Historia Krzyża Jasnogórskiego.

Krzyż przez wiele lat wisieć miał w refektarzu. I to tam narodzić się miała legenda Krzyża Jasnogórskiego. W tymże mianowicie refektarzu urządzano zwyczajowo, w ostatni wtorek przed Środą Popielcową, przed Wielkim Postem, ucztę dla zakonników i nowicjuszów. Któregoś roku, pewnie w XVI w., uczta miała się przeciągnąć i nie usłyszano uderzenia dzwonów na godzinę 24, i wówczas miał się nagle po sali roznieś czyjś donośny głos:

„Silentium!”.
Spojrzano po sobie i … ucztowano dalej. Niebawem refektarz opuścili dostojni ojcowie, ale klerycy nadal wieczerzali. I znów usłyszano gromowe „Silentium!”.
Zgromadzeni spojrzeli na siebie zdziwieni, tym bardziej, że głos dochodził z części refektarza, gdzie nikogo nie było. Wisiał tam tylko zwykły Krucyfiks.
Wówczas „Silentium!” padło po raz trzeci a zatrwożeni nowicjusze ujrzeć mieli poruszające się usta Ukrzyżowanego. Wszyscy padli na kolana.
Od tej pory usta Chrystusa na Cudownym Krucyfiksie pozostają uchylone.
Zaiste twarz Jezusa, naznaczona oznakami męki i agonii, ma niezwykły wyraz. Ekspresji dopełnia kształt postaci Jezusa, realistyczny, acz nie naturalistyczny.
Według tradycji zakonnej Krucyfiks ofiarowany został jasnogórskiemu klasztorowi w 1492 r. przez królową Elżbietę Habsburg, wdowę po królu Kazimierzu IV Jagiellończyku.

Cały opis na: www.facebook.com/…/1764073647205520