Św. Stanisław urodził się około 1030 roku w Szczepanowie na Ziemi Krakowskiej. Kiedy przyszedł na świat, jak podają źródła, jego rodzice byli już w podeszłym wieku, zaś Stanisław był ich jedynym dzieckiem. W miejscu jego narodzin stoi obecnie barokowy kościół. Jest też w Szczepanowie mała kapliczka z umieszczonym w niej pniem dębu, pod którym matka Stanisława, wracając z pola, porodziła syna. Opodal znajduje się źródło, w którym obmyła swoje dziecko.
Od najmłodszych lat Stanisław otrzymywał staranne wychowanie i dobre wykształcenie. Po otrzymaniu święceń kapłańskich, przez pewien czas pracował jako proboszcz parafii w Żębocinie. Później został kaznodzieją, a od 1072 roku pełnił posługę biskupa krakowskiego.
Papieska bulla stwierdza, że był "biskupem z powołania". Był człowiekiem prawym, dobrego usposobienia. Jedno z opracowań określa go jako człowieka prostego i otwartego serca, pracowitego wykształconego, powściągliwego, cierpliwego i odważnego. Wyróżniał się świętością życia, a chociaż był zwierzchnikiem wszystkich, "jednak pokorą serca był we wszystkim podległy Chrystusowi. W napominaniu był surowy, a w wymierzaniu sprawiedliwości bezstronny. Pociągał kapłanów do świątobliwości przykładem własnego życia. Opiekował się biednymi, wdowami, śpieszył z pomocą potrzebującym. Stół jego był obfity i dostępny dla podróżnych i duchownych (...)".
W tym czasie na tronie polskim zasiadał król Bolesław Śmiały. Znany był on z porywczości, gwałtownego charakteru. Opracowania podają, że oprócz odwagi cechowała go niepohamowana samowola i nieuginająca się przed nikim energia. Lubował się w wojnach i awanturniczych wyprawach. Wszystko to czyniło go monarchą samowolnym, mściwym i zuchwałym. Nikomu nie chciał też przyznać wyższości nad sobą ani prawa do upominania czy też strofowania. Jego rządy stawały się coraz bardziej uciążliwe dla poddanych. W ich opinii król - tyran wiódł również życie gorszące i wykolejone. Wydawał wyroki bez sądu, wymierzał niewspółmiernie ciężkie kary za występki, gnębił poddanych i krzywdził wieśniaków.
Stojący wówczas na czele polskiego duchowieństwa biskup Stanisław ze Szczepanowa upominał króla, chociaż wiedział, że naraża się na wielkie niebezpieczeństwo. Mimo to wierny pasterz krakowski nie poszedł na żaden kompromis i zdecydowanie nazywał zło po imieniu. Gdy upomnienia nie pomogły, biskup krakowski wyłączył króla ze społeczności Kościoła. Król wpadł we wściekłość i postanowił zabić biskupa. Wraz z wierną sobie drużyną Bolesław napadł na kościół na Skałce, w którym Mszę Świętą sprawował właśnie św. Stanisław. Dworzanie króla wyważyli drzwi, jednakże nie ośmielili się zaatakować odprawiającego Mszę Świętą biskupa.
Wówczas sam król zadał biskupowi cios śmiertelny, a rozwścieczeni słudzy króla, jak barbarzyńcy, rozrąbywali ciało męczennika na strzępy. Ten świętokradzki mord dokonany na biskupie przy ołtarzu nie mógł pozostać bezkarnym. Całe duchowieństwo napiętnowało króla, który pozostał w swym grzechu osamotniony. Dworzanie zaczęli go opuszczać i tylko ci, którzy brali udział w mordzie, zostali przy nim. Przez jakiś czas próbował Bolesław walczyć z przeciwnym sobie duchowieństwem, które szybko jednak cały naród porwało za sobą.
Bolesław musiał opuścić Polskę wraz z garstką sprzymierzeńców. Udał się na Węgry, gdzie po pewnym czasie, jak mówi tradycja, rozpoczął pokutę za swoje grzechy, która trwała do końca życia w jednym z tamtejszych klasztorów w Ossyaku.
