Ile ludzi wie że Komunia na stojąco, na rekę jest niezgodna z nauką papieży i Magisterium Kościoła Katolickiego?
Dlaczego więc proboszczowie nakazują właśnie taki styl rozdawania Komuni?
Dlaczego nam się zabrania klękać, zabrano nam klęczniki i nie asystuje się przy Komunii z ministrantem i patenką?
Indult papieski o Komunii na stojaco, na rękę to tak zwane warunkowe i lokalne odstępstwo od Prawa w Kosciele Katolickim dopuszczające w pewnych okolicznościach mniej godną formę.
Wszyscy, którzy twierdzą, że obie formy są godne, są równoprawne są zwykłymi kłamcami.
Jedna forma jest Prawna, druga jest odstępswem indultowym.

Surprise! Surprise!
Dziś po Mszy św podczas rozmowy przy kawie i pączkach pod kościołem ktoś mi dał do reki książkę...
własnie wyjąłem i czytam tytuł
"O Komunii na rękę i podobnych nadużyciach."
Michael Davis
wyd Te Deum
Warszawa 1999
No kto by się spodziewał takich książek i tego że one same do mnie przychodzą?
Ano cuda sie zdarzają, raz małe a raz wielkie...
Dziś słuchałem z uwagą jak Mojżesz się starał wygrać wojnę z Amelekitami...
Czy ktoś znajdzie cytat ze Starego Testamentu?
Jak to się odbyło?
Mojżesz przyjął postawę do wojny, z podniesionymi rękoma itd...
Czemu to było ważne w całej bitwie?
Ano Bóg pokazał, że postawy ludzi są bardzo ważne
Najbardziej odpowiednia do przyjmowania Jezusa w Eucharystii jest postawa klęcząca, taka jaką zawsze mieli ci co są dziś świętymi w Niebie.
Powiem więcej
Nikt kto przyjmuje Jezusa na rękę, na brudne i niekonsekrowane ręce, ten co sypie okruchami po posadzce nie dostanie sie do Nieba. Kapłan ma obowiązek przemyć ręce po dotykaniu Eucharystii a wierni to jak? Oblizać?
Poczytajcie żywota świętych bo to ważniejsze niż to co opowiada następny Ojciec z Oblatów Mieczysław Burdzy z Toronto.
Na moje listy ten ksiądz nie chce odpowiedzieć.
Dopuścił się rozsiewania nieprawdziwych informacji o ks Piotrze Natanku, którego zwalcza bezpardonowo. Po wizycie Ojca Burdzego w Ottawie nastąpiło trwałe rozbicie grup modlitewnych i nastepne tuzin rodzin odeszło z parafii w Ottawie. (sierpień 2012)
Już raz ten list tutaj publikowałem na Gloria tv...
jeśli Piotr2000 zezwoli to go powtórzę..

Dziś byłem na Mszy z rana
Było zimnawo, więc założyłem ładną czarną, długą jesionkę. (z okresu kiedy byłem bogaty)
Połami jesionki zamiatałem posadzkę tak przy klękaniu jak i przy powstawaniu. Jutro wstawię jesionkę do pralni i rachunek dołaczę do listu do biskupa w Ottawie...
Ciekawe co on na to odpisze? Czy zna tak zwane class action suits? Ja znam bo brałem w takich udział.
---------------------
Czemu rachunek do biskupa? Do nich tylko pieniądze przemawiają i ewentualne straty.
No właśnie ci maluczcy, co są i starzy i biedni (w Kanadzie jest tyle biednych co i w Polsce-niech was nie mylą opowiadania i bajki) są zazwyczaj "gorzej odziani" i oni klękają.
Ci zaś inżynierowie i doktorzy (mamy ich tutaj w parafii - nie myślcie sobie! emigracja posolidarnościowa była edukowana), ci w garniturach mają pełny respekt ks proboszcza.
Ale i ksiądz ma z nimi spokój bo się słuchają i do Komunii ani myslą klęknąć.
Przecież by sobie garnitury pobrudzili!
Ileż to razy rodzice dzieci do Pierwszej Komunii musieli w Ottawie odwoływać sie do biskupa bo ich dziecko nie miało zapewnionej Pierwszej Komunii na Kolanach tak jak rodzice mieli w dzieciństwie.
Jasne że biskup dzwonił wtedy i jednorazowo nakazywał proboszczowi dostosowanie się do Prawa.
Co roku jest ten sam problem.
Chcesz aby dziecko było u Komunii na kolanach, skarżysz do biskupa, biskup dzwoni i poucza księdza proboszcza że tak nie można wymuszać bo to bezprawne!
BEZPRAWNE
Jestem gotów porozmawiać tyutaj z ekspertami co to chcą nam wmówić że to w gestii proboszcza czy dzieci przyuczyć do Komunii na Kolanach czy na stojąco!
Proszę bardzo.
W tej sprawie proboszcz nawet nie ma Indultu! nie ma wyjątku! czyli bezwyjątku i bezwarunkowo powinien wszystkie dzieci przyuczać klękania do Komunii i to nie tylko pierwszego dnia! tylko do zdjęcia...
Po co takie zdjęcie że dziecko klęczy do Pierwszej Komunii jak drugiego dnia klęczniki już wyniesione!?

