Dzień 31 - Przyzywamy Ducha Świętego, by zstąpił i odnowił oblicze polskiej ziemi
W Jubileuszowym Akcie Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana przyzywamy Ducha Świętego, by zstąpił i odnowił oblicze polskiej ziemi. Nawiązujemy tymi słowami do modlitwy wypowiedzianej przez św. Jana Pawła II na Placu Zwycięstwa w Warszawie w czerwcu 1979 roku. Prosimy Ducha Świętego, by wspierał nas swą mocą w realizacji zobowiązań wynikających z naszego narodowego aktu, chronił przed wpływami złego ducha i nas uświęcał.
W synagodze w Nazarecie Pan Jezus odniósł do siebie mesjańskie proroctwo z księgi proroka Izajasza, po czym ujawnił, że został namaszczony przez Ducha Pańskiego: Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski Pana (Łk 4, 18-19). Zapowiedział też zgromadzonym, na czym będzie polegała Jego mesjańska działalność. Nie wspomniał o wypędzeniu okupanta i odbudowie ziemskiego królestwa. Ogłosił natomiast rok łaski Pana, czas zbawienia.
Święty Mateusz Ewangelista do Pana Jezusa odniósł inne proroctwo Izajasza, w którym mowa jest o Duchu Bożym spoczywającym na Mesjaszu: Oto mój Sługa, którego wybrałem; Umiłowany mój, w którym moje serce ma upodobanie. Położę ducha mojego na Nim, a On zapowie Prawo narodom. Nie będzie się spierał ani krzyczał i nikt nie usłyszy na ulicach Jego głosu. Trzciny zgniecionej nie złamie ani knota tlejącego nie dogasi, aż zwycięsko sąd przeprowadzi. W Jego imieniu narody nadzieję pokładać będą (Mt 12, 18-21). Także nasz Naród pragnie złożyć nadzieję w zapowiedzianym przez proroków Mesjaszu i przyjąć Jego królewskie Prawo. On przychodzi jako Władca łagodny i cierpliwy. Daje ludziom czas na nawrócenie, by dla Niego na nowo zapłonęły tlejące knoty naszych serc.
Działanie Ducha Świętego w życiu Pana Jezusa jest wyraźnym znakiem nie tylko Jego mesjańskiego posłannictwa, lecz również przyjścia Królestwa Bożego. W sporze z Żydami Pan Jezus powiedział: Lecz jeśli Ja mocą Ducha Bożego wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło do was królestwo Boże (Mt 12, 28). Również szerzenie Bożego Królestwa ma dokonywać się dzięki Duchowi Świętemu. Gdy po swym zmartwychwstaniu Pan Jezus stanął pośród uczniów w Wieczerniku, rzekł do nich: Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! (J 20, 21-22). Apostołowie mają udział w misji Chrystusa, dlatego otrzymują Ducha Świętego jako namaszczenie do pełnienia wyznaczonego dzieła. Święty Paweł też pisze o pochodzącym od Boga namaszczeniu wiernych: Tym zaś, który umacnia nas wespół z wami w Chrystusie i który nas namaścił, jest Bóg. On też wycisnął na nas pieczęć i zostawił zadatek Ducha w sercach naszych (2 Kor 1, 21-22). A w innym miejscu Apostoł Narodów dopowiada: zostaliście naznaczeni pieczęcią, Duchem Świętym, który był obiecany (Ef 1, 13). Święty Grzegorz z Nazjanzu wyjaśnia, że pieczęcią nazywamy chrzest, a określenie to jest wyrazem panowania Boga nad opieczętowanym. Jesteśmy więc własnością Boga, Jego ludem, powołani do budowania Jego Królestwa w świecie (KKK 1216).
Działanie Ducha Świętego w związku z Jubileuszowym Aktem Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana jest niezbędne, ponieważ nikt nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: Panem jest Jezus (1 Kor 12, 3). Stary Testament tytułem Pana określa Boga. Nazywanie Jezusa Panem wyraża wiarę, że jest On równy Bogu. W czasie całego życia publicznego Jezusa znaki Jego panowania nad naturą, nad chorobami, nad demonami, nad śmiercią i grzechem ukazywały Jego Boską najwyższą władzę (KKK 447). Katechizm wyjaśnia, że od początku historii chrześcijańskiej stwierdzenie panowania Jezusa nad światem i nad historią oznacza także uznanie, że człowiek nie może w sposób absolutny poddać swojej wolności osobistej żadnej władzy ziemskiej, ale wyłącznie Bogu Ojcu i Panu Jezusowi Chrystusowi (KKK 450).
Wszyscy pragniemy doprowadzić do powszechnego uznania królowania Chrystusa w naszym Narodzie. Dlatego musimy prosić Ducha Świętego o natchnienie dla wszystkich Polaków, by mogli doświadczyć miłości Boga Ojca, przekonać się o własnej grzeszności, uznać w Jezusie swego jedynego Pana i Króla, nawrócić się i wzrastać we wspólnocie Kościoła. Przyjdź, Duchu Święty, i udziel nam swego namaszczenia do walki o królowanie Jezusa Chrystusa w Polsce.