Wincenty Kadłubek opisał pierwszy cud, jaki zdarzył się po śmierci biskupa Stanisława. Jak podaje kronikarz, niektórzy widzieli światło promieniujące od każdej cząstki ciała, a orły strzegły je przed innymi ptakami. Gdy zakonnicy zbliżyli się, aby rozrzucone cząstki pozbierać, znaleźli ciało w całości bez śladu blizn. Na medalu wybitym na uroczystość kanonizacji przedstawiono cztery orły i napis łaciński: "Porąbany na cząstki, strzeżony przez orły, opromieniony z nieba, nazajutrz scalony."
Zanim doszło do kanonizacji biskupa, wśród kardynałów w Rzymie miał miejsce spór na ten temat i znalazł się wśród nich jeden zdecydowany przeciwnik Stanisława - Reginald. Polacy zaczęli się modlić o cud pogodzenia dostojników i wówczas zdarzył się cud. Reginald ciężko zachorował i przygotowywał się na śmierć. Wysłał posłańca do Papieża, aby ten osobiście udzielił mu ostatniego namaszczenia. Gdy się modlił w samotności, ukazał mu się duchowny w szatach pontyfikalnych. Na zadanie pytanie kim jest, duchowny odpowiedział, że jest biskupem krakowskim, którego kanonizacji on się sprzeciwia i dodał, że uzdrawia kardynała. Chory natychmiast wyzdrowiał i wyruszył w drogę. Po drodze spotkał Papieża, który podążał właśnie, aby przygotować go na śmierć. Zdumiony Papież wysłuchał niezwykłej opowieści z ust kardynała.
Kanonizacja św. Stanisława odbyła się w Bazylice św. Franciszka w Asyżu, w dniu 17 września 1253 roku. Uroczystości kanonizacyjne w Polsce miały miejsce 8 maja 1254 roku, dzień ten jest obchodzony jako święto św. Stanisława patrona Polski. Co roku w dniu 8 maja z Wawelu na Skałkę rusza uroczysta procesja z relikwiami świętego. Biorą w niej udział tysiące wiernych, którzy w ten sposób czczą nieustraszonego obrońcę praw boskich, który poniósł śmierć męczeńską wierny swemu powołaniu.
Grób św. Stanisława znajduje się w Katedrze Wawelskiej. Jego szczątki przeniesiono ze Skałki do kościoła katedralnego na zamku około 1088 roku. Do grobu Biskupa Męczennika udawały się pielgrzymki jeszcze przed kanonizacją . W wieku XIII nazwano go "ojcem żywicielem" i "rodzicielem Polski". W różnorodnych pieśniach i pismach nazywany był również "ojcem ojczyzny", "światłem i ozdobą Polski" oraz "obrońcą ojczyzny". Ks. Piotr Skarga nazywał go "wielkim", zaś król Kazimierz Wielki "patronem Królestwa Polskiego". Jego wstawiennictwu król Władysław Jagiełło przypisywał zwycięstwo pod Grunwaldem, dlatego też po skończonej bitwie udał się pieszo z dziękczynną procesją z Niepołomic na Skałkę, a potem do katedry na Wawelu. Tam też na ołtarzu św. Stanisława złożył zdobyte chorągwie. Za swojego patrona uważał go król Zygmunt Stary i po spełnionej prośbie, zgodnie z wcześniejszą obietnicą, ofiarował srebrny obraz, który stanął na ołtarzu świętego.
Praktycznie aż do Krola Kazimierza wielkiego na wszytkich wladcow polskich i wielu książąt były nałożpone klątwy papieskie i kościelne i biskupie, czy to też było za wstawieniem sie św Stanislawa, chyba tak. I przez to z wielkiego cesarstwa lechickiego stalismy sie przez kilkaset lat lennem cesarstwa niemieckiego.Więcej
Praktycznie aż do Krola Kazimierza wielkiego na wszytkich wladcow polskich i wielu książąt były nałożpone klątwy papieskie i kościelne i biskupie,
czy to też było za wstawieniem sie św Stanislawa, chyba tak.
I przez to z wielkiego cesarstwa lechickiego stalismy sie przez kilkaset lat lennem cesarstwa niemieckiego.