Dawniej (2 lata temu) na tym portalu było dużo dyskutantów którzy nawet nie pozwalało mówić o formie Komunii na Kolanach jako prześladowanej ale jedynie Prawnej. Nie chcieli wierzyć, że ta forma jest prześladowana i usuwana z kościołów na Zachodzie na siłę.
Dziś akcje Ojców Oblatów w Kanadzie są dowodem co oni mają w planach na przyszłość i jest to sygnałeem alarmowym dla Polaków w Polsce co może być i tam za 2- 3 lata.
A jaki wpływ mają Ojcowie Oblaci z Kanady na kapłanów w Polsce?
Mają duży i często bezpośredni wpływ bo nawet finansowy we wzajemnych kontaktach.
Jakich kapłanów z Polski zapraszają Oblaci do Kanady np na rekolekcje parafialne?
Sami pomyślcie...
To wszystko są naczynia połączone.
Dziwne, że Oblaci w Kanadzie nie chcą nawet rozmawiać o tym co w sprawie Klękania do Komunii naucza Papież i Magisterium Kościoła Katolickiego.
Na wszystko mają odpowiedź, że Papież jest tylko biskupem Rzymu.
Od roku 2008 Papież Benedykt zakazał Komunii na rękę w Rzymie.
Jak nauczał Papież Jan Paweł II?
Każdy wie bo nauczal po Polsku.
"Nie ważcie się zmieniać i niech w Polsce Komunia będzie po staremu!"
Papież Jan Paweł II ponoć może być świętym Kościoła niedługo... czy jego nauka coś znaczy dla polskich modernistów, którzy wymuszają Komunię na stojąco i na rękę?
Czy polskich biskupów nie stać na kontynuację jego nauk długiego pontyfikatu?
Czy brakuje lektury i nauk Jana Pawła II w wydaniu książkowym? Wow= nawet tej co Pax wydawał miałem setki kilo w Polsce!
==============
jedynie Prawna bo zgodna i z doktryną i z Prawem
Komunia na stojąco plus do rąk to formy wyjątków tymczasowych i ograniczonego zakresu, okreslana dokumentami pozaprawnymi typu isnstrukcje...
Indult=Wyjątek

To samo dzieje się w Ottawie.
Forma Prawna tj Komunia na Kolanach i do ust, wynikająca z doktryny Wiary, że w każdej kruszynie Chleba Eucharystycznego jest żywe Ciało i Krew (i Bóstwo) Jezusa Chrystusa nie ma szacunku u ks Proboszcza Janusza Jajeśniaka.
Stąd są instrukcje wykonawcze w Parafii św Jacka aby podchodzić gęsiego do Komunii na stojąco.
Ks Proboszcz stwierdził jasno i dobitnie, że jak dlugo on tam pozostanie proboszczem to żadnych klęczników nie da do Komunii, żadnych balasek...
Kto nie może ze względu na zdrowie rzucić się na posadzkę lub ze względu na starość a by chciał klękać niech sobie poszuka inny kościół.
Wszyscy klękający w oczach proboszcza Jajesniaka są buntownikami.
(po mojej rozmowie osobistej z ks proboszczem 10 pazdz 2013)
W okresie od kiedy ks Janusz Jajeśniak jest proboszczem , podlegający wcześniej Ojcu Januszowi Błażejakowi jako prowincjałowi Zakonu Oblatów, to z parafii polskiej św Jacka w Ottawie odeszło setki rodzin klękających i tych trwających przy Tradycji...
Dokładniej choć z niezbadanych przyczyn, przez okres pobytu ks proboszcza Janusza Jajesnika z około 1200 rodzin polskich pozostało może z 500 (wg tzw kopertek cotygodniowych datków)
Składka tygodniowa z około $ 5 tys spadła dziś do około $2.5 tys
Ilość odprawianych Mszy też jest mniejsza i z dwu stałych księży pozostał jeden stały.
Forma pozaprawna a zwana Indultowa jest wymuszana na wiernych.
Papież stosuje tylko formę Prawną tj Komunię do ust i na klęcznikach plus asysta patenki..
Wiadomo, że bez patenki, wiadomo, że podczas przekładania Eucharystii z rąk kapłana do rąk wiernych nastepuje kruszenie i profanacja.

ps
Najbardziej wrażenie na księdzu proboszczu zrobiło moje stwierdzenie, że my klękając na posadzce brudzimy garnitury i odświętne suknie a nasze rachunki za pralnie obniżą tacę!

