Niepokalana ratunkiem na czasy ostateczne
oglądając film o objawieniach z

Guadalupy
zastanawiający jest fakt że Indianie ginęli na ten czas masowo tzw holokaust Indianin zabijani prze Asteków, czy też Majów składani na ofiarę bóstwu, które żądało ich serca, podobnie jak teraz linie komórkowe w szczepionkach są brane z narządu serca dzieci . Matka Boża Niepokalanie Poczęta ukazała się prostemu Indianinowi,prosiła go o wybudowanie świątyni w miejscu krwawych ofiar, powiedziała, że prawdziwy kult to oddać jej swoje serce i Bogu a nie składać go na ofiarę. PRAWDZIWY BÓG NIE żąda KRWAWYCH OFIAR. Legenda głosi , że Objawienie. Według legendy, biskup Juan de Zumárraga nie dowierzając relacjom Juana Diego o ukazaniu się mu Maryi na wzgórzu Tepeyac oraz jej życzeniu, by na nim została zbudowana świątynia ku jej czci, domagał się przekonującego dowodu potwierdzającego prawdziwość jego relacji.
Diego nie miał odwagi prosić o to Maryii , dlatego gdy jego wuj zachorował postanowił omijać wzgórze.
Ale Niepokalana go zaskoczyła i jak szedł po pomoc dla wuja objawiła się mu na drodze. Powiedziała że jego wuj będzie żył to był jej znak pierwszy o prawdziwości objawień został cudownie uzdrowiony, a drugi znak to kazała mu iść na wzgórze i przynieść jej róże. Zdziwił się Diego, bo na wzgórzu było sucho jak piepsz , tam rosły same kaktusy, ale poszedł. Ku jemu zdziwieniu WSZĘDZIE BYŁO SUCHO I SAME KAKTUSY ALE NA GÓRZE BYŁY RÓŻE. Wziął je do płaszcza i wrócił do NIEPOKALANEJ , ONA POWIEDZIAŁA IDŹ DO BISKUPA I POKAŻ MU ZNAK , ALE NIE OTWIERAJ PŁASZCZA DOPIERO PRZED NIM.
Biskup padł na kolana jak zobaczył cudowny obraz, Matka Boża Niepokalana była przepiękna, uwierzył i stało się według jej życzenia.
Indianie uwierzyli w objawienia dlatego że w ich przepowiedniach było napisane, że nie będą już składani na ofiarę jak pojawi się piękna Pani i staną się w końcu weseli. Rzeczywiście zostali też uwolnieni od krwawych ofiar dzięki Hiszpańskiej kolonizacji
Jednak trzonem kolonii hiszpańskich stał się Meksyk podbity ostatecznie przez Hernána Cortésa w 1521 r. Nie obyło się przy tym bez toczenia długich walk z Aztekami, najzacieklejsze boje były toczone o ich stolicę Tenochtitlán. Cortés jednak dzięki przeciągnięciu na swoją stronę tradycyjnych wrogów Azteków państwa Tlaxcala i zamordowaniu ich władcy Montezumy pokonuje Azteków, równając przy tym ich stolicę z ziemią. Następny okres to ujarzmienie Zapoteków i Huasteków oraz pacyfikacja reszty kraju. Odbudowano Tenochtitlán nazywając go Meksykiem, a Cortés stał się gubernatorem i kapitanem generalnym prowincji włączonej do Nowej Hiszpanii. W 1532 r. H. de Mendoza bada Zatokę Kalifornijską. W następnym roku odkryta zostaje Kalifornia kiedy to dwa okręty dotarły w okolice La Paz. W 1524 r. Pedro de Alvarado dociera do obecnej Wyżyny Gwatemalskiej i podbija tamtejsze tereny wraz głównym miastem Quetezaltengo, dalej jego łupem padają tereny dzisiejszego Salwadoru. W 1547 r. podbity zostaje półwysep Jukatan a wraz z nim kończy swój żywot stara cywilizacja Majów. W 1524 r. zagarnięta zostaje Nikaragua przez Hernandeza de Cordobę.Hiszpańska kolonizacja Ameryki Północnej – Wikipedia, wolna encyklopedia

SKOŃCZYŁY SIĘ
KRWAWE OFIARY DZIĘKI NAWRÓCENIU NA KATOLICYZM I PODBÓJ MAJÓW I ASTEKÓW PRZEZ HISZPANÓW.
CUDOWNY OBRAZ PRZETRWAŁ CUDEM DO NASZYCH CZASÓW NIEZABEZPIECZONY.