Jagiełło nie skonsumował swojego zwycięstwa , poniważ zagfrożono i jemu klątwą jesli wybije wrogów krzyżackich , chyba to również stało sie za wstawiennictwem Stanislaw,że Jagiełło zmarnował swoje zwycięstwo. Módlmy sie dalej do niego,a na pewno Polska straci jeszcze pomoirze,sląsk, i galicję, warto,maprawde warto, ten świety niemiecki na Polskę duzo się juz nam przysłużył. przez niego …Więcej
Jagiełło nie skonsumował swojego zwycięstwa , poniważ zagfrożono i jemu klątwą jesli wybije wrogów krzyżackich , chyba to również stało sie za wstawiennictwem Stanislaw,że Jagiełło zmarnował swoje zwycięstwo. Módlmy sie dalej do niego,a na pewno Polska straci jeszcze pomoirze,sląsk, i galicję, warto,maprawde warto, ten świety niemiecki na Polskę duzo się juz nam przysłużył.
przez niego zamordowano nam krola, odpadła ruś biała i czerwona , ukraina, węgry i rumunia oraz germania od Polski.
Ten święty obłożył klątwą krola polskiego, przez co wydał zlecenie na jego zabicie, zlecenie to wykonał brat krola , krol węgrow Wladysław, przez co został świętym i papioeż w bagrodę zniósł mu lenno względem Polski, Polska utraciła za sprawą tego swojego patrona węgry, obie rusie i germanię,to naprawde ciekawy patron Polski. Warto sie do niego pomodlić Polakom, może starcimy kolejne dzielnice …Więcej
Ten święty obłożył klątwą krola polskiego, przez co wydał zlecenie na jego zabicie, zlecenie to wykonał brat krola , krol węgrow Wladysław, przez co został świętym i papioeż w bagrodę zniósł mu lenno względem Polski, Polska utraciła za sprawą tego swojego patrona węgry, obie rusie i germanię,to naprawde ciekawy patron Polski.
Warto sie do niego pomodlić Polakom, może starcimy kolejne dzielnice za jego wstawieniem , np śląsk, pomorze,galicję,módlcie sie kochani.
A szczegóły o jego zdradzie sa tutaj. www.youtube.com/watch co do Kadłubka, to po 300latach papiez kazał mu kanonizować tego zdrajcę , i tak juz zostało do dzisiaj, zmowa i kłamstwo trwa od Stanisława do dzisiaj, nawet nasz Św JPII sie na ten temat nie zajaknął nigdy, i utrzymywał nas Polaków w tym świętym kłamstwie.Więcej
co do Kadłubka, to po 300latach papiez kazał mu kanonizować tego zdrajcę , i tak juz zostało do dzisiaj, zmowa i kłamstwo trwa od Stanisława do dzisiaj, nawet nasz Św JPII sie na ten temat nie zajaknął nigdy, i utrzymywał nas Polaków w tym świętym kłamstwie.
nasz patron nałożył na krola polskiego klątwę , co było niezgodne z biblią, biskup nie może nałożyć klątwy na wodza ludu,tak jak papież na cesarza, , klatwa w tych czasach równala sie wyjęciu spod prawa i przez nią krol musiał uciekać i został zamordowany, a wiec można przyjąć ,że to nasz patron posrednio zlecił morderstwo krola polskiego. Od tego kochanego patrona po dzis od Polski kosciłół …Więcej
nasz patron nałożył na krola polskiego klątwę , co było niezgodne z biblią, biskup nie może nałożyć klątwy na wodza ludu,tak jak papież na cesarza, , klatwa w tych czasach równala sie wyjęciu spod prawa i przez nią krol musiał uciekać i został zamordowany, a wiec można przyjąć ,że to nasz patron posrednio zlecił morderstwo krola polskiego. Od tego kochanego patrona po dzis od Polski kosciłół oderwał obie rusie ,węgry ,ukrainęi germanie a nawet zatarł się slad w pamięci po germanii, przedkatolickiej dzielnicy Polski.
Wszytko to zasługa Św patrona Stanislawa, chyba jest wart patronowania naszemu krahjowi za takie zasługi, cha cha cha.
Król Polski, przez tego świętgo musiał uciekać do brata w WEgrzech i tam go przez klątwe zamordował, i tez w nagrodę zostałn świętym. Szkoda Siula ,że nie możesz po prostu przyjąć do wiadomości ,że w tym czasie papieże byli namistnikami cesarza Niemiec i realizowali jego politykę, i nie możesz zrozumieć ,że przez te manipulacje papieskie Polska staciła ruś, węgry, i cała germanie po łabę. …Więcej
Król Polski, przez tego świętgo musiał uciekać do brata w WEgrzech i tam go przez klątwe zamordował, i tez w nagrodę zostałn świętym.
