Quas Primas
3295

Głosu prawdy już się nie zatrzyma…!!!

Czasy pomieszania powszechnego wtargnęły w sam środek Kościoła.

Pan Bóg nie przestaje przemawiać:

„Zaiste, podobnie jak ulewa i śnieg
spadają z nieba
i tam nie powracają,
dopóki nie nawodnią ziemi,
nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju,
tak iż wydaje nasienie dla siewcy
i chleb dla jedzącego,
tak słowo, które wychodzi z ust moich,
nie wraca do Mnie bezowocne,
zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem,
i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa” (Iz 55, 10-11).

Słowo Boże jest żywe i odsłania w prawdzie tajniki ludzkiego serca:
„Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca. Nie ma stworzenia, które by było przed Nim niewidzialne, przeciwnie, wszystko odkryte i odsłonięte jest przed oczami Tego, któremu musimy zdać rachunek” (Hbr 4, 12-13).
Pan Jezus mówi do Ojca: „Słowo Twoje jest prawdą” (J 17, 17).
Słowo Boże jest Słowem prawdy. Słowo Boże jest wolne i nieskrępowane.
Psalmista mówi o Słowie Bożym, kierowanym przez Pana Boga do ludzi:
„Na ziemię zsyła swoje orędzie,
mknie chyżo Jego słowo” (Ps 147, 15).

Takie jest Słowo Boże: żywe, skuteczne, prawdziwe, wolne, nieskrępowane, rącze… Biegnie ku człowiekowi!
Są tylko jacyś ludzie, którzy chcieliby skrępować Słowo Boże. Są tylko jacyś ludzie, którzy chcieliby wykoślawiać Słowo Boże. Do jednego z nich mówi św. Paweł, prawowity Apostoł: „O, synu diabelski, pełny wszelkiej zdrady i wszelkiej przewrotności, wrogu wszelkiej sprawiedliwości, czyż nie zaprzestaniesz wykrzywiać prostych dróg Pańskich?” (Dz 13, 10).
Są tylko jacyś ludzie, którzy chcieliby pod pozorem autorytetu wprowadzać ludzkie ustalenia i przepisy w miejsce Słowa Bożego. „Przepisy te mają pozór mądrości dzięki kultowi własnego pomysłu” (Kol 2, 23). Św. Paweł pisze: „Innej jednak Ewangelii nie ma: są tylko jacyś ludzie, którzy sieją wśród was zamęt i którzy chcieliby przekręcić Ewangelię Chrystusową” (Ga 1, 7).

Św. Paweł mówi św. Tymoteuszowi o swoim losie – w kontekście wolnego Słowa Bożego:
„Pamiętaj na Jezusa Chrystusa, potomka Dawida! On według Ewangelii mojej powstał z martwych. Dla niej znoszę niedolę aż do więzów jak złoczyńca; ale słowo Boże nie uległo skrępowaniu” (2 Tm 2, 8-9).
Przestroga jest poważna i trzeźwiąca – sole trzeźwiące:
„Albowiem gniew Boży ujawnia się z nieba na wszelką bezbożność i nieprawość tych ludzi, którzy przez nieprawość nakładają prawdzie pęta” (Rz 1, 18).

Nie mamy prawa krępować Słowa Bożego.
Nie mamy prawa przez naszą nieprawość nakładać prawdzie pęt.
Nie mamy prawa wykrzywiać prostych dróg Pańskich.
Nie mamy prawa uzurpować sobie prawa zmieniania Słowa Bożego według ludzkiego pomysłu.
Mamy święty i zaszczytny obowiązek Słowa Bożego słuchać i wypełniać je. Pan Jezus mówi: „Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je” (Łk 11, 28).

Postulatorom zmiany oraz ludziom szczerej i prawdziwej wiary – jednym ku przestrodze, drugim ku pociesze – mówi Bóg:

„Ale Ja patrzę na tego,
który jest biedny i zgnębiony na duchu,
i który z drżeniem czci moje słowo” (Iz 66, 2).

