19. Ostatnia bitwa Szatana - Rozdz.18 - CO MOŻECIE ZROBIĆ W TEJ CHWILI....

TUTAJ ALBUM

ROZDZIAŁ 18 - Co możecie zrobić w tej chwili!

Oprócz osobistego spełniania nakazów Matki Bożej Fatimskiej, między innymi codziennego odmawiania Różańca, innym praktycznym działaniem jakie można podjąć jest skopiowanie i podpisanie poniższej petycji i wysłanie jej do wydawcy tej książki, który dostarczy ją do papieża.
Petycja służy także jako podsumowanie podstawowych wniosków przedstawionych w książce i można ją wykorzystać do przesyłania jej innym, którzy mogą nie mieć czasu czy chęci do przeczytania całej książki.

Petycja do papieża
Jego Świątobliwości (Jana Pawła II)
– dotycząca czynów dokonanych przez – kardynała Angelo Sodano, kardynała Josepha Ratzingera, kardynała Dario Castrillón Hoyosa i arcybiskupa Tarcisio Bertone

Ojcze Święty:
Nasze sumienie jako wiernych członków Świętego Kościoła Katolickiego, zmusza nas do złożenia petycji do Waszej Świątobliwości, najwyższego sędziego w kontrowersyjnych sprawach Kościoła.
Petycja ta stanowi nadzwyczajną akcję podjętą przez katolików, którzy nie mają żadnego przedstawiciela, który mógłby wstawić się za nich u Waszej Świątobliwości w kwestii bezprecedensowego kryzysu wiary i dyscypliny, jaki wystąpił po II Soborze Watykańskim.
Petycja ta jest przejawem danego nam przez Pana Boga prawa jako ochrzczonych katolików, bezpośredniego zwrócenia się do papieża, bez żadnych interweniujących procedur kanonicznych. (I Sobór Watykański – 1870 AD, Dz. 1830, D.S. 3063; II Sobór w Lyons – 1274 AD, Dz. 466; 1983 Kodeks Prawa Kanonicznego, kanon 212, kanon 1417 § 1)
Podstawy tej petycji zawarte są w książce Ostatnia bitwa szatana. Ten dokument przedstawia niepodważalne dowody i uzasadnione oskarżenia przeciwko kard. Angelo Sodano, kard. Josephowi Ratzingerowi, kard. Dario Castrillón Hoyos i arcybiskupowi Tarcisio Bertone (oskarżeni), z których każdy należy do watykańskiego aparatu, który rzekomo ma asystować Waszej Świątobliwości w sprawiedliwym i rozważnym zarządzaniu Kościołem.

Po przeanalizowaniu dowodów, jesteśmy przekonani do moralnej pewności w następujących rzeczach:

Pierwsza – Orędzie Fatimskie jest istotnym proroctwem dla naszych czasów, którego prawdziwość została potwierdzona ponad wszelką wątpliwość przez absolutnie wyjątkowe okoliczności jego objawienia (łącznie z publicznym cudem widzianym przez 70.000 ludzi), uznaniem go za prawdziwy przez kompetentne władze Kościoła, akceptację przez i włączenie go w życie Kościoła, oraz przez oświadczenia i czyny Waszej Świątobliwości, łącznie z ustanowieniem święta Matki Bożej Fatimskiej 13 maja w kalendarzu liturgicznym Kościoła.

