Phil Butler Zagadka niezrównoważonego wsparcia UE dla reżimu Zełenskiego w Kijowie została rozwiązana. Każdy, kto ma ochotę, może rozwikłać, dlaczego Niemcy, w szczególności, wbili nóż w plecy Rosji w pokojowym porozumieniu w Mińsku.Lit.
Firma macierzysta Energy Monitor, GlobalData, opublikowała niedawno raport pokazujący, że największe rezerwy litu w Europie znajdują się w rosyjskim regionie Donbasu. Dawne ukraińskie złoże Szewczenkowske w regionie Doniecka i blok Kruta Bałka w regionie Zaporoża są obecnie częścią Rosji. Rezerwy te znacznie zwiększają ogromne rosyjskie złoża litu (obecnie 1,5 mln ton metrycznych) i umacniają pozycję tego kraju w pierwszej dziesiątce na świecie. Jeśli weźmiemy pod uwagę rezerwy innych krajów BRICS, w tym Chin (2 mln ton metrycznych), przemysł UE znajduje się w punkcie dźwigni.
Najważniejsze w tym wszystkim jest to, że UE, a w szczególności Niemcy, desperacko potrzebują tego rzadkiego minerału do produkcji zielonych technologii energetycznych, takich jak turbiny wiatrowe, pojazdy elektryczne i szeroka gama urządzeń elektronicznych. Ten tekst z przeglądu raportu Critical Minerals Thematic Intelligence Report jest wymowny:
"Minerały krytyczne są kluczem do przejścia na świat niskoemisyjny. Ponad 70 krajów na całym świecie wyznaczyło cele zerowej emisji netto i zobowiązało się do jej obniżenia. Jednak te szeroko zakrojone działania na rzecz bardziej ekologicznej przyszłości nadwyrężają zasoby naturalne, zwłaszcza minerały niezbędne do produkcji technologii transformacji energetycznej, takich jak pojazdy elektryczne (EV) i panele słoneczne...".
Raport ujawnia, w jaki sposób te rzadkie minerały są zmonopolizowane przez zaledwie kilka regionów i jak problemy z łańcuchem dostaw wpływają na ich odzyskiwanie i dystrybucję. Krótko mówiąc, jeśli Europa nie będzie pozyskiwać więcej litu, transformacja energetyczna, o której co chwilę trąbi prezydent UE Ursula von der Leyen, zostanie opóźniona lub stanie się niewykonalna z powodu niedoborów popytu.
Podczas gdy Stany Zjednoczone, Australia i kilka krajów Ameryki Łacińskiej posiadają lwią część rezerw litu, dostęp UE do tych dostaw będzie kosztowny. Ponadto Stany Zjednoczone i kraje wschodzące z pewnością wykorzystają największą część swoich rezerw na potrzeby krajowe.
Popyt (potrzeba) na europejskie dostawy litu jest tak intensywny, że niemiecki poseł CDU Roderich Kiesewetter przyznał, że konflikt rosyjsko-ukraiński dotyczy co najmniej 500 000 ton tego minerału pod ziemią w regionie Donbasu. Kiesewetter powiedział: "Unia Europejska wspiera Ukrainę z powodu złóż litu w Donbasie". Polityk zwrócił również uwagę na fakt, że Donbas jest obecnie częścią Rosji, co oznacza zależność Berlina od Moskwy.
Kiesewetter, emerytowany pułkownik, sugeruje również, by Niemcy dostarczyły reżimowi Zełenskiego wysoce precyzyjne pociski manewrujące Taurus o zasięgu 500 km. Szwedzko-niemiecki pocisk wystrzeliwany z powietrza przenosi głowicę o masie 1100 funtów i jest zasadniczo bronią typu bunkier-buster. Pociski byłyby o wiele bardziej przydatne dla pozostałych nazistowskich batalionów Zełenskiego niż kilka zardzewiałych starych czołgów Leopard. Oświadczenia posła oznaczają jednak, że Niemcy i UE zamierzają teraz siłą przejąć ogromne zasoby Ukrainy. Przewrót na Euromajdanie sprawił, że zachodnie elity znalazły się w drzwiach, a teraz, po nieudanej ofensywie na Ukrainie, nie ma już wielu opcji.
Komisarze UE są w trakcie podrzynania sobie gardeł. Niedawno Komisja Europejska uchwaliła kolejną rundę sankcji wymierzonych w rosyjski eksport luksusowych diamentów do UE. Nie wpłynie to na przeciętnego obywatela UE, ale wyższa klasa średnia i osoby zamożne będą musiały wydać więcej euro, aby uzyskać ładne okrągłe diamenty. Amerykanie (lub Brytyjczycy) wysadzający gazociągi, potencjalne niedobory zboża w UE i inne kluczowe minerały eksportowane przez Rosję i przyjazne jej kraje zaczynają zbierać żniwo na i tak już chwiejnej konfederacji państw członkowskich.