Serdeczny św. Paweł pisze – obyśmy go słuchali katolickim umysłem i sercem – rozumnie i serdecznie:
Trzymajcie się mocno Słowa Życia, abym mógł być dumny w dniu Chrystusa, że nie na próżno biegłem i nie na próżno się trudziłem” (Flp 2, 16).
„Przeto, bracia, stójcie niewzruszenie i trzymajcie się tradycji, o których zostaliście pouczeni bądź żywym słowem, bądź za pośrednictwem naszego listu. Sam zaś Pan nasz Jezus Chrystus i Bóg, Ojciec nasz, który nas umiłował i przez łaskę udzielił nam nie kończącego się pocieszenia i dobrej nadziei, niech pocieszy serca wasze i niech utwierdzi we wszelkim czynie i dobrej mowie!” (2 Tes 2, 15-17).

Czasy pomieszania powszechnego wtargnęły w sam środek Kościoła.

Tama już zaczyna pękać. Głosu prawdy już się nie zatrzyma. Coraz więcej katolików otwiera oczy…

Posted by Sacerdos Hyacinthus in Uncategorized

treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/SacHyacinthus
Quas Primas
SSłowo Boże jest żywe i odsłania w prawdzie tajniki ludzkiego serca:
„Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca. Nie ma stworzenia, które by było przed Nim niewidzialne, przeciwnie, wszystko odkryte i odsłonięte jest przed oczami Tego, któremu musimy …Więcej
SSłowo Boże jest żywe i odsłania w prawdzie tajniki ludzkiego serca:
„Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca. Nie ma stworzenia, które by było przed Nim niewidzialne, przeciwnie, wszystko odkryte i odsłonięte jest przed oczami Tego, któremu musimy zdać rachunek” (Hbr 4, 12-13)."
(Ks. Jacek Bałemba)
The Last CATHOLIC
Czasy pomieszania powszechnego wtargnęły w sam środek Kościoła.
Tama już zaczyna pękać. Głosu prawdy już się nie zatrzyma. Coraz więcej katolików otwiera oczy…Więcej
Czasy pomieszania powszechnego wtargnęły w sam środek Kościoła.

Tama już zaczyna pękać. Głosu prawdy już się nie zatrzyma. Coraz więcej katolików otwiera oczy…
Quas Primas
Serdeczny św. Paweł pisze – obyśmy go słuchali katolickim umysłem i sercem – rozumnie i serdecznie:
Trzymajcie się mocno Słowa Życia, abym mógł być dumny w dniu Chrystusa, że nie na próżno biegłem i nie na próżno się trudziłem” (Flp 2, 16).
„Przeto, bracia, stójcie niewzruszenie i trzymajcie się tradycji, o których zostaliście pouczeni bądź żywym słowem, bądź za pośrednictwem naszego listu …Więcej
Serdeczny św. Paweł pisze – obyśmy go słuchali katolickim umysłem i sercem – rozumnie i serdecznie:
Trzymajcie się mocno Słowa Życia, abym mógł być dumny w dniu Chrystusa, że nie na próżno biegłem i nie na próżno się trudziłem” (Flp 2, 16).
„Przeto, bracia, stójcie niewzruszenie i trzymajcie się tradycji, o których zostaliście pouczeni bądź żywym słowem, bądź za pośrednictwem naszego listu. Sam zaś Pan nasz Jezus Chrystus i Bóg, Ojciec nasz, który nas umiłował i przez łaskę udzielił nam nie kończącego się pocieszenia i dobrej nadziei, niech pocieszy serca wasze i niech utwierdzi we wszelkim czynie i dobrej mowie!” (2 Tes 2, 15-17).

Czasy pomieszania powszechnego wtargnęły w sam środek Kościoła.

Tama już zaczyna pękać. Głosu prawdy już się nie zatrzyma. Coraz więcej katolików otwiera oczy…