1 Albowiem królestwo niebieskie podobne jest do gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem, aby nająć robotników do swej winnicy. 2 Umówił się z robotnikami o denara za dzień i posłał ich do winnicy. 3 Gdy wyszedł około godziny trzeciej, zobaczył innych, stojących na rynku bezczynnie, 4 i rzekł do nich: "Idźcie i wy do mojej winnicy, a co będzie słuszne, dam wam". 5 Oni poszli. Wyszedłszy ponownie około godziny szóstej i dziewiątej, tak samo uczynił. 6 Gdy wyszedł około godziny jedenastej, spotkał innych stojących i zapytał ich: "Czemu tu stoicie cały dzień bezczynnie?" 7 Odpowiedzieli mu: "Bo nas nikt nie najął". Rzekł im: "Idźcie i wy do winnicy!" 8 A gdy nadszedł wieczór, rzekł właściciel winnicy do swego rządcy: "Zwołaj robotników i wypłać im należność, począwszy od ostatnich aż do pierwszych!" 9 Przyszli najęci około jedenastej godziny i otrzymali po denarze. 10 Gdy więc przyszli pierwsi, myśleli, że więcej dostaną; lecz i oni otrzymali po denarze. 11 Wziąwszy go, szemrali przeciw gospodarzowi, 12 mówiąc: "Ci ostatni jedną godzinę pracowali, a zrównałeś ich z nami, którzyśmy znosili ciężar dnia i spiekoty". 13 Na to odrzekł jednemu z nich: "Przyjacielu, nie czynię ci krzywdy; czy nie o denara umówiłeś się ze mną? 14 Weź, co twoje i odejdź! Chcę też i temu ostatniemu dać tak samo jak tobie. 15 Czy mi nie wolno uczynić ze swoim, co chcę? Czy na to złym okiem patrzysz, że ja jestem dobry?" 16 Tak ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi».
Fragment z Ewangelii wg. Św. Mateusza opowiada o gospodarzu , który najął robotników do pracy w swej winnicy umawiając się z nimi o denara. Jedni przyszli rano, inni po południu, jeszcze inni wieczorem. Postać gospodarza można porównać z Bogiem, a robotników z nami - ludźmi, sługami Pana. Obowiązkiem naszym jest wypełnianie woli Boga, służenie Mu i głoszenie dobrej nowiny. Niektórzy przekonują się o tym wcześniej niż inni i podejmują się trudów o samym świcie. Przypowieść próbuje nam uzmysłowić, że ci którzy długo i wiernie będą usługiwać Panu nie będą różnić się od tych, którzy dopiero zaczęli pracę. Owym denarem jest Niebo. Nagrodą każdego człowieka za dobre uczynki i uczynione dobro jest życie wieczne, nie ważne czy jest się młodym czy starym, czy świeckim czy księdzem. Dla nikogo nie jest za późno aby się nawrócić. Nawrócenie, trwanie w Bogu, przestrzeganie Jego przykazań i wypełnianie Jego woli jest ważne. Każdy z nas choćby już teraz może zacząć usługiwać Panu, choćby przez portale społecznościowe i fora internetowe. Głośmy Ewangelię i przypominajmy ludziom o Sądzie Ostatecznym i Powtórnym Przyjściu Jezusa. Wtedy bowiem nadejdzie czas zapłaty, a Bóg odda każdemu zgodnie z jego uczynkami.
