Pius XI - z dekretu kanonizacyjnego świętego Andrzeja Boboli

“To zaś [czyli kanonizacja św. Andrzeja Boboli] zostało nam dane zaprawdę nie bez w najwyższym stopniu opatrznościowej rady Bożej w tej naszej epoce. Albowiem dziś ludzie, mówiąc ogólnie, kierują się miłością własną i wyglądają jedynie własnej wygody i pożytku, i nie troszczą w ogóle o zbawienie bliźnich, zatem jawiło się jako cenne dla zbawienia dusz by najmężniejszy szermierz Chrystusowy został podany jako wzór, ten, który słusznie i zasłużenie został nazwany łowcą dusz (venator animarum), ucząc nas aktywnego rozszerzania królestwa Bożego. I niezwyciężony Męczennik wzywa osłabionych ludzi naszych czasów by byli mężni i znosili wszelkie trudy dla Boga i Kościoła, według którego czynienie wielkich rzeczy i wytrwanie jest chrześcijańskie.”

—-

Interrogatus an latinus sacerdos esset, Andreas: Sacerdos, inquit, catholicus sum, natus in catholica fide, in hac ipsa fide mori volo; fides mea verax; ad salutem ducit; vos potius poeniteat; poenitentiae indulgete, secus vestris in erroribus salutem assequi minime poteritis; fidem meam amplectentes, Deum verum cognoscetis, animasque vestras salvabitis.

Zapytany czy jest kapłanem łacińskim Andrzej rzekł: Jestem kapłanem katolickim, narodzonym w katolickiej wierze, w tej właśnie wierze pragnę umrzeć. Wiara moja jest prawdziwa, prowadzi do zbawienia. Nawróćcie się, czyńcie pokutę, albowiem inaczej nie zdołacie osiągnąć zbawienia w waszych błędach. Przyjmując mą wiarę poznacie prawdziwego Boga i ocalicie dusze.

(Acta Apostolicae Sedis XXX, 1938, p. 357 et seq.)