O ZGUBIE EGOIZMU – ks. Grzegorz Śniadoch IBP – 12 listopada 2017 r.

Kazanie na XXIII Niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego – ks. Grzegorz Śniadoch IBP – 12 listopada 2017 r. O ZGUBIE EGOIZMU. "Ochotnego dawcę miłuje Bóg..." 2 Kor 9, 7 Jeżeli odsłuchali Państwo nagranie i chcieliby Państwo wesprzeć finansowo Duszpasterstwo Tradycji Katolickiej w Białymstoku oraz nasz rozwój w internecie (m.in. modernizacja strony WWW, zakup profesjonalnego sprzętu do transmisji on-line Mszy Świętych, rekolekcji, wykładów itp.) możecie Państwo wpłacić dowolną dobrowolną ofiarę na nasze konto w serwisie PayPal. www.paypal.com/us/signin 1. Zaloguj się na swoje konto w serwisie PayPal. 2. Wprowadź adres e-mail Duszpasterstwa: nagrania@tradycjakatolicka.pl 3. Wprowadź dowolną kwotę przekazywanej dobrowolnej ofiary. 4. Napisz uwagę: Na cele kultu religijnego - NAGRANIA. 5. Wybierz źródło przelewu (karta płatnicza; konto PayPal). 6. Zaakceptuj płatność. Za wszelkie wpłaty serdeczne Bóg zapłać! LEKCJA: List św. Pawła do Filipian Flp 3,17-21; 4,1-3 Bracia: Naśladowcami moimi bądźcie i zapatrujcie się na tych, którzy tak postępują, jak tego w nas wzór macie. Bo wielu, o których często wam mówiłem (a i teraz ze łzami mówię), postepuje tak, jak nieprzyjaciele krzyża Chrystusowego: zguba jest ich końcem, bogiem ich jest brzuch, a chwałą — ubieganie się o rzeczy ziemskie w sromocie. Ale co do nas, to my przebywamy w niebiesiech, skąd też Zbawiciela oczekujemy, Pana naszego Jezusa Chrystusa, który przemieni ciało naszego uniżenia i upodobni je do ciała jasności swojej tą mocą, którą też może poddać sobie wszystko. Przeto, bracia moi najdrożsi i ukochani, wesele moje i korono moja, w ten sposób trwajcie w Panu, najmilsi. Ewodię proszę, a od Syntyche domagam się, aby były jednomyślne w Panu. Proszę też i ciebie, wierny mój towarzyszu, pomagaj im, bo dla Ewangelii pracowały razem ze mną z Klemensem i z innymi pomocnikami moimi, których imiona są w księdze żywota. EWANGELIA: Wg św. Mateusza Mt 9,18-26 Onego czasu: Gdy Jezus mówił do rzesz, oto książę pewien przystąpił i pokłonił Mu się, mówiąc: «Panie, córka moja chwilę temu skonała, ale pójdź, włóż na nią rękę Twoją, a żyć będzie». A wstawszy Jezus szedł za nim wraz uczniami swymi. I oto niewiasta, która przez dwanaście lat cierpiała na krwotok, podeszła z tyłu i dotknęła się kraju szaty Jego. Bo mówiła sobie w duszy: «Bylem się tylko dotknęła Jego szat, będę zdrowa». A Jezus, obróciwszy się i ujrzawszy ją rzekł: «Ufaj, córko, wiara twoja uzdrowiła cię». I uzdrowiona była niewiasta od onej godziny. A gdy Jezus przyszedł do domu księcia i ujrzał fletnistów i tłum zgiełk czyniący, mówił: «Odstąpcie, nie umarła bowiem dzieweczka, ale śpi». I wyśmiewano się z Niego. A gdy tłum wyrzucono, wszedł i ujął rękę jej, i powstała dzieweczka. I rozeszła się wieść o tym po wszystkiej onej ziemi. Duszpasterstwo Tradycji Katolickiej w Białymstoku bialystok.tradycjakatolicka.pl