Hiszpańskie imperium kolonialne w Ameryce Północnej zakończyło swój żywot na początku XIX w. Floryda w 1819 r. została sprzedana Stanom Zjednoczonym. Po kolei uzyskują niepodległość Meksyk w 1821 r.; Gwatemala, Honduras, Salwador, Nikaragua i Kostaryka utworzyły w 1823 r. Zjednoczone Prowincje Ameryki Środkowej aby w 1839 r. rozpaść się na poszczególne państwa. Panama natomiast w 1821 r. staje się częścią niepodległej tzw. Wielkiej Kolumbii aby na początku XX w. popaść w zależność od USA. Kubę i Portoryko traci Hiszpania w 1898 r. w wyniku wojny z USA.

Zadziwiające jest podobieństwo do Matki Bożej Niepokalanie poczętej dzieło Hiszpańskiego malarza

Bartolomé Esteban Perez Murillo

Maryja Niepokalanie Poczęta – powstały w 2 poł. XVII w. obraz autorstwa hiszpańskiego barokowego malarza Bartolomé Estebana Murilla.

Obraz znajduje się w zbiorach Muzeum Prado w Madrycie. Powstał w latach 1660–1665[1].

Obraz powstał w czasie kolonizacji hiszpańskiej , więc na pewno doszły do nich informacje o cudownym obrazie Niepokalanej.Dodam że artysta był człowiekiem bardzo wierzącym i na pewno musiał wiedzieć o cudownym obrazie

Bartolomé Esteban Murillo[edytuj]

Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania

Pomnik Murilla w Madrycie

Bartolomé Esteban Pérez Murillo (ur. 31 grudnia 1617 w Sewilli, zm. 3 kwietnia 1682 tamże) – hiszpański malarz barokowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Murillo urodził się jako czternaste dziecko w rodzinie balwierza Gaspara Estébana i Marii Perez Murillo, pochodzącej z rodziny, do której zaliczało się wielu lokalnych artystów. Osierocony w wieku dziesięciu lat, Murillo był wychowywany przez swoją najstarszą siostrę. Mając 15 lat trafił do warsztatu malarza Juana de Castillo, gdzie pobierał naukę przez około pięć lat.

W 1645 poślubił Beatriz de Cabrera y Sotomayor Villalobos, która stała się matką dziewięciorga dzieci malarza. W 1645 Murillo otrzymał też pierwsze poważne zamówienie od zakonu franciszkanów w Sewilli na serię obrazów ukazujących życie św. Franciszka z Asyżu. Z czasem pojawiły się kolejne poważne kontrakty, jak np. obrazy dla katedry w Sewilli (1656–1657). W 1658 Murillo na rok wyjechał do Madrytu, gdzie mając dostęp do kolekcji rodziny królewskiej zgromadzonej w Alkazarze w Madrycie, poszerzał swoją wiedzę na temat malarstwa. Po powrocie do rodzinnego miasta Murillo został jednym ze współzałożycieli i pierwszym prezydentem (odpowiednik rektora; funkcję pełnił od 1660[1] do 1663) tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych, funkcjonującej od 11 stycznia 1660.

W 1664 umarła żona malarza. Będąc osobą głęboko wierzącą Murillo już w 1644 wstąpił do Bractwa Matki Boskiej Różańcowej, a w 1665 dołączył do Konfraterni Santa Caridad, chcąc czynnie pomagać najuboższym. Jednocześnie zapoczątkował okres prawie 20 lat niezwykle intensywnej działalności artystycznej. W 1682, w czasie prac przy ołtarzu w kościele kapucynów w Kadyksie, spadł z rusztowania, co stało się przyczyną jego śmierci w domu rodzinnym w Sewilli.

Tworzył obrazy religijne oraz sceny rodzajowe bogate w detale narracyjne. Pozostawił ok. 500 dzieł.

Obrazy artysty[edytuj | edytuj kod]

Widzenie brata Lauteriusza – ok. 1640, olej na płótnie 217,8×172,1 cm, Fitzwilliam Museum, Cambridge

Józef i żona Potifara – 1640–1645, olej na płótnie 197×254 cm, Staatliche Museen, Kassel

Dzieci z melonem i winogronami – ok. 1645–1646, olej na płótnie 145,9×103,6 cm, Stara Pinakoteka, Monachium

Kuchnia anielska – 1646, olej na płótnie 180×450 cm, Luwr, Paryż

Brat Juniper i żebrak – 1645–1646, olej na płótnie 176×221,5 cm, Luwr, Paryż

Mały żebrak – ok. 1645–1650, olej na płótnie 134×100 cm, Luwr, Paryż

Święty Franciszek z Asyżu na modlitwie – ok. 1645–1650, olej na płótnie 182×129 cm, Katedra Najświętszej Marii Panny, Antwerpia

