Powołując się na
statystyki światowe podkreślił, że przy stosowaniu metody in vitro wzrasta ryzyko
urodzin dzieci z wadami. W Rosji, 75% „dzieci z probówki” rodzi się inwalidami. W
dalszej części swojego przedłożenia apelował: „jeśli wydajemy pieniądze na in
vitro, to od razu powinniśmy szykować pieniądze na opiekę nad inwalidami
urodzonymi dzięki tej metodzie”. Według jego słów nie

dość, że państwo
zakrojona analiza przeprowadzona na podstawie 25 wcześniejszych badań zebranych z różnych krajów świata wykazała, że ryzyko urodzenia się dziecka z wadą wrodzoną wzrasta po sztucznym zapłodnieniu (w stosunku do zapłodnienia w sposób naturalny) średnio 30-40%.
ceon.pl/…rzyczyn inwalidztwa dzieci urodzonych t metod .pdf
zainwestowało pieniądze na stosowanie tej metody, to jest ona praktykowana w
sposób niekontrolowany, przez wielu lekarzy w gabinetach prywatnych. „Światowa
Organizacja Zdrowia nie rekomenduje stosowania metody in vitro. Oczywiście
zabronić nikomu tego nie możemy, ale popierając jej praktykowanie finansowo,
państwo popełnia błąd. Jeżeli wiemy, jakie są skutki uboczne stosowania tej metody,
powinniśmy o nich informować. Metoda ta szkodzi również zdrowiu matki" - dodał
Aleksander Baranow.
Wady wrodzone „dzieci z probówki”
Badania przeprowadzone w Australii na grupie 4 tys. dzieci urodzonych
między 1993 a 1997 r. wykazały, że wśród dzieci poczętych w sposób naturalny tylko
4,2% jest obciążonych wadami wrodzonymi, natomiast wśród dzieci poczętych in
vitro liczba ta wzrasta ponad dwukrotnie i wynosi 9%. Wykazano również, że w tej
samej grupie kontrolnej procent dzieci obciążonych więcej niż jedną wadą wrodzoną
wynosi 0,5%, natomiast wśród dzieci poczętych in vitro 1,6%. Nadto szeroko
zakrojona analiza przeprowadzona na podstawie 25 wcześniejszych badań
zebranych z różnych krajów świata wykazała, że ryzyko urodzenia się dziecka z
wadą wrodzoną wzrasta po sztucznym zapłodnieniu (w stosunku do zapłodnienia w
sposób naturalny) średnio 30-40%.
Innym problemem jest tzw. syndrom Beckwitha-Wiedemanna. Występowanie
tego zespołu (charakteryzującego się nieprawidłowościami chromosonalnymi,
prowadzącymi do powstawania guzów u dzieci) jest 9 razy częstsze u „dzieci z
probówki” niż u dzieci poczętych w sposób naturalny. Według innych badaczy - 4,6
raza. Jest to bardzo rzadki, genetycznie uwarunkowany zespół wad wrodzonych,
objawiający się m. in.: przepukliną pępowinową, przerostem języka, nadmiernym
wzrostem.
Kolejną wadą wrodzoną występującą u „dzieci z probówki” jest zespół
Angelmana dający objawy neurologiczne, m.in. upośledzenie umysłowe czy
padaczkę. Dzieci dotknięte tym zespołem wykonują charakterystyczne ruchy przypominające marionetkę, cierpią na niekontrolowane napady śmiechu, a 30 proc. z
nich nie mówi.
Sztuczne zapłodnienie in vitro obarczone jest 2,6-krotnym wzrostem ryzyka
urodzenia się dziecka z niedowagą urodzeniową (w przypadku ciąży pojedynczej, w
przypadku mnogiej to ryzyko wzrasta bardziej). Stwierdzono, że ryzyko to wzrasta
1,8 raza, zaś ryzyko urodzenia dziecka z bardzo niską masą urodzeniowa wzrasta
2,7 raza. W USA naukowcy zajmujący się rozwojem dzieci po zapłodnieniu in vitro
stwierdzili, że - w grupie przebadanych dzieci - masa urodzeniowa bliźniaków po in
vitro wynosiła średnio 1476 g, a po naturalnym poczęciu 2009 g. Inni badacze
zajmujący się procentowym udziałem dzieci z bardzo niską oraz niską masą
urodzeniowa ciała wśród dzieci poczętych in vitro stwierdzili, że procent ten wynosi
odpowiednio 7,9 oraz 34,2 w stosunku do 3,9 oraz 23,9 w grupie kontrolnej.
Kolejnym problemem jest wcześniactwo. Amerykańscy badacze zajmujący się
tym zagadnieniem stwierdzili, że ciąża powstała w wyniku in vitro, trwała średnio 30
tygodni, podczas gdy naturalnie rozpoczęte ciąże trwały 33,5 tygodnia. Analizując 15
niezależnych badań naukowych stwierdzili 2-krotny wzrost ryzyka przedwczesnego
porodu u dzieci poczętych in vitro. Wyniki te pokrywają się z rezultatami badań
osiągniętych przez inny zespól badaczy, który także udowodnił ponad 2-krotny
wzrost ryzyka przedwczesnego porodu (8,8% przedwczesnych porodów w grupie
dzieci poczętych in vitro w porównaniu z 4,1% w grupie kontrolnej).
Dowiedziono również, że dzieci urodzone w wyniku procedury in vitro mają o
60% większe ryzyko wystąpienia u nich mózgowego porażenia dziecięcego niż dzieci
poczęte w sposób naturalny. Ryzyko to wzrasta o kolejne 230%, gdy przy in vitro
stosowana jest procedura zamrażania embrionów.