Zastanów się, co państwa członkowskie UE produkują i eksportują, aby podnieść swój PKB. Na poniższych listach klikniesz na dwa kluczowe towary eksportowe. Samochody i/lub rafinowana ropa naftowa są niezbędne dla każdego kraju. Samochody są zdecydowanie największym towarem importowym i eksportowym. Tak więc, kiedy te samochody w końcu staną się elektryczne, wyobraź sobie, jak zdesperowany będzie przemysł UE i konsumenci litu! Europejczycy znajdą się w trudnej sytuacji, jeśli zostaną zmuszeni do importowania ilości tego strategicznego minerału z odległych źródeł, które mają własne baterie do wyprodukowania. Jeśli dojdzie do III wojny światowej z powodu sytuacji w Rosji/Ukrainie, jestem pewien, że będziemy mogli nazwać ją "Wielką Wojną Litową".New Eastern Outlook/The EU Is Willing to Go To War Over Lithium? - LewRockwell
Merkel; "umowy mińskie z 2014 r. było oszustwem" - Niemcy odpowiedzialne za śmierć niezliczonej liczby Ukrainców
Byli kanclerz NiemiecAngela Merkelpotwierdziła swoją (Niemiec) dwulicowość postępowania w sprawie konfliktu na Ukrainie, że porozumienie o zawieszeniu broni z 2014 r - było oszustwem - Niemcy przygotowały Ukraińców do wojny ...
W opublikowanym we wtorek poniedziałek dla magazynu Zeit Merkel powiedziała, że protokół miński wynegocjowany przez Niemcy i Francję był „próbą dania Ukrainy czasu”, który wykorzystał do „wzmocnienia się”, co widać teraz na polu bitwy. Miała na myśli pierwszy z dwóch dokumentów, w tym jako „porozumienia mińskie”, które miały pomóc Kijowowi w pojednaniu z rebeliantami na zewnątrz, którzy odrzucili wynik zbrojnego puczu w stolicy w 2014 roku. Berlin i „co za tym idzie Zachód” nigdy nie doprowadził do współpracy porozumień mińskich, podsumowała Zacharowa na podstawie uwagi Merkel. Stany Zjednoczone i ich sojusznicy „symulowali wsparcie dla jednostek i Rady Bezpieczeństwa ONZ”, która zatwierdziła mapę drogową do pokoju podczas pompowania broni na Ukrainę i „ignorowali wszystkie zbrodnie popełnione przez udział w Kijowie… post w mediach społecznościowych w czwartek. Merkel potwierdziła, że porozumienie z Ukrainą było pokojową sztuczką
W wywiadzie dla "Zeit" Merkel stwierdziła, że Rosja "mogła z łatwością przełamać" ukraińskie oddziały w 2015 roku, dodając, że wątpi, by "kraje NATO mogły zrobić wtedy tyle, co teraz". Druga część porozumień mińskich została podpisana w lutym 2015 roku wśród klęski militarnej poniesionej przez wojska ukraińskie, które próbowały zdławić bojówki w Donbasie. Opis porozumień przez Merkel pokrywa się z opisem dokonanym przez byłego prezydenta Ukrainy Poroszenkę, za którego kadencji zostały one podpisane. W kraju, w sierpniu 2015 roku, stwierdził on, że porozumienie pokojowe było podstępem, aby dać jego rządowi czas na rozbudowę wojska. To samo powiedział zachodnim słuchaczom w czerwcu tego roku. Rosja wysłała wojska na Ukrainę pod koniec lutego, powołując się na niewdrożenie przez Kijów protokołów mińskich, na mocy których regiony doniecki i ługański miałyby uzyskać specjalny status w ramach państwa ukraińskiego. Kreml uznał republiki Donbasu za niepodległe państwa, które od tego czasu głosowały za przyłączeniem do Rosji obok obwodów chersońskiego i zaporoskiego. Rosja zażądała też, by Ukraina oficjalnie ogłosiła się krajem neutralnym, który nigdy nie dołączy do żadnego zachodniego bloku wojskowego. Kijów upiera się, że rosyjska ofensywa była całkowicie niesprowokowana. Azerbejdżan24,2022/Merkel Acknowledges that 2014 Minsk Accord Was a Deception - Global Research
Niemcy, drugi dostawca broni na Ukrainę. Niewypowiedziany program?... Ziemie należące do Polski, czy coś kombinują aby je przejąć
MK Bhadrakumara Hipoteza, że oś anglosaska jest kluczowa dla wojny zastępczej na Ukrainie przeciwko Rosji, jest tylko częściowo prawdziwa. Niemcy są w rzeczywistości drugim co do wielkości dostawcą broni na Ukrainę, po Stanach Zjednoczonych.Kanclerz Olaf Scholzzadeklarował na szczycie NATO w Wilnie nowy pakiet zbrojeniowy o wartości 700 mln euro, w tym dodatkowe czołgi, amunicję i systemy obrony powietrznej Patriot, stawiając Berlin, jak powiedział, na czele militarnego wsparcia dla Ukrainy. Niemiecki minister obrony Boris Pistorius podkreślił: „Dzięki temu znacząco przyczyniamy się do wzmocnienia siły Ukrainy”. Jednak rozgrywająca się pantomima może mieć wiele motywów. Zasadniczo motywacja Niemiec wywodzi się z druzgocącej klęski Armii Czerwonej i ma niewiele wspólnego z Ukrainą jako taką. Kryzys ukraiński stworzył kontekst dla przyspieszenia militaryzacji Niemiec . Tymczasem nastroje odwetowe dają o sobie znać, a między czołowymi niemieckimi partiami centrowymi — CDU, SPD i Partią Zielonych — panuje w tej sprawie „ponadpartyjny konsensus”.
