X. Źródło łask. Kult Matki Bożej Licheńskiej, który powstał w czasie epidemii, rozwinął się bardzo szybko, obejmując swym zasięgiem całą centralną Polskę. Chociaż dawniej droga do Lichenia była …Więcej
X. Źródło łask.
Kult Matki Bożej Licheńskiej, który powstał w czasie epidemii, rozwinął się bardzo szybko, obejmując swym zasięgiem całą centralną Polskę. Chociaż dawniej droga do Lichenia była uciążliwa, a na miejscu nie było żadnych wygód (brakowało nawet wody pitnej), każdego roku dziesiątki tysięcy wiernych przychodziło w rocznicę objawień na uroczystość Wniebowzięcia. Przybywało 86 parafii ze swymi księżmi i pełną asystą procesyjną. W czasie niewoli szli ludzie, aby modlić się o wolność Ojczyzny, szli też grzesznicy, aby się wyspowiadać i odprawić pokutę za popełnione grzechy, szli też ludzie potrzebujący pomocy, aby błagać Ma- ryję w sprawach beznadziejnych, a rodzice przyprowadzali swe dzieci. Istnieje bowiem przekonanie, że Matka Boża Licheńska w szczególny sposób błogosławi dzieciom i młodzieży. Pokazywano im na cmentarzu zbiorową mogiłę powstańców z 1863 r. Wpajano w młodych ludzi ducha miłości Ojczyzny i poświęcenia.
Sanktuarium tętniło życiem duchowym, rozwijało się również zewnętrznie. Piękny park założony przez ks. Kosińskiego rósł i ozdabiał wzgórze. W 1871 r. hr. Kwilecki ufundował organy do kościoła. Inni ofiarodawcy kupowali szaty i naczynia liturgiczne, dywany, chorągwie i obrazy.
W 1872 r. nowy proboszcz, ks. Jankowski, powiększył kościół o prezbiterium, a ks. proboszcz Stanisław Maniewski w 1903 r. dobudował dwie zakrystie i małą kaplicę oraz omurował pamiątkową sosnę w lesie grąblińskim. W czasie I wojny światowej Licheń specjalnie nie ucierpiał. Prusacy zabrali z wieży trzy dzwony i piszczałki cynowe z organów.
W roku akademickim 1921/22 przebywał w Licheniu dla poratowania swego zdrowia - zagrożonego gruźlicą płuc - alumn seminarium duchownego we Włocławku Stefan Wyszyński, późniejszy Prymas Polski. W tym czasie młody kleryk uczył religii w licheńskich szkołach, przygotowywał dzieci do I Komunii św., pomagał jako zakrystian. Podczas wielkiego odpustu siedział przy starym kościółku i spisywał zeznania o otrzymanych łaskach za przyczyną Matki Bożej Licheńskiej.
Do 1939 r. w księdze wieczystej zapisano blisko trzy tysiące zeznań o doznanych łaskach i cudach. Nie ma trudnych spraw, nie ma choroby, nie ma nieszczęścia, którym nie zaradziłaby Maryja, Matka Miłosierdzia. Te liczne łaski sprawiły, że do Licheńskiego Sanktuarium ciągnęli pątnicy z całej Polski.
Kult Matki Bożej Licheńskiej, który powstał w czasie epidemii, rozwinął się bardzo szybko, obejmując swym zasięgiem całą centralną Polskę. Chociaż dawniej droga do Lichenia była uciążliwa, a na miejscu nie było żadnych wygód (brakowało nawet wody pitnej), każdego roku dziesiątki tysięcy wiernych przychodziło w rocznicę objawień na uroczystość Wniebowzięcia. Przybywało 86 parafii ze swymi księżmi i pełną asystą procesyjną. W czasie niewoli szli ludzie, aby modlić się o wolność Ojczyzny, szli też grzesznicy, aby się wyspowiadać i odprawić pokutę za popełnione grzechy, szli też ludzie potrzebujący pomocy, aby błagać Ma- ryję w sprawach beznadziejnych, a rodzice przyprowadzali swe dzieci. Istnieje bowiem przekonanie, że Matka Boża Licheńska w szczególny sposób błogosławi dzieciom i młodzieży. Pokazywano im na cmentarzu zbiorową mogiłę powstańców z 1863 r. Wpajano w młodych ludzi ducha miłości Ojczyzny i poświęcenia.
Sanktuarium tętniło życiem duchowym, rozwijało się również zewnętrznie. Piękny park założony przez ks. Kosińskiego rósł i ozdabiał wzgórze. W 1871 r. hr. Kwilecki ufundował organy do kościoła. Inni ofiarodawcy kupowali szaty i naczynia liturgiczne, dywany, chorągwie i obrazy.
W 1872 r. nowy proboszcz, ks. Jankowski, powiększył kościół o prezbiterium, a ks. proboszcz Stanisław Maniewski w 1903 r. dobudował dwie zakrystie i małą kaplicę oraz omurował pamiątkową sosnę w lesie grąblińskim. W czasie I wojny światowej Licheń specjalnie nie ucierpiał. Prusacy zabrali z wieży trzy dzwony i piszczałki cynowe z organów.
W roku akademickim 1921/22 przebywał w Licheniu dla poratowania swego zdrowia - zagrożonego gruźlicą płuc - alumn seminarium duchownego we Włocławku Stefan Wyszyński, późniejszy Prymas Polski. W tym czasie młody kleryk uczył religii w licheńskich szkołach, przygotowywał dzieci do I Komunii św., pomagał jako zakrystian. Podczas wielkiego odpustu siedział przy starym kościółku i spisywał zeznania o otrzymanych łaskach za przyczyną Matki Bożej Licheńskiej.
Do 1939 r. w księdze wieczystej zapisano blisko trzy tysiące zeznań o doznanych łaskach i cudach. Nie ma trudnych spraw, nie ma choroby, nie ma nieszczęścia, którym nie zaradziłaby Maryja, Matka Miłosierdzia. Te liczne łaski sprawiły, że do Licheńskiego Sanktuarium ciągnęli pątnicy z całej Polski.
- Zgłoś
Portale społecznościowe
- Umieszczony
Zmień wpis
Usuń wpis
Do 1939 r. w księdze wieczystej zapisano blisko trzy tysiące zeznań o doznanych łaskach i cudach. Nie ma trudnych spraw, nie ma choroby, nie ma nieszczęścia, którym nie zaradziłaby Maryja, Matka Miłosierdzia. Te liczne łaski sprawiły, że do Licheńskiego Sanktuarium ciągnęli pątnicy z całej Polski.