Druga – oskarżeni (i liczni kolaboranci) połączyli się i spiskowali w narzuceniu Kościołowi, poprzez przekręcanie, obskurantyzm i całkowite ukrywanie, zrozumienia Orędzia Fatimskiego, które całkowicie pozbawi Orędzie jego specyficznie katolickiej proroczej treści. Szczególnie (i przy pomocy “komentarza teologicznego” kard. Ratzingera), oskarżeni dokonali “interpretacji” Orędzia która:
a. Rezygnuje z poświęcenia Rosji o które prosiła Matka Boża Fatimska i dowolnie zastępuje je poświęceniem świata, w którym umyślnie pominięto wszelkie wymienienie Rosji z płytkich powodów politycznych.
b. Nieuczciwie mówi, że triumf Niepokalanego Serca przepowiedziany przez Maryję w wyniku poświęcenia Rosji, oznacza tylko Jej fiat, wyrażenie zgody na stanie się Matką Boga 2.000 lat temu.
c. Ośmiela się równać jedyne Niepokalane Serce Maryi z sercem każdego zaliczanego do “czystego serca” w ograniczonym sensie Błogosławieństw, i zredukowaniem nabożeństwa do Niepokalanego Serca (którego ustanowienia na świecie, jak powiedziała Matka Boża Fatimska, życzy sobie Pan Bóg), tylko do dążenia do “wewnętrznej jedności” z Bogiem.
d. Śmiesznie utrzymuje, że wizjonalny aspekt Trzeciej Tajemnicy, który pokazuje papieża i licznych członków hierarchii zabitych przez bandę żołnierzy poza na wpół zrujnowanym miastem, nie oznacza nic innego niż to, że Waszej Świątobliwości udało się uciec śmierci z rąk samotnego zamachowca około 21 lat temu.
e. Wnioskuje (na podstawie tych “interpretacji”), iż przedstawione w Trzeciej Tajemnicy wydarzenia, a tym samym Orędzie Fatimskie jako całość, “należą do przeszłości”.

Trzecia – oskarżeni działali z zamiarem poświęcenia Orędzia Fatimskiego, o wyraźnie proroczej katolickiej treści, nowej światowej, zliberalizowanej, ekumenicznej, międzywyznaniowej orientacji Kościoła, którą oskarżeni, razem z licznymi kolaborantami, niezachwianie promują w imię II Soboru Watykańskiego. Nowa orientacja jest rezultatem “burzenia bastionów”, które chwalił sam kard. Ratzinger.

Czwarta – oskarżeni i kolaboranci przede wszystkim systematycznie uniemożliwiali dokonania poświęcenia Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi, które nowa orientacja wyklucza jako zbędną “prowokację” Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego i zagrożenie wobec nowomodnego “ekumenizmu” i “dialogu” – zupełnych nowinek, które nie wydały w ogóle żadnych dobrych owoców, a tylko dalszą opozycję wobec Kościoła w Rosji i gdzie indziej.

Piąta – nowa orientacja pokazuje istotne osiągnięcia otwarcie rzekomego celu największych wrogów Kościoła, przed czym ostrzegali różni papieże i hierarchowie przed soborem. Tym celem jest liberalizacja i “instrumentalizacja” Kościoła, żeby nie tylko przestał skutecznie stawiać opór, ale faktycznie brał udział w procesie powszechnej sekularyzacji i apostazji, które zniszczyły dużą część chrześcijaństwa, a teraz zagrażają poddaniem całego świata powszechnej zbiorowości świeckiej, w której Kościół przestanie mieć jakąkolwiek władzę lub wpływ.

Szósta – nie dziwi to, że zalecane przez kard. Ratzingera “burzenie bastionów” wywołało jedynie zamieszanie, utratę wiary i dyscypliny i ruinę wspólnoty Kościoła, czego obecny światowy skandal seksualny wśród księży i biskupów jest tylko jednym z niezliczonych przejawów. Nawet papież Paweł VI zmuszony był przyznać tuż po soborze: “Dym szatana wdarł się do Kościoła. . . Otwarcie na świat stało się prawdziwą inwazją na Kościół ziemskiego sposobu myślenia. Być może byliśmy zbyt słabi i nieroztropni”. Sytuacja przepowiedziana przez papieża Piusa XII w świetle Fatimy (zob. siódma) jak każdy widzi, nadeszła.

Siódma – usiłując ukryć współudział aparatu watykańskiego w obecnym upadku eklezjalnym, oskarżeni oszukańczo ukrywali przed Kościołem i światem tekst odnoszący się do Trzeciej Tajemnicy Fatimskiej. Ten tekst z całą pewnością zawiera brakujące słowa Matki Bożej po niekompletnym zdaniu w Czwartym Dzienniku s. Łucji: “W Portugalii dogmat wiary zawsze zostanie zachowany itd.” – słowa które, jesteśmy przekonani, przepowiadają obecny kryzys w Kościele i zapewniają środki uniknięcia go lub zakończenia.

