Tomo Wszystkie Dykasterie Stolicy Apostolskiej które zajmują się zatwierdzeniami działania DN nie znalazły żadnego powodu aby zakazać Liturgii DN ani jej działalności
w Statucie masz jak odbywa się eucharystia na Drodze
Art. 13
[Eucharystia]
§ 1. Eucharystia jest prawdziwie istotna dla Neokatechumenatu, gdyż jest on właśnie
katechumenatem pochrzcielnym, przeżywanym w małej wspólnocie46. Eucharystia …Więcej
Tomo Wszystkie Dykasterie Stolicy Apostolskiej które zajmują się zatwierdzeniami działania DN nie znalazły żadnego powodu aby zakazać Liturgii DN ani jej działalności
w Statucie masz jak odbywa się eucharystia na Drodze
Art. 13
[Eucharystia]
§ 1. Eucharystia jest prawdziwie istotna dla Neokatechumenatu, gdyż jest on właśnie
katechumenatem pochrzcielnym, przeżywanym w małej wspólnocie46. Eucharystia dopełnia
bowiem wtajemniczenie chrześcijańskie47.
§ 2. Neokatechumeni celebrują Eucharystię w małej wspólnocie, aby być stopniowo
wtajemniczani do pełnego, świadomego i czynnego udziału w świętych misteriach48, a także aby
iść za przykładem Chrystusa, który podczas rozmnożenia chleba polecił ludziom usiąść
„gromadami po pięćdziesięciu” (Łk 9,14). Ten zwyczaj utrwalony w ponadtrzydziestoletniej
praktyce Drogi wydaje obfite owoce49.
§ 3. Uwzględniając także „specyficzne wymogi formacyjne i duszpasterskie, biorąc pod
uwagę dobro poszczególnych osób albo grup, a zwłaszcza owoce, jakie mogą płynąć dla całej
wspólnoty chrześcijańskiej”50, mała wspólnota neoka- techumenalna51 za zgodą Biskupa
diecezjalnego celebruje Eucharystię niedzielną52, otwartą także dla innych wiernych, po
pierwszych nieszporach.
§ 4. Każda celebracja Eucharystii jest przygotowana, gdy to możliwe pod kierunkiem
prezbitera przez kolejne grupy ze wspólnoty neokatechumenalnej, które opracowują krótkie
wprowadzenia do czytań, dobierają śpiewy, przygotowują chleb, wino i kwiaty oraz troszczą się
o piękno i godność znaków liturgicznych.
46 Por. JAN PAWEŁ II, List Ogniqualvolta, 30 sierpnia 1990, AAS 82 (1990) 1515: „To właśnie głoszenie Ewangelii, dawanie
świadectwa w małych wspólnotach i sprawowanie Eucharystii w grupach (por. Notyfikacja o liturgiach w grupach „Drogi
Neokatechumenalnej”, w: L'Oss. Rom., 24 grudnia 1988) są środkami, które pozwalają członkom (wspólnot) oddać się posłudze
odnowy Kościoła”; Tenże, Przemówienie do 350 katechistów wędrownych Drogi Neokatechumenalnej, w: L’Oss. Rom., 18 stycznia 1994:
„To wszystko odbywa się w małych wspólnotach, w których «refleksja nad słowem Bożym i uczestniczenie w Eucharystii…
formują żywe komórki Kościoła, dynamizują życie parafii poprzez działalność chrześcijan dojrzałych, zdolnych do dawania
świadectwa prawdzie dzięki wierze przeżywanej w sposób radykalny» (Przesłanie do Biskupów Europy zebranych w Wiedniu,
12 kwietnia 1993)”.
47 Por. OCWD, 36, 368. 48 Por. SOBÓR WATYKAŃSKI II, konst. Sacrosanctum Concilium, 48; KONGREGACJA DO SPRAW DUCHOWIEŃSTWA, Dyrektorium
ogólne o katechizacji, 85; ŚW. LEON WIELKI, Sermo 12, De passione: „Nasze uczestnictwo w Ciele i Krwi Chrystusa nie zmierza
do czego innego, jak tylko do naszej przemiany w to, co przyjmujemy, aby przyoblec się całkowicie w ciało i w ducha Tego,
w którym umarliśmy, zostaliśmy pogrzebani i zmartwychwstaliśmy”. 49 W ten sposób wychodzi się naprzeciw wymaganiom współczesnego człowieka: docenia się niedzielę unikając rozproszenia
właściwego dla weekendu, wyrywa się młodych z dyskotek w sobotę wieczór i z narkotyków, jednoczy rodzinę podczas
niedzielnej liturgii domowej – uprzywilejowanego momentu przekazywania wiary dzieciom – i daje bardziej uformowanym
braciom możliwość pomagania i ożywiania niedzielnych mszy parafialnych. Ale nade wszystko, intensywność uczestnictwa
małej wspólnoty w Najświętszej Eucharystii stymuluje i podtrzymuje zmianę moralną, a także wzbudza liczne powołania do
kapłaństwa, życia zakonnego i misyjnego. 50 JAN PAWEŁ II, List apost. Dies Domini, 36; por. ŚWIĘTA KONGREGACJA DO SPRAW KULTU BOŻEGO, Actio Pastoralis de
Missis pro cœtibus particularibus (Instrukcja dotycząca odprawiania Mszy Świętej dla grup specjalnych): „Usilnie zachęca się duszpasterzy
do rozważania i pogłębiania duchowej i formacyjnej wartości tych liturgii”. 51 Por. JAN PAWEŁ II, Przemówienie do 350 katechistów wędrownych Drogi Neokatechumenalnej, w: L’Oss. Rom., 18 stycznia 1994:
„Wasze wieloletnie doświadczenie w «Drodze» na pewno nauczyło was, że mała wspólnota, wspierana przez słowo Boże i
niedzielną Eucharystię, staje się miejscem komunii”. 52 Por. Notyfikacja Kongregacji do Spraw Kultu Bożego o liturgiach w grupach „Drogi Neokatechumenalnej”, w: L'Oss. Rom., 24 grudnia
1988: „Kongregacja zgadza się, by wśród dostosowań przewidzianych przez Instrukcję Actio pastoralis, nr 6-11, grupy
wspomnianej «Drogi» mogły przyjmować komunię pod dwiema postaciami, używając chleba przaśnego, i umieścić, ad
experimentum, obrzęd znaku pokoju po modlitwie powszechnej”.
Idąc za wskazaniami Instrukcji Ecclesia de mysterio (art. 3, § 3), aby przygotować zgromadzenie do lepszego przyjęcia
homilii, prezbiter może roztropnie umożliwić komuś z obecnych, by krótko wyraził to, co proklamowane Słowo
powiedziało w odniesieniu do jego życia.