Zrozumcie to dobrze: Msza św., Ofiarowana zgodnie z rytuałem i liturgią charakterystyczną dla obrządku modernistycznego, ma taki sam skutek w oczach Boga, jak gdyby Jego drogocenna krew była rozlewana rzekami na ziemi, a nie głębiej Cześć dla duszy. Myriam van Nazareth. (7 grudnia 2007)
Aby powtórne spełnienie świętego zaślubin między Chrystusem a kapłanem za każdym razem przyniosło owoce, należy również odprawić Mszę św. W ścisłej zgodności z obrzędem ustanowionym przez Jezusa i potwierdzonym przez Ducha Świętego. Każde odstępstwo od tego, na które ma wpływ światowe myślenie i doczesne cele, jest modernizmem. Jakiekolwiek poddanie się kapłana wpływom modernistycznym na projekt lub treść Mszy św. Zmienia jego przymierze z Chrystusem w małżeństwo z rozsądku.
Msza święta, która nie jest odprawiana w ścisłej zgodności z obrzędem wymaganym od Boga, nie uwalnia pełni łask Bożych zamierzonych, ponieważ owoce małżeństwa dla pozoru nie mogą być legalne. Jednak tylko ksiądz jest za to odpowiedzialny. W wielu przypadkach odpowiedzialność ta jest dzielona z określonymi elementami władzy kościelnej. (Maryja oznacza przede wszystkim biskupów).
Dla dusz uczestniczących we Mszy Świętej zdegradowanej przez wpływy modernistyczne, podstawową zasadą jest to, że Miłosierdzie Boże uzupełnia utratę łaski w takim stopniu, w jakim dusze te otrzymują dobrodziejstwo sakramentu. Wszelkie inne łaski, zgodnie z zamysłem Boga, z ustanowienia Eucharystii jako skutku Najświętszej Ofiary Mszy świętej, są udzielane duszom w stopniu, w jakim pragną one rzeczywiście stać się jednością z cierpiącym Jezusem, Jego Ciałem i Krwią oraz skutkami samego odkupienia rekord.
Powiedz duszom, że dobrze by zrobili, gdyby nie uczestniczyli we Mszy św. O modernistycznym wpływie, ale w przypadku siły wyższej będzie ona nadal przyjmowana przez Boże Miłosierdzie jako sakrament z pełnią łask do tego stopnia, że dusza we właściwym stanie serca uczestniczy w takiej ofierze. Wrócę do tego. W razie wątpliwości proszę dusze, aby regularnie zwracały się do mnie jako Matki Kościoła i Matki Eucharystii. (8 sierpnia 2007)
Bóg jest jeden i niepodzielny. W każdej cząstce Świętej Hostii obecna jest pełnia Bóstwa. W każdej Komunii Świętej Bóg jest jeden i niepodzielny. Istnieje jednak ogromna różnica między wartością Komunii Świętej przyjmowanej podczas Mszy świętej, ściśle ofiarowanej zgodnie z zasadami natchnionymi przez Ducha Świętego, a Komunią św. który został zdewaluowany przez modernistyczne odchylenia.
Niech dusze rozumieją to następująco: tylko Msza św., Odprawiana zgodnie z zaleceniami Ducha Bożego, ma pełną moc otwarcia dusz na przyjęcie światła, które Bóg chce w nie wlać. Z tego powodu Komunię Świętą otrzymaną podczas modernistycznej Mszy Świętej można porównać do wąskiego zakraplacza, na który wlewa się tonę wody: do zakraplacza wlewa się kilka kropel, z którego wypływa wiele milionów kropel.
Zrozumcie to dobrze: Msza św., Ofiarowana zgodnie z rytuałem i liturgią charakterystyczną dla obrządku modernistycznego, ma taki sam skutek w oczach Boga, jak gdyby Jego drogocenna krew była rozlewana rzekami na ziemi, a nie głębiej Cześć dla duszy. (7 grudnia 2007)
Kim jest Myriam van Nazareth.