Jak przewidział przyszły papież Pius XII w kontekście Orędzia Fatimskiego:

“Martwią mnie przekazy Najświętszej Maryi do Łucji z Fatimy. Ta uporczywość Maryi o niebezpieczeństwach, które zagrażają Kościołowi jest boskim ostrzeżeniem przed samobójstwem zmiany jego wiary, jego liturgii, jego teologii i jego duszy. . . Nadejdzie dzień, kiedy cywilizowany świat zaprze się swego Boga, kiedy Kościół będzie wątpił jak zwątpił Piotr. On będzie skłonny wierzyć, że człowiek stał się Bogiem. W naszych kościołach chrześcijanie na próżno będą szukać czerwonej lampki, gdzie czeka na nich Bóg. Jak Maria Magdalena, płacząc przed pustym grobem, będą pytać: “Dokąd Go zabrali?”

Wydarzyło się to co przepowiedział Pius XII. I biorąc to pod uwagę w kontekście Fatimy, to musiało być wymienione w Trzeciej Tajemnicy, gdyż części Orędzia Fatimskiego ujawnione do tej pory nic nie mówią o takich wydarzeniach w Kościele.
Sam Wasza Świątobliwość wydaje się nawiązywać do Trzeciej Tajemnicy w homilii w Fatimie 13 maja 2000 roku, która ostrzega Kościół by uważał na ogon smoka, który ciągnie za sobą z nieba jedną trzecią gwiazd (powszechnie interpretowanych jako konsekrowane dusze księży i religijnych). Wygląda jakby Wasza Świątobliwość był skrępowany przez swoich doradców, łącznie z jednym lub więcej oskarżonych, byś ograniczył się do tego zawoalowanego odniesienia do dotychczas nieujawnionej części Trzeciej Tajemnicy, której pełne ujawnienie uniemożliwili doradcy Waszej Świątobliwości.

Ósma – w pogoni za nową orientacją, oskarżeni (ze szczególną pomocą kard. Castrillóna, szefa Kongregacji ds. Księży) prześladowali i próbowali stosować ostracyzm wobec wiernego o. Nicholasa Grunera, który reprezentuje słuszną opozycję wobec ich prób pozbycia się Orędzia Fatimskiego w jego tradycyjnym katolickim sensie. Jednocześnie oskarżeni i ich kolaborantom nie udaje się narzucić żadnej skutecznej dyscypliny na prawdziwych wrogów Kościoła w jego strukturze, którzy (przypominając narzekania papieża Pawła VI) otworzyli drzwi Kościoła na dym szatana i dowodzili inwazją na Kościół poprzez doczesny sposób myślenia.

Dziewiąta – w celu utrzymania swojej fałszywej interpretacji Orędzia Fatimskiego, oskarżeni narzucili nieuzasadniony nakaz milczenia i tajemniczości na s. Łucję, próbując naciskać na nią by przyjęła ich fałszywą interpretację. Nikt obiektywny nie ma dostępu do s. Łucji żeby zbadać rzekome nagłe “zmiany” w jej niezachwianym świadectwie, od ponad 60 lat, że Maryja Dziewica prosiła o poświęcenie tylko Rosji, a nie świata, dokładnie dlatego, że Pan Bóg życzył sobie by świat wiedział, że to moc Jego łaski, za wstawiennictwem Najświętszej Dziewicy, cudownie nawróciła Rosję na wiarę katolicką. Dalej, prawie wszystkie 24 tomy dokumentów fatimskich zebranych przez o. Alonso, które niewątpliwie odpowiadają na wiele pytań o Trzeciej Tajemnicy i Orędziu Fatimskim jako całości, nadal są zamknięte przez ponad 25 lat od ich ukończenia.

Dziesiąta – ten prawdziwy spisek oskarżonych by pozbawić Kościół korzyści z autentycznego Orędzia Fatimskiego, uniemożliwił Kościołowi realizację tego o co prosiła Matka Boża: poświęcenia Rosji – z nazwy – Niepokalanemu Sercu Maryi, konsekwentnego nawrócenia Rosji, triumfu Niepokalanego Serca, zbawienia wielu dusz i pokoju na świecie. (“Jeśli moje prośby zostaną spełnione, uratuje się wiele dusz i nastanie pokój. . . W końcu moje Niepokalane Serce zatriumfuje. Ojciec Święty poświęci mi Rosję, która się nawróci, pewien okres pokoju będzie dany światu”.)