Szkoda Siula ,że nie możesz po prostu przyjąć do wiadomości ,że w tym czasie papieże byli namistnikami cesarza Niemiec i realizowali jego politykę, i nie możesz zrozumieć ,że przez te manipulacje papieskie Polska staciła ruś, węgry, i cała germanie po łabę.
Manipulacje papieskie trwaja do dzisiaj, obecnie chcą oni nam narzucić islamitów, wszytko to jest polityka nie majaca nic wspólnego z religia.
Były też nastepne zdrady biskupów polskich np za Kościuszki, tez lud warszawy ukarał śmiercią tych zdrajców, dlaczego oni nie zostali świętymi, i patronami Polski,dziwne nieprawdaż. miziaforum.wordpress.com/…/konstytucja-3-m… kolejni patroni Polski,biskupi,,zdrajcy Polski z czasów insurekcji kosciuszkowskiej Św Józef Kossakowski,Św Ignacy Massalski,św Michał Poniatowski poczytajcie o tych …Więcej
Były też nastepne zdrady biskupów polskich np za Kościuszki, tez lud warszawy ukarał śmiercią tych zdrajców, dlaczego oni nie zostali świętymi, i patronami Polski,dziwne nieprawdaż.
Pytanie do X Kneblewskiego, bardzo przezemnie lubianego de facto. Dlaczego Bóg dał nam za jednego z patronów Polski zdrajcę Biskupa. www.youtube.com/watch odpowiedź, dlatego,że przez niego Polska utraciła całą ruś, węgry,rumunię po dunaj i całą germanię po łabę, miał cesarz za co nagrodzić zdrajcę Polski, poprzez swojego papieża, miał , gdyby nie ten szwab , Stanisłwa potomek niemieckich rycerzy …Więcej
Pytanie do X Kneblewskiego, bardzo przezemnie lubianego de facto.
Dlaczego Bóg dał nam za jednego z patronów Polski zdrajcę Biskupa.
odpowiedź, dlatego,że przez niego Polska utraciła całą ruś, węgry,rumunię po dunaj i całą germanię po łabę, miał cesarz za co nagrodzić zdrajcę Polski, poprzez swojego papieża, miał , gdyby nie ten szwab , Stanisłwa potomek niemieckich rycerzy ze szczepanowa którzy osiedlili się w Szczepanowie na skutek I krucjaty przeciwko Polsce niejakiego Mnicha Kazimierza Niem,ca, jak najechał Polskę , to było z nim ok 600 rycerzy ,żadnego Polaka, wszyscy Niemcy, oni po pokonaniu polskiego krola , osiedli koło Krakowa, część w Szczepanowie, później oni dalej slużyli Szwabom i cesarzowi.
X Kneblewski oraz w tym artykule autorzy manipulują faktami. Wg Galla, Biskup Stanislaw to zdrajca Polski. wikipedia Prawda jest barzdo bolesna , nasz kochany swięty Biskup Stanislaw Szczepanowski,za Szczepanowa, potomek szwabów którzy przszli do Polski z mnichem Niemcem,, został zabity przez naszego wielkiego Króla,Bolesława śmiałego za ZDRADĘ POLSKI. Tak przynajmniej pisze Gall anonim, w …Więcej
X Kneblewski oraz w tym artykule autorzy manipulują faktami.
Wg Galla, Biskup Stanislaw to zdrajca Polski.
wikipedia Prawda jest barzdo bolesna ,
nasz kochany swięty Biskup Stanislaw Szczepanowski,za Szczepanowa, potomek szwabów którzy przszli do Polski z mnichem Niemcem,, został zabity przez naszego wielkiego Króla,Bolesława śmiałego za ZDRADĘ POLSKI.
Tak przynajmniej pisze Gall anonim, w swojej kronice i Długosz,szkoda ,że X Kneblewski nic o tym nie wspomina. Przez tego tzw świętego Polska straciła ruś, węgry po dunaj oraz całą germanie po łabę.
Bezposrednia przyczyną zabicia zdrajcy przez krola polskiego było wywołanie przez niego buntu panów polskich ( de facto) potomków szwabskich po rycerzach mnicha niemca) Biskup Stanislaw wykonał polecenie cesarze Niemiec , który wiedzial ,że Boleslaw śmiały chce zdobyć stare ziemie polskie, lechickie tj germanie aż po Łabę.
Stanisław spowodował spisek przeciw tym zamiarom krola P{olskiego.
