Teza jakoby judeochrześcijaństwo było u podstaw cywilizacji europejskiej, a religia judeochrześcijańska była fundamentem moralności europejskiej, nie powinna zadowalać ani żydów, ani chrześcijan. Teza ta bowiem nie jest zgodna z prawdą, ponieważ judeochrześcijaństwo jest zaledwie konstruktem werbalnym, nie odzwierciedlającym rzeczywistego stanu rzeczy. Zdumiewa, że tezę multiplikuje głos profesorski z jasnogórskiej ambony. Nikt nie protestuje. Drogi synagogi i Kościoła Katolickiego rozeszły się już u zarania istnienia Kościoła. Chrześcijaństwo ma swój korzeń nie w judaizmie, lecz w Osobie Jezusa Chrystusa – prawdziwego Boga i prawdziwego człowieka – perféctus Deus, perféctus homo (Atanazjańskie wyznanie wiary). Judaizm i chrześcijaństwo to byty odrębne.

“Niedorzecznością jest wyznawać Jezusa Chrystusa i zachowywać przepisy judaizmu. — Albowiem nie chrześcijaństwo uwierzyło w judaizm, ale judaizm uwierzył w chrześcijaństwo. Ono jednoczy wszystkich, którzy wierzą w Boga” (św. Ignacy Antiocheński, biskup i męczennik, List do Magnezjan).