pausdom.
Koch hoopt op een "nieuw begrip" van het pausdom dat "erkend kan worden door alle betrokkenen", waaronder talloze schismatieke en ketterse groepen.
De paus zou door de vele christelijke sekten alleen geaccepteerd moeten worden als een "erehoofd", inclusief een soort "primaat van verkondiging en getuigenis".
Onder de ondertitel "Principes voor de uitoefening van het primaat in de 21e eeuw" suggereert de tekst een verandering in het begrip van het pausdom die in dienst zou staan van "oecumene" en "synodaliteit". "Synodaliteit" is een andere term voor Conciliarisme, het geloof dat concilies meer gezag hebben dan de paus, dat in de 15e eeuw werd veroordeeld door het concilie van Bazel-Ferrara-Florenz.
Het document presenteert "de wederzijdse afhankelijkheid van primaat en synodaliteit op elk niveau van de Kerk en de daaruit voortvloeiende noodzaak voor een synodale uitoefening van het primaat" als een "algemene overeenkomst".
Synodaliteit zou moeten betekenen dat er meer macht wordt gegeven aan de "regionale" niveaus van de Kerk, en "een voortdurende 'decentralisatie' geïnspireerd door het model van de oude patriarchale Kerken [die onder het pausdom vielen]."
Dit houdt ook in dat er wordt nagedacht over het gezag [= de macht] van nationale bisschoppenconferenties.
De kern van het document is een oproep in nummer 178 voor "een katholieke 'heropvatting', 'herinterpretatie', 'officiële interpretatie', 'bijgewerkt commentaar' of zelfs 'herformulering' van de leer van Vaticanum I." Integendeel, het 'Jurisdictional Primacy' van Vaticanum I definieerde als een dogma de opperste, volledige, onmiddellijke en universele macht van de paus over de hele Kerk.
Het document voegt hieraan toe: "Deze leerstellingen waren diep geconditioneerd door hun historische context [= "verkeerd" vandaag], en suggereren dat de Katholieke Kerk moet zoeken naar nieuwe uitdrukkingen en woordenschat die trouw zijn aan de oorspronkelijke bedoeling, maar geïntegreerd in een communio ecclesiologie en aangepast aan de huidige culturele en oecumenische context."
De volgende paragraaf 179 probeert de pauselijke macht te beperken tot de stad Rome: "Een groter accent op de uitoefening van het ambt van de paus in zijn eigen specifieke kerk, het bisdom Rome, zou het bisschoppelijke ambt dat hij deelt met zijn broederbisschoppen benadrukken en het beeld van het pausdom vernieuwen."
Tot slot wordt de eenheid van de Kerk aangevallen: "Het lijkt vooral noodzakelijk om de betekenis van de uitdrukking 'universele Kerk' te verduidelijken."
Het is duidelijk dat deze voorstellen niet kunnen worden uitgevoerd onder Franciscus, die staat voor centralisme, autoritarisme en tirannie.
AI-vertaling