Jedenasta – bezpośrednim skutkiem działań oskarżonych było to, że Kościół i cały świat dotknęła utrata niewyobrażalnych korzyści doczesnych i duchowych, które są tylko słabo pokazane przez transformację Portugalii po publicznym poświęceniu tego narodu Niepokalanemu Sercu Maryi w 1931 roku – korzyści o których ówczesny patriarcha Portugalii i s. Łucja mówili, że będą się szerzyć na cały świat, gdyby podobnie poświęcono Rosję.

Dwunasta – bez względu na to jakie mogą być ich subiektywne zamiary, oskarżeni popełnili coś, co, mówiąc obiektywnie, jest nie do oszacowania zbrodnią przeciwko Kościołowi i ludzkości. Ich podważanie Orędzia Fatimskiego naraża nas wszystkich na bliskie zagrożenie wojnami, głodem, dalszymi prześladowaniami Kościoła, dalszymi cierpieniami Waszej Świątobliwości lub waszego następcy, unicestwieniem różnych narodów, i utratą dalszych milionów dusz – wszystkim o czym ostrzegała Matka Boża Fatimska, że nastąpi w wyniku odmowy spełnienia Jej próśb.

Trzynasta – z tych powodów, dalsze sprawowanie władzy przez oskarżonych stanowi wyraźne i obecne niebezpieczeństwo dla Kościoła i świata, którym zająć się może tylko Wasza Świątobliwość.
Dlatego zwracamy się z pilną petycją do Waszej Świątobliwości i o pomoc w następujących sprawach:
Natychmiastowe poświęcenie Rosji, z nazwy, Niepokalanemu Sercu Maryi, przez Waszą Świątobliwość, razem ze wszystkimi biskupami świata podczas uroczystej ceremonii publicznej.
Pełne ujawnienie Trzeciej Tajemnicy Fatimskiej, łącznie ze słowami Dziewicy opisującymi wizję upublicznioną 26 czerwca 2000 roku.
Zakończenie milczenia i tajemniczości narzuconej na s. Łucję z Fatimy, by mogła rozmawiać z obiektywnymi świadkami, swobodnie i bez zastraszania.
Publikacja wszystkich 24 tomów dokumentów o. Alonso odnoszących się do Fatimy, tłumionych od roku 1975.
Usunięcie oskarżonych z zajmowanych przez nich urzędów i zastąpienie ich hierarchami, którzy będą współpracować z Ojcem Świętym w spełnieniu próśb Matki Bożej Fatimskiej, zamiast podejmowania prób dostosowania niebiańskiego Orędzia Fatimskiego do omylnych ludzkich decyzji, które dały nam niszczącą nową orientację Kościoła.
Zakończenie prześladowania o. Nicholasa Grunera, a także innych wiernych księży, którzy słusznie trwają w tradycyjnych naukach i praktykach kościoła, i którzy zgodnie z sumieniem sprzeciwiają się nowej orientacji (łącznie z próbą dekatolicyzacji Orędzia Fatimskiego).
Natychmiastowa interwencja Watykanu, przez wizytacje apostolskie, śledztwa i szybkie środki dyscyplinarne w celu ukarania winnych, a nie niewinnych, i przywrócenie wielu elementów tradycji katolickiej (łącznie z tradycyjnym życiem seminaryjnym i formowaniem księży), które zaniechano w pogoni za nową orientacją od czasu II Soboru. Ten proces musi rozpocząć się prawdziwym, skutecznym działaniem ze strony Watykanu, w celu pozbycia się z katolickich seminariów, parafii i urzędów kancelarii, homoseksualnych i pedofilskich szpiegów, którzy zranili niezliczone niewinne ofiary i przyniosły hańbę Kościołowi.
Promowanie nabożeństwa pierwszych sobót i codziennego odmawiania Różańca na całym świecie w intencji zakończenia kryzysu w Kościele i na świecie.
Taka jest nasza petycja do Waszej Świątobliwości. Składamy ją z należnym szacunkiem i czcią dla waszego wyniosłego urzędu Wikariusza Chrystusa, jak również z całym naciskiem, jakiego wymaga nasza niebezpieczna sytuacja. Bo obecne cierpienie Kościoła i świata to nic w porównaniu z tym co nastąpi, jeśli nie skoryguje się kursu wyznaczonego przez tych, którzy wzgardzili proroctwem Matki Bożej Fatimskiej.

Wasi szczerze oddani w Chrystusie.

KONIEC KSIĄŻKI

TUTAJ ALBUM