3 września - Św. Piusa X, Papieża i Wyznawcy [3 kl.] (kolor biały)
Józef Melchior (Giuseppe Melchiore) Sarto urodził się 2 lipca 1835 r. w Riese koło Wenecji jako drugi z dziesięciorga dzieci w ubogiej rodzinie miejskiego posłańca i szwaczki. Pomimo tych jakże skromnych początków Józef Melchior Sarto stał się jednym z najwybitniejszych papieży XX wieku, św. Piusem X.
18 września 1858 r., w wieku 23 lat, za specjalną dyspensą papieską, jako że brakowało mu ośmiu miesięcy do wieku wymaganego przez prawo kanoniczne, Józef Sarto otrzymał święcenia kapłańskie i był księdzem parafialnym aż do listopada 1875 r., kiedy to dzięki swoim wybitnym zdolnościom pasterskim i administracyjnym został mianowany kierownikiem duchowym seminarium i kanclerzem achidiecezji. Funkcje te sprawował do otrzymania sakry biskupiej w roku 1884. Przez 9 następnych lat był biskupem Mantui; później otrzymał biret kardynalski i został patriarchą Wenecji.
Zajmując coraz wyższe stanowiska w hierarchii kościelnej, Józef Sarto zawsze pamiętał o najuboższych, rozdając jałmużnę i wielkodusznie pozostawiając sobie niewiele, albo zgoła nic z rzeczy materialnych. Często mawiał: „Urodziłem się ubogi, żyłem w ubóstwie, i pragnę umrzeć w ubóstwie”.
W 1903 r. zmarł papież Leon XIII i zwołane zostało konklawe, aby wybrać jego następcę. Wybór padł 4 sierpnia na kardynała Sarto, który jako 255. papież obrał imię Pius (‘pobożny’) i motto Omnia instaurare in Christo (‘Odnowić wszystko w Chrystusie’).
Aby zrealizować motto swego pontyfikatu, papież Pius X zachęcał wiernych do wielkiej pobożności Eucharystycznej oraz częstego przyjmowania Komunii św.; obniżył także wiek, w którym dzieci miały po raz pierwszy przystępować do tego Sakramentu, do 7 lat.
Oprócz zaangażowania w odnowę Eucharystyczną, Pius X walczył zawzięcie z modernizmem, jednym z największych błędów, jakie wtedy zagrażały Kościołowi świętemu (i, dodajmy, nadal mu zagrażają). Jednym z narzędzi tej heroicznej walki była Przysięga antymodernistyczna, wyznanie wiary ogłoszone 1 września 1910 r. motu proprio „Sacrorum antistitum”, jakie obowiązani byli składać wszyscy kandydaci do święceń wyższych, spowiednicy, kaznodzieje, proboszczowie, kanonicy, beneficjaci, przełożeni zakonni, profesorowie w seminariach i zakonach, urzędnicy kurii biskupiej, sądów kościelnych i kongregacji rzymskich.
Pius X zmarł 20 sierpnia 1914 r., w kilka miesięcy po wybuchu I wojny światowej, pogrążony w wielkim smutku z powodu olbrzymich nieszczęść, jakie wkrótce miała wycierpieć cała ludzkość. Przypomniano wówczas Jego słowa: „Z radością oddałbym życie, aby oszczędzić moim biednym dzieciom tych straszliwych cierpień”.
W 1954 r. został kanonizowany przez Ojca Świętego Piusa XII. Poprzedni kanonizowany papież, św. Pius V, został ogłoszony świętym w 1672 roku.
W księgarni wysyłkowej Te Deum znajduje się biografia św. Piusa X pióra René Bazina.
Na koniec warto jeszcze wspomnieć, że według niektórych, niepotwierdzonych źródeł ojciec Piusa X był z pochodzenia... Polakiem (!), emigrantem z Opolszczyzny, i nazywał się ‘Krawiec’ (sarto znaczy po włosku właśnie ‘krawiec’).
Zobacz też:
List bpa Gawliny do kard. Hlonda, w którym bp Gawlina wspomina o polskim pochodzeniu rodziny św. Piusa X.Ks. Józef Umiński: Czy przodkowie św. Piusa X pochodzili z Polski?
