Teoria "płaskiej ziemi"-nie ma nigdzie w Biblii czegoś takiego
Przypisywanie Biblii albo chrześcijanom wiary w płaską ziemię to oszustwo, ponieważ ani Biblia nie mówi o płaskiej ziemi, ani większość uczonych średniowiecznych nie wierzyła w płaską ziemię, ale w kulistą. Przypisywanie Biblii i chrześcijanom poglądów o płaskiej ziemi to celowy atak na natchnioną Biblię, na wiarę chrześcijańską. Szatan chciał i chce zachwiać zaufanie w Słowa Boże, kłamstwa teorii ewolucji, kłamstwa o wielkim wybuchu, kłamstwa o płaskiej ziemi, są jednymi z ważniejszych ataków szatana na natchnioną Biblię.
"Mit płaskiej ziemi"
en.wikipedia.org/wiki/Myth_of_the_flat_Earth
" Mit o płaskiej Ziemi jest nowoczesnym nieporozumieniem, że dominujący kosmologiczny pogląd w czasach średniowiecza, postrzegał Ziemię jako płaską, a nie kulistą. Podczas wczesnego średniowiecza, praktycznie wszyscy badacze utrzymywali sferyczny (kulisty) punkt widzenia, wyrażony po raz pierwszy przez starożytnych Greków. Od co najmniej XIV wieku, wiara w płaską ziemię wśród wykształconych praktycznie nie istnieje, poza fantastycznymi przedstawieniami w sztuce, jak na przykład zewnętrzna strona słynnego tryptyku Hieronima Boscha "Ogród rozkoszy ziemskich", na którym Ziemia w kształcie płaskiego dysku pływa wewnątrz przeźroczystej kuli. Według Stephena Jay Gould'a: "Nigdy nie było okresu 'płasko-ziemskiej ciemnoty' między uczonymi (niezależnie od tego, jak ogół społeczeństwa mógł rozumieć naszą planetę, zarówno wtedy, jak i teraz). Wiedza Greków dotycząca kulistości nigdy nie wyblakła, a wszyscy główni uczeni średniowieczni akceptowali okrągłość Ziemi jako ustalony fakt kosmologii. Historycy nauki David Lindberg i Ronald Numbers podkreślali, że "Było niewielu Chrześcijańskich uczonych średniowiecza, którzy nie uznawali kulistości Ziemi, czy nawet nie znali jej przybliżonego obwodu". Historyk Jeffrey Burton Russell mówi, że błąd płaskiej Ziemi rozkwitał najbardziej między 1870, a 1920 rokiem i musiał powstać z ideologicznym nastawieniem stworzonym z powodu walk nad ewolucją. Russell wyjaśnia: "z nielicznymi, nadzwyczajnymi wyjątkami, żadna wykształcona osoba w historii zachodniej cywilizacji od III w.p.n.e. naprzód, nie wierzyła, że Ziemia jest płaska" i zalicza historie Johna Williama Draper'a, Andrew Dickson White'a i Washingtona Irving'a za popularyzujące mit o płaskiej Ziemi. W wymyślaniu płaskiej Ziemi: Kolumba i współczesnych historyków, Jeffrey Russell wyjaśnia teorię płaskiej Ziemi jako bajkę, użytą, by zakwestionować przed-współczesną cywilizację i kreacjonizm Biografia Kolumba wg Irvinga W 1828 roku, wysoce uromantyczniona biografia (dzieło) Washingtona Irvinga, Historia życia i podróże Krzysztofa Kolumba, została opublikowana i źle zrozumiana przez wielu jako praca naukowa. W księdze III, rozdziale II niniejszej biografii, Irving zdał w dużej mierze fikcyjną relację z posiedzeń komisji ustanowionej przez hiszpańskich władców do zbadania propozycji Kolumba. Jednym z jego bardziej fantazyjnych ozdobników była wysoce nieprawdopodobna opowieść, że bardziej nieświadomi i fanatyczni uczestnicy komisji wyrazili biblijne obiekcje do twierdzeń Kolumba, że Ziemia była kulista. Problemem w 1490 roku nie był kształt Ziemi, ale jej wielkość oraz położenie wschodniego wybrzeża Azji, jak Irving faktycznie wskazuje. W 1834 roku, kilka lat po publikacji książki Irvinga, Jean Antoine Letronne, francuski naukowiec o silnych antyreligijnych ideach, nieprawdziwie zaprezentował ojców Kościoła i ich średniowiecznych następców, jako wierzących w płaską Ziemię. Jeffrey Burton Russell obalił powszechność wiary w płaską Ziemię w monografii i dokumentach. Louise Bishop (2008) stwierdza, że praktycznie każdy myśliciel i pisarz z 1000-letniego okresu średniowiecza potwierdzał kulisty kształt Ziemi." pl.wikipedia.org/wiki/Ziemia : "Koncepcja kulistej Ziemi pojawiła się co najmniej w VI wieku p.n.e. – znana była pitagorejczykom, spośród których niektórzy utrzymywali ponadto, że Ziemia nie jest centrum wszechświata. Po III wieku p.n.e. fakt, że planeta jest okrągła akceptowali wszyscy wykształceni obywatele Grecji i Rzymu. Około 240 roku p.n.e. Eratostenes oszacował obwód planety (z 5-10% błędem pomiarowym) i nachylenie osi względem płaszczyzny ekliptyki. W średniowieczu, z nielicznymi wyjątkami, nie było w Europie wykształconych ludzi, którzy uważaliby że Ziemia jest płaska, a wydana w XIII w. praca Sacrobosco O Sferach stała się podstawowym podręcznikiem akademickim przez następne cztery stulecia. Mimo to, współcześnie popularna jest idea o rozpowszechnionej wierze w „płaską Ziemię” w dawniejszych epokach"
