Księga Przysłów.

Zbiór sentencji pochodzących od izraelskich nauczycieli mądrości. Istotą ich jest znalezienie i podążanie za mądrością, która każe skupiać się na Bogu oraz zastosowanie jej w swoim codziennym życiu.

Treść

Część 1: Pochwala mądrości 1-9

Część 2: Mądre pouczenia 10-29

Przysłowia Salomona 10,1-22,16
Trzydzieści mądrych pouczeń 22, 17-24,21
Dodatkowe pouczenia 24,22-33
Drugi zbiór przysłów Salomona zebrany za króla Ezechiasza 25-29

Część 3: Dodatek 30-31

Nauka Agura 30
Nauka matki króla Lemuela 31,1-9
Idealna żona 31,10-31

Czas

Wspomina się o dwóch królach Izraela: Salomonie, o którym mówi się, że był najmądrzejszym władcą, i Ezechiaszu, który doprowadził do zebrania przysłów. Proces zbierania i układania przysłów trwał prawdopodobnie jeszcze długo po panowaniu tych królów. Zatem Księga Przysłów obejmuje swoją zawartością znaczną część okresu starotestamentowego. Wielu uczonych widzi związki pomiędzy Księgą Przysłów a egipską nauką mądrości, którą głosił Amenemope.

Sławne fragmenty

"Podstawą wiedzy jest bojaźń Pańska" 1,7 "Z całego serca Bogu zaufaj" 3,5-6

Temat

W przeciwieństwie do cierpień Hioba i pesymizmu Księgi Koheleta, Księga Przysłów wyraża głównie optymizm. Podobnie jak w Księdze Powtórzonego Prawa wyrażona jest tutaj wiara, że postępując zgodnie z nakazami Boga uzyskamy Jego błogosławieństwo.

Przysłowia dotyczą życia domowego i przyjaźni, pracy u kogoś i u siebie, życia króla i poddanego.

Księga podejmuje tematy mądrości i głupoty, prawości i niegodziwości, tego jak mówić mądrze o bogactwie, temat ubóstwa, nadziei i obaw, radości i smutku, złości, ciężkiej pracy i odpoczynku.

Podstawą wszelkiej mądrości jest bojaźń Boża.