Encykliki, bulle i inne dokumenty pasterskie św. Piusa X
E Supremi apostolatus — O odnowieniu wszystkiego w Chrystusie (4 X 1903) O muzyce i śpiewie kościelnym [motu proprio] (22 XI 1903)Ad Diem Illum Laetissimum — O Niepokalanym Poczęciu N.M.Panny (2 II 1904) Iucunda Sane — O papieżu św. Grzegorzu Wielkim (12 III 1904)Acerbo Nimis — O nauczaniu doktryny chrześcijańskiej (15 IV 1905)Il Fermo Proposito — O Akcji Katolickiej we Włoszech (11 VI 1905)Vehementer Nos — O rozdziale Państwa i Kościoła we Francji (11 II 1906)Tribus Circiter — O mariawitach albo mistycznych kapłanach polskich (5 IV 1906)Pieni L’Animo — O duchowieństwie włoskim (28 VII 1906)Gravissimo Officii Munere — O francuskich bractwach pobożnych (10 VIII 1906)Une Fois Encore — O rozdziale Kościoła i państwa (1 I 1907)Praestantia Scripturae — O Piśmie św. przeciwko modernistom [motu proprio] (18 XI 1907) Pascendi Dominici gregis — O doktrynie modernistów (8 IX 1907)Lamentabili Sane — Syllabus błędów modernistów (3 VII 1907) Haerent animo — O świętości kapłańskiej [ekshortacja] (4 VIII 1908)Communium Rerum — O św. Anzelmie z Aosty (21 IV 1909)Przysięga antymodernistyczna (1 IX 1910) Editae Saepe — O św. Karolu Boromeuszu (26 V 1910)Quam Singulari — O pierwszej Komunii św. [dekret Św. Kongregacji Dyscypliny Sakramentów] (8 VIII 1910) Notre Charge apostolique — O błędach Sillonu [list apostolski] (25 VIII 1910)Iamdudum — O prawie separacji małżeńskiej w Portugalii (24 V 1911)Lacrimabili Statu — O Indianach Ameryki Południowej (7 VI 1912)Singulari Quadam — O związkach zawodowych (24 IX 1912)
www.piusx.org.pl/sw-Pius-X/
Boże, któryś powołał Świętego Piusa X, na najwyższego Pasterza Kościoła Twojego i obdarzyłeś go szczególnym nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu Ołtarza i do Twojej odwiecznej prawdy, miłości do kapłaństwa i Najświętszej Ofiary Mszy świętej, z ufnością błagamy Ciebie, aby ci, którzy czczą go na ziemi, mogli korzystać z jego wstawiennictwa w Niebie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Święty Piusie X, módl się za nami!
3 września - Św. Piusa X, Papieża i Wyznawcy
18 września 1858 r., w wieku 23 lat, za specjalną dyspensą papieską, jako że brakowało mu ośmiu miesięcy do wieku wymaganego przez prawo kanoniczne, Józef Sarto otrzymał święcenia kapłańskie i był księdzem parafialnym aż do listopada 1875 r., kiedy to dzięki swoim wybitnym zdolnościom pasterskim i administracyjnym został mianowany kierownikiem duchowym seminarium i kanclerzem achidiecezji. Funkcje te sprawował do otrzymania sakry biskupiej w roku 1884. Przez 9 następnych lat był biskupem Mantui; później otrzymał biret kardynalski i został patriarchą Wenecji.
Zajmując coraz wyższe stanowiska w hierarchii kościelnej, Józef Sarto zawsze pamiętał o najuboższych, rozdając jałmużnę i wielkodusznie pozostawiając sobie niewiele, albo zgoła nic z rzeczy materialnych. Często mawiał: „Urodziłem się ubogi, żyłem w ubóstwie, i pragnę umrzeć w ubóstwie”.
W 1903 r. zmarł papież Leon XIII i zwołane zostało konklawe, aby wybrać jego następcę. Wybór padł 4 sierpnia na kardynała Sarto, który jako 255. papież obrał imię Pius (‘pobożny’) i motto Omnia instaurare in Christo (‘Odnowić wszystko w Chrystusie’).
Aby zrealizować motto swego pontyfikatu, papież Pius X zachęcał wiernych do wielkiej pobożności Eucharystycznej oraz częstego przyjmowania Komunii św.; obniżył także wiek, w którym dzieci miały po raz pierwszy przystępować do tego Sakramentu, do 7 lat.