W weekendowym wywiadzie czołowy ekspert CDU ds. spraw zagranicznych i obronnych, Roderich Kiesewetter (były pułkownik, który kierował Stowarzyszeniem Rezerwistów Bundeswehry w latach 2011-2016) zasugerował, że jeśli warunki na Ukrainie uzasadnią sytuację, NATO powinno rozważyć „ odciąć Kaliningrad od rosyjskich linii zaopatrzeniowych. Widzimy, jak Putin reaguje, gdy znajduje się pod presją”. Berlin wciąż cierpi z powodu kapitulacji starożytnego pruskiego miasta Królewca w kwietniu 1945 roku.
Stalin rozkazał 1,5 miliona radzieckich żołnierzy wspieranych przez kilka tysięcy czołgów i samolotów zaatakować nazistowskie dywizje pancerne głęboko okopane w Królewcu. Zdobycie przez wojska sowieckie silnie ufortyfikowanej twierdzy Królewca uczczono w Moskwie salwą artyleryjską wystrzeloną z 324 dział, strzelających po 24 pociski. Najwyraźniej uwagi Kiesewettera pokazują, że w Berlinie nic nie jest zapomniane ani wybaczone nawet po 8 dekadach. Tym samym Niemcy są najbliższym sojusznikiem administracji Bidena w wojnie z Rosją. Niemiecki rząd wyraził zrozumienie dla kontrowersyjnej decyzji administracji Bidena o zaopatrzeniu Ukrainy w amunicję kasetową. Rzecznik rządu skomentował w Berlinie: „Jesteśmy pewni, że nasi amerykańscy przyjaciele nie podjęli lekko decyzji o dostarczeniu tego rodzaju amunicji”.
Prezydent Frank-Walter Steinmeier zauważył: „W obecnej sytuacji nie należy przeszkadzać Stanom Zjednoczonym”. Istotnie, czołowy działacz CDU, Kiesewetter, zasugerował w wywiadzie dla powiązanego z Partią Zielonych dziennika „taz”, że Ukrainie nie tylko należy dać „gwarancje, a jeśli to konieczne, nawet pomoc nuklearną, jako pośredni krok do członkostwa w NATO”. Zbiegając się ze szczytem NATO w Wilnie (11-12 lipca), Rheinmetal, wielki 135-letni niemiecki producent broni, ujawnił, że w ciągu najbliższych dwunastu tygodni otworzy fabrykę pojazdów opancerzonych na zachodniej Ukrainie w nieujawnionej lokalizacji . Na początek będą budowane i naprawiane niemieckie transportery opancerzone Fuchs, podczas gdy w planach jest produkcja amunicji, a być może nawet systemów obrony przeciwlotniczej i czołgów.
Dyrektor generalny Rheinmetall powiedział w poniedziałek CNN, że podobnie jak inne ukraińskie fabryki zbrojeniowe, nowy zakład może być chroniony przed rosyjskim atakiem powietrznym. Niemcy ponad dwukrotnie zwiększyły alokację 2 miliardów euro na 2022 rok na modernizację ukraińskich sił zbrojnych. Obecnie wynosi on około 5,4 mld euro, a w planach jest jego dalszy wzrost do 10,5 mld euro. Czy to wszystko dotyczy Rosji? Niemcy nie mogą być nieświadome, że Ukraina po prostu nie ma żadnej nadziei na militarne pokonanie Rosji. Niemcy prowadzą długą grę. Tworzy sprawiedliwość na zachodniej Ukrainie, gdzie to nie Rosja, ale Polska jest jej pretendentem. Odkąd armia carska wkroczyła do Galicji w 1914 roku, Rosja ma trudną historię z ukraińskimi nacjonalistami. Jeśli obecna wojna na Ukrainie rozszerzy się na zachodnią Ukrainę, to nie może to być wybór Rosji, ale z jakiejś narzuconej jej konieczności.