Abp Malcolm Ranjith,
Sekretarz Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów
we wstępie do książki bpa z Kazachstanu,
Athanasiusa Schneidera, DOMINUS EST
pisze :

Będąc w zgodzie z tą tradycją jest rzeczą oczywistą, że przyjęcie gestów i postawy ciała i ducha, które ułatwiają ciszę, skupienie się, pokorne uznanie naszej małości wobec nieskończonej wielkości i świętości Tego, który wychodzi nam naprzeciw w postaciach eucharystycznych, stawało się oczywiste i nieodzowne. Najlepszym sposobem wyrażenia naszej postawy uszanowania wobec eucharystycznego Pana było naśladowanie przykładu Piotra, który jak przekazuje Ewangelia, rzucił się na kolana przed Jezusem i wyznał: Panie, odejdź ode mnie, bo jestem człowiekiem grzesznym (Łk 5, 8).
W obecnym czasie, jak widać to w niektórych kościołach taka praktyka jest coraz częściej zaniedbywana i odpowiedzialni za nią nie tylko, że nakazują wiernym przyjmować Komunię świętą na stojąco, to nawet usunęli klęczniki z ławek, zmuszając w ten sposób swoich wiernych do postawy siedzącej lub stojącej nawet podczas podniesienia postaci eucharystycznych w celu ich adorowania. Jest rzeczą dziwną, że takie kroki zostały podjęte w diecezjach przez tych, którzy są odpowiedzialni za liturgię, albo w kościołach przez księży proboszczów bez kompletnie żadnej konsultacji tego z wiernymi, i to dziś, kiedy bardziej niż kiedykolwiek mówi się w wielu środowiskach o demokracji w Kościele.

Jednocześnie, mówiąc o Komunii na rękę, trzeba uznać wreszcie, że jest to praktyka wprowadzona jako nadużycie i w sposób pospieszny w niektórych środowiskach Kościoła zaraz po Soborze Watykańskim II, zmieniając w ten sposób wiekową poprzednią praktykę i czyniąc ją obecnie zwyczajną praktyką dla całego Kościoła. Usprawiedliwiało się tę zmianę mówiąc, że odzwierciedlała lepiej treść Ewangelii czy też starożytną praktykę Kościoła.

To prawda, że jeśli przyjmuje się Komunię na język, to można ją przyjąć także i na rękę; dłoń bowiem jako część ciała ma taką samą godność. Niektórzy, aby usprawiedliwić taką praktykę odwołują się do słów Jezusa: bierz i jedz (Mk 14, 22; Mt 26, 26). Jakie jednak nie byłyby racje na poparcie tej praktyki, to jednak nie możemy ignorować tego, co się dzieje i to w zasięgu światowym tam, gdzie sposób ten jest stosowany. Przyjmowanie Komunii na dłoń przyczynia się do stopniowego i rosnącego osłabienia postawy uszanowania wobec świętych postaci eucharystycznych.
Praktyka poprzednia natomiast wyrażała lepiej ową świadomość szacunku. Pojawił się natomiast alarmujący brak skupienia i duch powszechnego rozproszenia uwagi. Widać dzisiaj, że przystępujący do Komunii często wracają na swoje miejsca, jakby nic nadzwyczajnego się nie wydarzyło. Szczególnie rozproszone są dzieci i młodzież. W wielu przypadkach nie zauważa się już poczucia powagi i skupienia wewnętrznego, które powinno wyrażać obecność Boga w duszy.

Są ponadto nadużycia polegające na tym, że ktoś wynosi najświętsze postacie, aby zatrzymać je jako pamiątkę, czy po to, aby je sprzedać, lub gorzej jeszcze, po to, by je sprofanować podczas rytuałów satanistycznych. O tego typu sytuacjach donoszono. Nawet podczas wielkich koncelebr, także w Rzymie, wiele razy znajdowano święte postacie porzucone na ziemi.

Ta sytuacja nie tylko skłania nas do refleksji na temat poważnej utraty wiary, ale także uświadamia zniewagi i obrazę wobec Pana, który raczy wychodzić nam naprzeciw, chcąc upodobnić nas do siebie, aby jaśniała w nas świętość Boga.