Oprócz zaangażowania w odnowę Eucharystyczną, Pius X walczył zawzięcie z modernizmem, jednym z największych błędów, jakie wtedy zagrażały Kościołowi świętemu (i, dodajmy, nadal mu zagrażają). Jednym z narzędzi tej heroicznej walki była Przysięga antymodernistyczna, wyznanie wiary ogłoszone 1 września 1910 r. motu proprio „Sacrorum antistitum”, jakie obowiązani byli składać wszyscy kandydaci do święceń wyższych, spowiednicy, kaznodzieje, proboszczowie, kanonicy, beneficjaci, przełożeni zakonni, profesorowie w seminariach i zakonach, urzędnicy kurii biskupiej, sądów kościelnych i kongregacji rzymskich.
Pius X zmarł 20 sierpnia 1914 r., w kilka miesięcy po wybuchu I wojny światowej, pogrążony w wielkim smutku z powodu olbrzymich nieszczęść, jakie wkrótce miała wycierpieć cała ludzkość. Przypomniano wówczas Jego słowa: „Z radością oddałbym życie, aby oszczędzić moim biednym dzieciom tych straszliwych cierpień”.
W 1954 r. został kanonizowany przez Ojca Świętego Piusa XII. Poprzedni kanonizowany papież, św. Pius V, został ogłoszony świętym w 1672 roku.
W księgarni wysyłkowej Te Deum znajduje się biografia św. Piusa X pióra René Bazina.
Na koniec warto jeszcze wspomnieć, że według niektórych, niepotwierdzonych źródeł ojciec Piusa X był z pochodzenia... Polakiem (!), emigrantem z Opolszczyzny, i nazywał się ‘Krawiec’ (sarto znaczy po włosku właśnie ‘krawiec’).
Zobacz też:
List bpa Gawliny do kard. Hlonda, w którym bp Gawlina wspomina o polskim pochodzeniu rodziny św. Piusa X.Ks. Józef Umiński: Czy przodkowie św. Piusa X pochodzili z Polski?
Encykliki, bulle i inne dokumenty pasterskie św. Piusa X
E Supremi apostolatus — O odnowieniu wszystkiego w Chrystusie (4 X 1903) O muzyce i śpiewie kościelnym [motu proprio] (22 XI 1903)Ad Diem Illum Laetissimum — O Niepokalanym Poczęciu N.M.Panny (2 II 1904) Iucunda Sane — O papieżu św. Grzegorzu Wielkim (12 III 1904)Acerbo Nimis — O nauczaniu doktryny chrześcijańskiej (15 IV 1905)Il Fermo Proposito — O Akcji Katolickiej we Włoszech (11 VI 1905)Vehementer Nos — O rozdziale Państwa i Kościoła we Francji (11 II 1906)Tribus Circiter — O mariawitach albo mistycznych kapłanach polskich (5 IV 1906)Pieni L’Animo — O duchowieństwie włoskim (28 VII 1906)Gravissimo Officii Munere — O francuskich bractwach pobożnych (10 VIII 1906)Une Fois Encore — O rozdziale Kościoła i państwa (1 I 1907)Praestantia Scripturae — O Piśmie św. przeciwko modernistom [motu proprio] (18 XI 1907) Pascendi Dominici gregis — O doktrynie modernistów (8 IX 1907)Lamentabili Sane — Syllabus błędów modernistów (3 VII 1907) Haerent animo — O świętości kapłańskiej [ekshortacja] (4 VIII 1908)Communium Rerum — O św. Anzelmie z Aosty (21 IV 1909)Przysięga antymodernistyczna (1 IX 1910) Editae Saepe — O św. Karolu Boromeuszu (26 V 1910)Quam Singulari — O pierwszej Komunii św. [dekret Św. Kongregacji Dyscypliny Sakramentów] (8 VIII 1910) Notre Charge apostolique — O błędach Sillonu [list apostolski] (25 VIII 1910)Iamdudum — O prawie separacji małżeńskiej w Portugalii (24 V 1911)Lacrimabili Statu — O Indianach Ameryki Południowej (7 VI 1912)Singulari Quadam — O związkach zawodowych (24 IX 1912)
www.piusx.org.pl/sw-Pius-X/
Boże, któryś powołał Świętego Piusa X, na najwyższego Pasterza Kościoła Twojego i obdarzyłeś go szczególnym nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu Ołtarza i do Twojej odwiecznej prawdy, miłości do kapłaństwa i Najświętszej Ofiary Mszy świętej, z ufnością błagamy Ciebie, aby ci, którzy czczą go na ziemi, mogli korzystać z jego wstawiennictwa w Niebie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Święty Piusie X, módl się za nami!
3 września - Św. Piusa X, Papieża i Wyznawcy