Zwycięstwo Sowietów na Ukrainie w październiku 1944 r., zajęcie Europy Wschodniej przez Armię Czerwoną i dyplomacja aliantów spowodowały przerysowanie zachodnich granic Polski z Niemcami i Ukrainy z Polską . Mówiąc najprościej, za odszkodowaniem za terytoria niemieckie na zachodzie, Polska "zgodziła się" na cesję Wołynia i Galicji na zachodniej Ukrainie; wzajemna wymiana ludności stworzyła po raz pierwszy od wieków wyraźną granicę etniczną i polityczną polsko-ukraińską. Jest całkiem możliwe, że trwająca wojna ukraińska radykalnie zmieni granice terytorialne Ukrainy na wschodzie i południu.
Być może może ponownie otworzyć powojenne porozumienie także w odniesieniu do zachodniej Ukrainy. Rosja ostrzegała; "Polska dąży do odwrócenia cesji Wołynia i Galicji na zachodniej Ukrainie"(propaganda ... raczej Niemcy USA/anglosasi, przez marionetki do tego pchają, aby Niemcy odzyskały np; Śląsk - co może doprowadzić do rzeźi narodu polskiego dopow.). Taki obrót wydarzeń z pewnością wysunie na pierwszy plan kwestię ziem niemieckich, które dziś należą do Polski.
Być może w oczekiwaniu na nadchodzące turbulencje w październiku zeszłego roku, osiem miesięcy po rozpoczęciu rosyjskiej interwencji w lutym, Warszawa zażądała reparacji wojennych od Berlina – kwestia, która według Niemiec została uregulowana w 1990 r. – w wysokości 1,3 biliona euro. Na mocy konferencji poczdamskiej (1945) „byłe wschodnie tereny Niemiec” obejmujące prawie jedną czwartą (23,8 proc.) Republiki Weimarskiej, z większością oddaną Polsce. Pozostała część, składająca się z północnych Prus Wschodnich, w tym niemieckiego miasta Królewca (przemianowanego na Kaliningrad), została przydzielona Związkowi Radzieckiemu.
Nie popełnij błędu co do znaczenia wschodniej granicy dla niemieckiej kultury i polityki. Rzeczywiście, zawsze jest coś niestabilnego w „upośledzonym” Wielkim Mocarstwie, gdy w okolicznościach politycznych, ekonomicznych i historycznych pojawia się zupełnie nowa intensywność, co skłania rządzących do przekształcania idei w rzeczywistość, a odwetowe i imperialistyczne dyskursy, które cicho, ale stale płynęły pod powierzchnią dokładnie przemyślanych wysiłków dyplomatycznych zaczynają badać ekspansję pan-nacjonalistyczną.
Z perspektywy czasu, Niemcy — w szczególności ówczesny minister spraw zagranicznych i obecny prezydent Steinmeier — diaboliczna rola w sprzymierzeniu Niemiec z elementami neonazistowskimi podczas zmiany reżimu w Kijowie w 2014 r., coprzyznała niedawno w lutymbyła kanclerz Angela Merkel.
Wystarczy powiedzieć, że nawet gdy Rosja wygrywa wojnę z Ukrainą, troska niemieckich decydentów polityki zagranicznej po raz kolejny staje przed koniecznością ponownego zdefiniowania tego, co było niemieckie. Tak więc wojna na Ukrainie jest tylko środkiem do celu. Ostatnie doniesienia sugerują, że Berlin może w końcu zmierzać w kierunku zaspokojenia oczekującego zapotrzebowania Ukrainy na pociski manewrujące Taurus o zasięgu przekraczającym 500 km i unikalną „wielofunkcyjną głowicę bojową”, która może zmienić zasady gry w dynamice walki na polu bitwy i stworzyć warunki do zwycięstwa. Podobnie niemieccy żołnierze stanowią już około połowy grupy bojowej NATO już obecnej na Litwie. Minister obrony Boris Pistorius powiedział dwa tygodnie temu podczas wizyty w Wilnie, że Niemcy przygotowują infrastrukturę do stałego stacjonowania na Litwie 4 tys. Decyzja ma poparcie zarówno koalicji rządzącej w Niemczech, jak i jej głównej opozycji.