Rebeka i Eliezer u studni – 1650, płótno, 107×71, Prado, Madryt

Święta Rodzina z ptaszkiem – 1650, olej na płótnie 144×188 cm, Prado, Madryt

Madonna z różańcem – ok. 1650–1655, olej na płótnie 164×110 cm, Prado, Madryt

Święty Roderyk – 1646–1655, olej na płótnie 205×123 cm, Galeria Obrazów Dawnych Mistrzów, Drezno

Pokłon pasterzy – ok. 1657, olej na płótnie 187×228 cm, Prado, Madryt

Święta Rodzina z małym Janem Chrzcicielem – 1655–1659, olej na płótnie 156×126 cm, Szépművészeti Múzeum, Budapeszt

Chłopiec z psem – 1660, olej na płótnie 76×61 cm, Ermitaż, Petersburg

Dobry pasterz – 1660, olej na płótnie 123×161 cm, Prado, Madryt

Dziewczyna sprzedająca owoce – 1660, olej na płótnie 76×61 cm, Muzeum Sztuk Pięknych im. Puszkina, Moskwa

Cztery postacie na stopniu – 1655–1660, olej na płótnie 109,9×143,5 cm, Kimbell Art Museum, Fort Worth

Dwie kobiety w oknie – ok. 1655–1660, olej na płótnie 127×106 cm, National Gallery of Art, Waszyngton

Narodzenie Najświętszej Maryi Panny – ok. 1660, olej na płótnie 185×360 cm, Luwr, Paryż

Maryja Niepokalanie Poczęta – ok. 1660–1665, olej na płótnie 206×144 cm, Prado, Madryt

Święty Antoni z Padwy z Dzieciątkiem – ok. 1665, olej na płótnie 190×120 cm, Muzeum Sztuk Pięknych, Sewilla

Chrystus po ubiczowaniu – po 1665, olej na płótnie 113×147 cm, Museum of Fine Arts w Bostonie, Boston

Uwolnienie św. Piotra Apostoła – 1665–1667, olej na płótnie 260×238 cm, Ermitaż, Petersburg

Abraham i trzej aniołowie – 1667, olej na płótnie 236×261 cm, National Gallery of Canada, Ottawa

Święty Franciszek obejmujący Chrystusa na Krzyżu – ok. 1668, olej na płótnie 277×181 cm, Muzeum Sztuk Pięknych, Sewilla

Św. Tomasz z Vilanueva dający jałmużnę – ok. 1668, olej na płótnie 283×188 cm, Muzeum Sztuk Pięknych, Sewilla

Autoportret – 1670–1672, olej na płótnie 127×122 cm, National Gallery, Londyn

Powrót syna marnotrawnego – ok. 1667–1670, olej na płótnie 236×262 cm, National Gallery of Art, Waszyngton

Chrystus uzdrawia paralityka przy Sadzawce Betesda – 1667–1670, olej na płótnie 237×261 cm, National Gallery, Londyn

Św. Tomasz z Vilanueva uzdrawia chromego – 1670, olej na płótnie 220,8×148,7 cm, Stara Pinakoteka, Monachium

Święty Jan Boży – 1672, olej na płótnie 79×62 cm, Kościół św. Jerzego, Sewilla

Mała sprzedawczyni owoców – ok. 1670–1675, olej na płótnie 149×113 cm, Stara Pinakoteka, Monachium

Chrystus ukrzyżowany – ok. 1677, olej na płótnie 71×54 cm, Prado, Madryt

Ecce Homo – ok. 1672–1678, olej na płótnie, Muzeum Sztuki, El Paso

Niepokalane Poczęcie – ok. 1678, olej na płótnie 274×190 cm, Prado, Madryt

Dziecię Jezus rozdaje chleb pielgrzymom – 1678, olej na płótnie 219×182 cm, Szépművészeti Múzeum, Budapeszt

Nawrócenie św. Pawła Apostoła – ok. 1675–1680, olej na płótnie 125×169 cm, Prado, Madryt

Męczeństwo św. Andrzeja Apostoła – 1675–1680, olej na płótnie 123×162 cm, Prado, Madryt

Dwie Trójce – 1675–1682, olej na płótnie 293×207 cm, National Gallery, Londyn

Chrystus po ubiczowaniu – XVII w., olej na płótnie 127×146 cm, Krannert Art Museum, Champaign

Galeria
Bartolomé Esteban Murillo – Wikipedia, wolna encyklopedia