Okazuje się, że są dusze, które chcą dowiedzieć się więcej o ziemskiej tożsamości Myriam. Mary wskazuje, że imię twojej Myriam jest częścią boskiego planu. Mary wezwała Myriam na swoją służbę w 1997 roku i natychmiast poddała Myriam mistycznej formacji w zjednoczeniu z Królową Nieba. Jest to powołanie na całe życie i misja na całe życie. Maria nadała Myriam swoje własne aramejskie imię (fonetycznie brzmi to z grubsza jak „Mar-i-am”), aby dać znak doskonałego mistycznego związku. Pani wszystkich dusz wzięła do swego serca ziemską tożsamość Myriam i pochowała ją, tak że w niebie Myriam jest w pełni uznawana za Myriam, tak jak ta dusza została ukształtowana przez Maryję i wciąż jest kształtowana codziennie (ponieważ formacja mistyczna jest zadaniem na całe życie jest). Z tego powodu Maryja stanowczo zachęca dusze, aby nie zadawały sobie pytań o ziemską tożsamość waszej Myriam. Nie należy zwracać uwagi na osobę Myriam, ale raczej na nauki płynące od Królowej Niebios do dusz.
Wkrótce po powołaniu Maryja opracowała niebiański plan dla Myriam, zgodnie z którym Myriam powinna oddać się tak całkowicie do dyspozycji Królowej Nieba, aby Maryja mogła w pełni rządzić nią. W tym celu światową tożsamość trzeba było postrzegać jako nieistniejącą w przyszłości. Byłaby tylko dusza, którą Maria miała nazywać „Myriam van Nazareth”. W swojej Myriam i poprzez swoją Myriam Mary ofiarowała się duszom. Jednak może to nastąpić tylko przy współpracy duszy, którą Maryja może całkowicie „wcielić”. Małżeństwo Myriam stało się początkiem życia mistycyzmu związku maryjnego.
Od nielicznych dusz, które znały lub znają światową tożsamość Myriam, Maria żąda obietnicy - złożonej Królowej Nieba - że w przyszłości również uznają tę tożsamość za nieistniejącą i nikomu jej nie ujawnią. Maryja zwraca uwagę, że jest to dzieło Maryi, którego „dusze ludzkie nie mogą dotykać”. Pani domaga się tego jako wyrazu szacunku dla planu niebiańskiego, którego w tej chwili nie można zgłębić, a który Ona (cytuję Maryję) „chce zrealizować przez mój potok, któremu sam nadałem swoje imię na zawsze”.
Kochanka wszystkich dusz dokonuje swoich dzieł poprzez swoją Myriam w jakości mistycznej duszy w stanie uduchowienia. Maria używa Myriam jako ustnika, przez który słowa z Boskiego Źródła jako woda Boskiego Życia wpływają do dusz w wybranym przez Marię czasie iw ustalonych przez nią dawkach.
Z tych powodów, podkreśla Maria, zupełnie nieważne jest stawianie pytań o doczesną tożsamość „Myriam van Nazareth”. Pani chce, aby dusze „nie marnowały cennego czasu, jaki dał im Bóg na spekulacje, aby przygotować się na ich wieczne szczęście”. Jedyną ważną rzeczą są prace, które Maria wykonuje przez swój „potok”. Maryja podaje duszom do refleksji następujący obraz:
Pani Wszystkich Dusz przekazuje duszom wszelkie nauki, objawienia, modlitwy i listy w ramach ich apostolatu Myriam van Nazareth. Gdzie:
- źródło (Bóg)
- Staw zbiorczy (Maria)
- Woda Boskiego Życia (wszystkie prace wykonywane przez apostolat Myriam van Nazareth dla dobra dusz).
- Strumyk, przez który ta woda płynie do dusz, to Myriam.
Maria zadaje pytanie: "Czy tożsamość potoku jest naprawdę ważna?" To nie tożsamość decyduje o skuteczności i przydatności nurtu: ważne jest tylko to, że „uformowałem ten potok i nadałem mu swoje imię” i jego charakter. To tylko zmartwienie Maryi, która nieustannie czyści potok oraz monitoruje i chroni jego stan.