Grzegorz z Nysy 380 rok : " „Kiedy Słońce świeci ponad Ziemią, wtedy cień rozpościera się na jej dolnej części, gdyż z powodu kulistego kształtu Ziemi Słońce nie może jej całej objąć jednocześnie swoimi promieniami. Dlatego kiedy na jakieś miejsce na kuli ziemskiej padają promienie Słońca, to z drugiej strony jej średnicy znajdziemy wtedy cień. Nieustannie więc po przeciwnej stronie wędrówki promieni słonecznych po Ziemi cień wędruje po globie w tym samym tempie, co Słońce. Toteż po kolei i na zmianę raz dolna połowa Ziemi, a raz górna jest w świetle i w ciemności”. mieczducha888.blogspot.com/…/forum-biblia-o-…
" Gdy budował niebiosa, byłam tam; gdy odmierzał krąg nad powierzchnią toni " PRZYSŁÓW SALOMONA 8:27 - jeśli spojrzymy na horyzont nad morzem to widać krąg , - krąg nad morzami czy oceanami na płaskiej ziemi nie może istnieć również na płaskiej ziemi A TYM BARDZIEJ NAD nad wodami nie możne istnieć terminator czyli linia miedzy oświetloną a nieoświetloną częścią ciała niebieskiego - gdyby ziemia była płaska terminator by nie występował byłaby albo noc albo dzień - "Na krańcu wód zakreślił granice, oddzielił światłość od ciemności." KSIĘGA HIOBA 26:10
pl.wikipedia.org/wiki/Terminator_(astronomia)
Terminator – linia pomiędzy oświetloną (dzienną) a nieoświetloną (nocną) stroną ciała niebieskiego (zwykle planety lub księżyca). Definiowany jest jako zbiór punktów na powierzchni ciała niebieskiego, w których padające promienie świetlne (zwykle gwiazdy centralnej, np. Słońca) są styczne do tej powierzchni. Linia ta pozwala rozróżnić na powierzchni ciała dwie półkule: na jednej z nich jest dzień, a na drugiej – noc.
Położenie terminatora nie jest stałe w czasie. Zmiana jego położenia jest wynikiem głównie ruchu obrotowego ciała wokół własnej osi. Jedynym pasażerskim samolotem mogącym prześcignąć terminator w jego pozornym ruchu na średnich szerokościach geograficznych był odrzutowiec Concorde. Przy niektórych wieczornych lotach transatlantyckich z Wielkiej Brytanii lub Francji można było wystartować w nocy i w czasie lotu doświadczyć wschodu Słońca, który następował w tym wypadku z kierunku zachodniego. Samolot doganiał terminator, który wcześniej przyniósł zmrok na lotnisku startowym.
W Nowym Testamencie znajdujemy inne stwierdzenie jednoznacznie potwierdzające kulistość ziemi. Otóż, Jezus i wszyscy apostołowie mówili o powtórnym przyjściu Syna Bożego, podczas którego nastąpi masowe zmartwychwstanie chrześcijan, po czym ożywieni oraz pozostawieni przy życiu wyznawcy Chrystusa zostaną w jednym momencie przemienieni i porwani z Ziemi. Jednakże, Jezus mówiąc o tej chwili masowego pochwycenia podkreśla, iż dla niektórych będzie to miało miejsce w dzień a dla innych w nocy: "Powiadam wam: Tej nocy dwaj będą na jednym łożu, jeden będzie zabrany, a drugi pozostawiony. Dwie mleć będą na jednym miejscu, jedna będzie zabrana, a druga pozostawiona. Dwóch będzie na roli; jeden będzie zabrany, a drugi pozostawiony."
Pisarze biblijni mówią o kręgach ziemi czy nieba, mają raczej na myśli widnokrąg lub pozorne sklepienie niebieskie.
Stary Testament zawsze odnosi się do pozornego ruchu Słońca po ziemskim nieboskłonie, gdyż opisanie tego zjawiska w sposób techniczny i poprawny naukowo jest niemalże niemożliwe. Zamiast "słońce wzeszło nad Gibeonem" należałoby powiedzieć "Ziemia w swym ruchu okrężnym wokół Słońca na skutek ruchu obrotowego wokół swojej własnej osi znalazła się w takiej pozycji i pod takim kątem w stosunku do Słońca, iż promienie słoneczne zaczęły oświetlać miasto Gibeon".
Nawet współcześnie mówimy o wschodzie i zachodzie Słońca, gdyż opisywanie tego zjawiska w inny sposób jest w życiu codziennym niepraktyczne i pozbawione sensu. Najistotniejszym faktem jest to, iż czytając obecnie Biblię nie odnajdujemy żadnej naukowej nieścisłości w stwierdzeniach dotyczących wschodu, zachodu czy ruchu Słońca po nieboskłonie.
Teoria płaskiej ziemi jest obecnie promowana przez masonerie , muzułmanie będący pod względem naukowym cofnięci nawet nie do średniowiecza promującą teorie w szkołach muzułmańskich , w których oprócz koranu prawie nic nie studiują większość to analfabeci.
Stanley Kubrick - filmowiec (jest film) przyznał że Amerykanie nie byli na księżycu (nie było wtenczas takiej technologii nawet teraz jest ciężko- promieniowanie kosmiczne) to co na księżycu było- kręcił w studiu. Teoria płaskiej ziemi jest po to żeby przy okazji ośmieszyć tych którzy zaprzeczają że nie byli na księżycu.