Stanislwa powinien być wykreslony z polskiego kościoła jako zdrajca a nie patron Polski. Szczególy tych kłamst są tutaj WIKI
Konflikt z królem W wyniku konfliktu z Bolesławem Szczodrym biskup - według Galla Anonima - został skazany na obcięcie członków za zdradę. Gall Anonim, piszący swą Kronikę trzydzieści kilka lat po śmierci biskupa Stanisława, przedstawił fakt zatargu między Stanisławem a Bolesławem Szczodrym, który zadecydował o chwale pierwszego, a tragicznym końcu drugiegopl.wikipedia.org/wiki/Stanisław_ze_Szczepanowa. Nie są znane dokładne przyczyny sporu, jaki powstał pomiędzy nim a królem. Najprawdopodobniej sam kronikarz dobrze je znał, lecz w swoim dziele nie rozwinął owego wątku. Przypuszcza się, że nie mógł tego zrobić ze względu na panowanie w owym czasie Bolesława III Krzywoustego, syna księcia Władysława Hermana, który był członkiem opozycji antykrólewskiej. Relacja Galla Anonima pozostaje do dziś jedynym ówczesnym źródłem pisanym. Od Galla dowiadujemy się, że biskup dopuścił się zdrady, za którą król wydał go na śmierć przez obcięcie członków. Gall negatywnie ocenił zarówno postępowanie biskupa, jak i reakcję króla. Według tradycji bezpośrednim powodem konfliktu pomiędzy biskupem a królem było to, że Stanisław bezskutecznie upominał Bolesława za niewłaściwe postępowanie wobec poddanych oraz za publiczne powodowanie zgorszenia. Wedle przekazu kroniki Mistrza Wincentego Stanisław najpierw grozi mu [Bolesławowi] zagładą królestwa, wreszcie wyciąga ku niemu miecz klątwypl.wikipedia.org/wiki/Stanisław_ze_Szczepanowa. Nie jest jasne, czy należy to rozumieć jako grożenie ekskomuniką czy jej rzucenie, przyjmuje się jednak raczej tę pierwszą ewentualność. Następnie nie stawił się po wezwaniu przed sąd królewski, gdyż nie pozwalało mu na to prawo kanoniczne. Został wówczas przez króla bezprawnie skazany na śmierćpl.wikipedia.org/wiki/Stanisław_ze_Szczepanowa. Według wersji alternatywnej, pozostawionej przez Wincentego Kadłubka, biskup Stanisław stanął w obronie niewiernych żon rycerzy, walczących na wyprawie kijowskiej, które król rozkazał okrutnie ukarać, choć ich mężowie im przebaczyli. Król rozkazał swoim sługom zabicie biskupa w kościele na Skałce w czasie odprawiania przez niego mszy świętej, a gdy ci nie chcieli, sam własnoręcznie zamordował świętego. Wersja ta jednak ze względu na moralizatorski charakter kroniki Kadłubka, a także na fakt, że również był biskupem i napisał swoją kronikę w czasie panowania potomków Władysława Hermana, jest mało wiarygodna. Autorem żywota św. Stanisława znanego w dwóch wersjach, krótszej Vita minor i dłuższej Vita maior jest Wincenty z Kielczy OP, natomiast Jan Długosz w Żywocie św. Stanisława opisuje cuda, które zdarzyły się po śmierci biskupapl.wikipedia.org/wiki/Stanisław_ze_Szczepanowa. Historiografia tematu jest bardzo rozwinięta. pl.wikipedia.org/wiki/Tadeusz_Wojciec… w swojej pracy Szkice historyczne jedenastego wieku z 1904 wysuwa tezę, iż św. Stanisław został skazany za zdradę narodu. Twierdzenie to opiera się na Kronice Galla Anonima, gdzie sam autor nazywa go traditor episcopus – „biskup zdrajca”. Słowo traditor jest wieloznaczne. Sam Gall używał go w kilku znaczeniach. W Kronice zastosował je w sumie 13 razy, ale tylko trzykrotnie na określenie zdrady polegającej na konszachtach z nieprzyjacielem zewnętrznym. W średniowiecznej łacinie zdrajców określano częściej słowem proditor. Według tej tezy przedmiotem sporu pomiędzy Bolesławem Szczodrym a św. Stanisławem nie były „niewierne żony”, lecz władza w młodym państwie polskim. Wojciechowski stwierdził, że Stanisław reprezentował inną frakcję polityczną – przeciwną