Kalwaria Padre Pio czyli przeciw rewolucji liturgicznej
8 grudnia 1968 roku, w święto Niepokalanego Poczęcia NMP, to jest niecałe trzy miesiące po odejściu tego świata, kilkanaście godzin po przymuszeniu przez przełożonych do odprawienia Mszy śpiewanej dla pielgrzymów, o. Piusa z Pietrelciny OFM Cap., kardynał Giacomo Lercaro, arcybiskup Bolonii wziął udział w konferencji upamiętniającej postać włoskiego kapucyna. Oto co przytomnie zauważyła wówczas włoska prasa (cyt. za G. Pagnossin: Il calvario di Padre Pio, tom II):
“Jakiś czas temu w Bolonii, kard. Lercaro razem z Wielebnym G. Elkanem, uczestniczył we wspomnieniu o Padre Pio zorganizowanym przez ojców kapucynów w kinie parafialnym San Giuseppe. Było wielu słuchaczy, lojalnych wobec pobożnego współbrata. Intrygujący jest “powrót” do dawnej sympatii, gorącej za czasów Piusa XII i “starego Kościoła”, lecz osłabionej kiedy drogi obrane przez kardynała jako innowatora i “progresistę” zaczęły się rozchodzić z mistycznymi ścieżkami Padre Pio: kardynał zaangażował się w swą walkę o “nowy Kościół”, dialog, optymizm, ekumenizm, zaś uparty kapucyn, choć nigdy nie naruszył zasad heroicznego posłuszeństwa, głosił trudny, bezkompromisowy katolicyzm pesymistyczny wobec rzeczywistości świata. Wystarczy powiedzieć, że kardynał Lercaro jest autorem reformy liturgicznej, zaś Padre Pio poprosił swych przełożonych o jeden jedyny przywilej w swej długiej męce wypełnionej zgadzaniem się na wszystko: by móc nadal celebrować Mszę łacińską. Nie bez powodu kiedy kapucyn był oskarżany i pomawiany przez papieża Jana, to łacinnik kardynał Bacci, wróg wielkiego innowatora okazał się jego najtwardszym obrońcą.”
“Periodyk rozpowszechniany wśród dobroczyńców “Domu Ulgi w Cierpieniu” niedawno przedrukował wyjątki z długiego i żarliwego przemówienia, jakie były arcybiskup Bolonii, kardynał Lercaro wygłosił jakiś czas temu z okazji wspomnienia Padre Pio w małym kinie w Bolonii. Kardynał Lercaro za czasów Piusa XII okazywał wielką sympatię Kapucynowi z Pietrelciny. Następnie jednak między zakonnikiem a kardynałem powstały pewne różnice. Jak wiadomo kardynał Lercaro jest autorem reformy liturgicznej, której celowość kwestionował Padre Pio w takim stopniu, że poprosił przełożonych o możliwość dalszej celebracji Mszy po łacinie.”
podobne tematy:
Św. Pius z Pietrelciny: o Mszy św., Spowiedzi i Różańcu
Ks. Karol Mortimer Carty o Padre Pio
Ostatnia Msza Padre Pio
Ojciec Pio nigdy nie odprawił Nowej Mszy
Padre Pio: z relacji nawiedzających San Giovanni Rotondo
Padre Pio: tajemnice ostatnich lat życia
Z listów Padre Pio (1)
Z listów Padre Pio (2)
Z listów Padre Pio (3)
Z listów Padre Pio (4)
Trzecia Tajemnica Fatimska, Padre Pio i ks. Amorth
Ks. Hektor Bolduc o Padre Pio
“Jakiś czas temu w Bolonii, kard. Lercaro razem z Wielebnym G. Elkanem, uczestniczył we wspomnieniu o Padre Pio zorganizowanym przez ojców kapucynów w kinie parafialnym San Giuseppe. Było wielu słuchaczy, lojalnych wobec pobożnego współbrata. Intrygujący jest “powrót” do dawnej sympatii, gorącej za czasów Piusa XII i “starego Kościoła”, lecz osłabionej kiedy drogi obrane przez kardynała jako innowatora i “progresistę” zaczęły się rozchodzić z mistycznymi ścieżkami Padre Pio: kardynał zaangażował się w swą walkę o “nowy Kościół”, dialog, optymizm, ekumenizm, zaś uparty kapucyn, choć nigdy nie naruszył zasad heroicznego posłuszeństwa, głosił trudny, bezkompromisowy katolicyzm pesymistyczny wobec rzeczywistości świata. Wystarczy powiedzieć, że kardynał Lercaro jest autorem reformy liturgicznej, zaś Padre Pio poprosił swych przełożonych o jeden jedyny przywilej w swej długiej męce wypełnionej zgadzaniem się na wszystko: by móc nadal celebrować Mszę łacińską. Nie bez powodu kiedy kapucyn był oskarżany i pomawiany przez papieża Jana, to łacinnik kardynał Bacci, wróg wielkiego innowatora okazał się jego najtwardszym obrońcą.”
“Periodyk rozpowszechniany wśród dobroczyńców “Domu Ulgi w Cierpieniu” niedawno przedrukował wyjątki z długiego i żarliwego przemówienia, jakie były arcybiskup Bolonii, kardynał Lercaro wygłosił jakiś czas temu z okazji wspomnienia Padre Pio w małym kinie w Bolonii. Kardynał Lercaro za czasów Piusa XII okazywał wielką sympatię Kapucynowi z Pietrelciny. Następnie jednak między zakonnikiem a kardynałem powstały pewne różnice. Jak wiadomo kardynał Lercaro jest autorem reformy liturgicznej, której celowość kwestionował Padre Pio w takim stopniu, że poprosił przełożonych o możliwość dalszej celebracji Mszy po łacinie.”
podobne tematy:
Św. Pius z Pietrelciny: o Mszy św., Spowiedzi i Różańcu
Ks. Karol Mortimer Carty o Padre Pio
Ostatnia Msza Padre Pio
Ojciec Pio nigdy nie odprawił Nowej Mszy
Padre Pio: z relacji nawiedzających San Giovanni Rotondo
Padre Pio: tajemnice ostatnich lat życia
Z listów Padre Pio (1)
Z listów Padre Pio (2)
Z listów Padre Pio (3)
Z listów Padre Pio (4)
Trzecia Tajemnica Fatimska, Padre Pio i ks. Amorth
Ks. Hektor Bolduc o Padre Pio