"Mama mi pokazywała,patrz, w tym miejscu nasi przodkowie chodzili na kolanach,wokół figury Pana Jezusa upadającego.Posadzka była cała wyklepana."

Pamiętam,jak w moim rodzinnym zabytkowym kościele zrobiono remont.Byłam wtedy nastolatką,ale długo nie mogłam zrozumieć dlaczego zniknęła przepiękna figura świętego Antoniego z Dzieciątkiem z bocznego ołtarza,wota z ołtarza cudownej figury Matki Bożej,zamalowano niektóre freski...nowy włodarz i nowe porządki.Nikt się jakoś o to nie upominał,ludek jest pobożny i darzy jeszcze estymą sukienkę duchowną,a jeśli szemrze to po kątach.Ale ciągłość tradycji wymaga od nas bycia w prawdzie wobec kapłanów,i powoli do tego dorastamy,może w niektórych miejscach nawet zbyt gwałtownie,ale zawsze lepsze to niż obojętność.