królowi, a przychylną interesom Cesarstwa i być może frakcjom wspierającym Władysława Hermanapl.wikipedia.org/wiki/Stanisław_ze_Szczepanowa. Spisek został odkryty, a Stanisław, na mocy sądu arcybiskupiego, został za zdradę króla skazany na obcięcie członków. Tezy Wojciechowskiego spotkały się z krytyką jako oparte w zbyt dużym stopniu na domysłach, zwłaszcza odnośnie domniemanej ingerencji czesko-niemieckiej w sprawy polskie, na którą w źródłach nie ma najmniejszego dowodupl.wikipedia.org/wiki/Stanisław_ze_Szczepanowa. Zdaniem Romana Grodeckiego stawianie alternatywy „święty czy zdrajca” może być w rzeczywistości pozorne, gdyż nie da się wykluczyć, że postępowanie biskupa wypływało ze szlachetnych pobudek etycznych, ale ponieważ nie było na rękę królowi, zostało zakwalifikowane jako zdrada politycznapl.wikipedia.org/wiki/Stanisław_ze_Szczepanowa. Jeszcze inni wskazują, że gdyby Gall faktycznie oskarżał św. Stanisława o zdradę, użyłby słowa proditor - zdrajca „na rzecz kogoś innego”. Zaś użyte przez niego traditor oznacza w tym kontekście wewnętrzne nieposłuszeństwo wobec władcy. Co więcej, czaszka św. Stanisława, przechowywana na Wawelu, nosi ślady śmiertelnego, sześciocentymetrowego wgniecenia, powstałego na skutek uderzenia tępym narzędziem. Według niektórych badaczy jest to dowód, że na św. Stanisława przeprowadzono zamach, co wykluczałoby osądpl.wikipedia.org/wiki/Stanisław_ze_Szczepanowa. Hipoteza Tadeusza Grudzińskiegopl.wikipedia.org/wiki/Stanisław_ze_Szczepanowa zakłada, że głównym powodem konfliktu pomiędzy św. Stanisławem a Szczodrym była reforma kościelna, przeprowadzona przez legatów papieskich w 1075. Utworzone zostało wówczas biskupstwo płockie (redukcja diecezji krakowskich Stanisława), odnowiono również arcybiskupstwo w Gnieźnie, wykluczając jednocześnie św. Stanisława z pełnienia funkcji metropolity. Na powyższe wydarzenia miał nałożyć się bunt rycerstwa, spowodowany szerokimi nadaniami na rzecz Kościoła, a nie możnych. Po wykryciu spisku możnych i św. Stanisława, król miał wydać samodzielnie wyrok, wykonany jednak przez kata przed kościołem św. Michała. W kręgu historycznym dużą popularność zdobyła teza Jana Powierskiegopl.wikipedia.org/wiki/Stanisław_ze_Szczepanowa, który sądzi, że skoro w 1071 św. Stanisław osadzony został przez króla na biskupstwie krakowskim, a w 1075 odmówiono mu stanowczo arcybiskupstwa w Gnieźnie, w przeciągu tych czterech lat musiały nastąpić wydarzenia, które popsuły wizerunek Stanisława w oczach króla. Być może okazał się on osobą niegodną tego urzędu. Wincenty Kadłubek opisał dość szeroko pogłoski, jakoby biskup miał prowadzić niemoralne życie, wkładając te słowa w usta wygnanego króla i określając je jako mało wiarygodne. Nie możemy mieć jednak pewności, czy pogłoski o jego niemoralnym życiu w istocie były jedynie plotkami, czy też miały pewne uzasadnienie. Dalej Powierski pisze, że bunt rycerstwa faktycznie miał miejsce i był spowodowany zbyt dużą ilością wypraw wojennych, pozbawionych jednak łupu, gdyż były to wyprawy sojusznicze. Rycerze zbuntowali się na skutek braku odczuwalnych sukcesów, jak i na skutek tego, że przez zdecydowaną większość roku brali jedynie udział w wojnach. Bunt nie miał być jednak kierowany przez św. Stanisława. Wedle tezy Powierskiego przywódcą buntu był prawdopodobnie pl.wikipedia.org/wiki/Sieciech_(palatyn), palatyn posiadający w kraju ogromną władzę i wpływy. Wedle jego hipotezy św. Stanisław miał być jedynie pionkiem, wykorzystywanym przez możnych, widzących w nim sojusznika w opozycji przeciw królowi. dokladny opis zdrady i zabicie naszego krola przez Wladyslawa wegierskiegio jest tutaj
