Polskie iluzje na temat Ukraińców : tęsknota za tzw. "dobrym ukraińskim nacjonalistą"
"Ta tęsknota za tzw. 'dobrym ukraińskim nacjonalistą' ma kilka źródeł w polskiej polityce i w związku z tym w zmanipulowanej przez politykę historiografii. W zależności od potrzeb bieżących, mamy do czynienia albo z usprawiedliwianiem szowinizmu, nazizmu ukraińskiego jako radykalnego antykomunizmu (radykalnej emanacji antyrosyjskości), albo mamy uzasadnienie sentymentalno-historyczne - pamięć o tym, że byliśmy częścią wspólnego państwa, społeczeństwa - to brzmi sympatyczniej ale jest ogromnie anachroniczne - już wtedy wizja szukania 'dobrego kozaka' była równie anachroniczna i równie błędna jak póżniejsze szukanie dobrych ounowców, dobrych upowców. Wreszcie wizja związana z kolonializmem, wizja Polaka jako wyłącznie obszarnika - anachroniczna i niezgodna z prawdą, zwłaszcza niezgodna z prawdą w odniesieniu do Wołynia - w tej wizji Polak powinien się bić się w piersi za krzywdy klasowe i kolonialne - w związku z tym ten 'DOBRY BANDEROWIEC, DOBRY NACJONALISTA [ukraiński]' jest usprawiedliwiony. To są 3 wizje, popularne, ale oparte na niewiedzy historycznej, na nieznajomości faktów, na naginaniu faktów do bieżących celów politycznych."