Ojciec Święty mówi o konieczności nie tylko zrozumienia prawdziwego i głębokiego znaczenia Eucharystii, ale także sprawowania jej z godnością i szacunkiem. Mówi, że trzeba być świadomym znaczenia gestów i postaw, takich jak klękanie podczas znaczących momentów modlitwy eucharystycznej (Sacramentum caritatis, 65). Ponadto mówiąc o przyjmowaniu Komunii Świętej zaprasza wszystkich, by uczynili wszystko, aby ten gest w swej prostocie odpowiadał znaczeniu osobistego spotkania z Panem Jezusem w sakramencie (Sacramentum caritatis, 50).
W tym kontekście należy docenić książkę o bardzo znaczącym tytule Dominus est napisaną przez Jego Ekscelencję Athanasiusa Schneidera, biskupa pomocniczego Karagandy w Kazachstanie. Książka ta pragnie być przyczynkiem do toczącej się aktualnie dyskusji o Eucharystii, rzeczywistej i substancjalnej obecności Chrystusa pod konsekrowanymi postaciami Chleba i Wina. Znaczącym jest fakt, że ks. bp Schneider rozpoczyna swoją prezentację akcentem osobistym, wspominając głęboką wiarę eucharystyczną swej matki i dwóch innych kobiet, wiarę zachowaną pośród mnóstwa cierpień i poświęceń, jakie mała wspólnota katolików w tym kraju przechodziła w latach sowieckich prześladowań. Wychodząc ze swojego własnego doświadczenia, które wzbudziło w nim wielką wiarę, zadziwienie i pobożność wobec Pana obecnego w Eucharystii, ukazuje nam w historyczno-teologicznym zarysie w jaki sposób praktyka przyjmowania Komunii Świętej do ust i w postawie klęczącej została przyjęta i stosowana w Kościele poprzez długi okres czasu.

Uważam, że obecnie nadszedł moment, aby docenić dobrze tę właśnie dotychczasową praktykę, natomiast tę, która aktualnie coraz częściej jest stosowana zweryfikować na nowo i, jeśli to konieczne, zrezygnować z niej; nie została ona bowiem zasugerowana ani przez Konstytucję o Liturgii Sacrosanctum Concilium Soboru Watykańskiego II, ani przez Ojców soborowych, ale została zaaprobowana po jej bezprawnym wprowadzeniu w niektórych krajach. Teraz właśnie, bardziej niż kiedykolwiek jest rzeczą konieczną dopomóc wiernym w odnowieniu żywej wiary w rzeczywistą obecność Chrystusa w postaciach eucharystycznych po to, aby wzmocnić samo życie Kościoła i bronić go pośród niebezpiecznych zniekształceń wiary, które obecna sytuacja ciągle powoduje.
Albert Malcolm Ranjith Patabendige Don (born 15 November 1947),
a Sri Lankan cardinal of the Catholic Church. He is the ninth and current Archbishop of Colombo, serving since 2009. He was elevated to the cardinalate in 2010.
Ranjith previously served as auxiliary bishop of Colombo (1991–1995), Bishop of Ratnapura (1995–2001), Adjunct Secretary of the Congregation for the Evangelization of Peoples (2001–2004), Apostolic Nuncio to Indonesia and East Timor (2004–2005), and Secretary of the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments (2005–2009).

On 7 October 2009 Archbishop Ranjith issued new liturgical guidelines in his diocese. These include; "all faithful, including the religious, to receive Holy Communion reverently kneeling and on the tongue" as well as laymen being forbidden from preaching.[5] In addition to this, priests are forbidden to bring elements or styles of worship from other religions into the liturgy.
In April 2010 Archbishop Ranjith was elected and took office as President of the Catholic Bishops Conference of Sri Lanka.

Cardinal
On 20 October 2010 Pope Benedict XVI announced a Consistory for the creation of new Cardinals to be held on 20 November 2010, and made public the names of 24 Prelates he intended to raise to the Cardinalate on that occasion, Archbishop Ranjith being among those chosen for promotion to the Sacred College.[6] Accordingly, Archbishop Ranjith was created a Cardinal of the Holy Roman Church on the Consistory of 20 November 2010, and was assigned the title of Cardinal-Priest of San Lorenzo in Lucina. On 13 February 2011 Cardinal Ranjith took possession of his titular church in Rome.
In addition to serving as archbishop of Colombo, Cardinal Ranjith serves as a member of the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments and of the Congregation for the Evangelization of Peoples.[7] These memberships will be renewed every five years until his 80th birthday when he loses them on the same day he loses the right to vote in a conclave.