Rabini dali papieżowi Franciszkowi długo oczekiwaną odpowiedź
1 września 2017 roku w kanałach informacyjnych i prasie została opublikowana niezwykle ważna wiadomość: Papież rzymski przyjął w Watykanie wspólną delegację przedstawicieli Rady Rabinów Europy, Rady Rabinów Ameryki i Komisji Naczelnego Rabinatu Izraela. Jest to wydarzenie, które będzie miało daleko idące konsekwencje.
Podczas audiencji żydowscy przywódcy wręczyli papieżowi Franciszkowi oficjalną odpowiedź świata żydowskiego na Deklarację Nostra aetate („W naszych czasach” lub „W naszej epoce”), przyjętą w dniu 28 października 1965 roku na Soborze Watykańskim II, który się odbył w latach 1962-1965 pod przewodnictwem papieża Pawła VI. W Deklaracji tej został radykalnie zmieniony stosunek Katolików do Żydów i judaizmu.
W czwartym punkcie dokumentu przede wszystkim mówi się: „Badając tajemnicę Kościoła, ten Święty Sobór pamięta o więzach, duchowo łączących lud Nowego Testamentu z potomstwem Abrahama … Kościół nie może zapomnieć, że przyjął on objawienie Starego Testamentu przez lud, z którym Bóg w Swoim niewypowiedzianym miłosierdziu raczył zawrzeć starożytne Przymierze i że jest on zasilany z korzenia szlachetnego drzewa oliwnego, do którego zostały zaszczepione gałązki dzikiej oliwki, czyli narody pogańskie. Ponieważ Kościół wierzy, że Chrystus, nasz pokój, pojednał Żydów i pogan na Krzyżu i z obu nich stworzył w Sobie jedno …”
A dalej następuje bardzo ciekawy zwrot: „Według świadectwa Pisma Świętego, Jerozolima nie rozpoznała czasu swego nawiedzenia. Żydzi w większości nie przyjęli Ewangelii, a wielu z nich nawet się sprzeciwiało jej rozpowszechnianiu. Tym niemniej, według Apostoła, przez wzgląd na ich ojców Żydzi do dziś pozostają mili Bogu …”
Dlatego Deklaracja «Nostra aetate» faktycznie stała się wezwaniem do braterskich stosunków między Katolikami i Żydami: „Ze względu na to, że istnieje tak wielkie dziedzictwo duchowe, wspólne dla Chrześcijan i Żydów, Święty Sobór pragnie chronić i popierać wzajemne zrozumienie między nimi i wzajemny szacunek dla siebie, osiągany przede wszystkim w studiach biblijnych i teologicznych oraz braterskich rozmowach”.
Przy tym Katolicy oficjalnie oznajmili o niewinności Żydów za śmierć Jezusa Chrystusa: „Chociaż władze żydowskie i ich zwolennicy nalegali na śmierć Chrystusa, jednak to, co zostało popełnione podczas Jego Męki, nie może być ogólnie policzone za winę ani wszystkim wtedy żyjącym Żydów, ani Żydom współczesnym. Chociaż Kościół jest nowym Ludem Bożym, to jednak Żydów nie należy przedstawiać ani jako odrzuconych przez Boga, ani jako przeklętych, twierdząc, że niby to pochodzi z Pisma Świętego” – jednoznacznie mówi się w Deklaracji «Nostra aetate».
Oprócz tego II Sobór Watykański po raz pierwszy w historii wystąpił z potępieniem antysemityzmu. Katolicy, którzy przez wieki byli inicjatorami prześladowań Żydów, nagle wypowiedzieli zupełnie przeciwne zdanie: „Kościół, potępiający wszelkie prześladowania przeciwko komukolwiek w ogóle, pamiętając o wspólnym z Żydami dziedzictwie i kierowany nie względami politycznymi, ale duchową miłością według Ewangelii, ubolewa z powodu nienawiści, prześladowań i wszelkich przejawów antysemityzmu, które kiedykolwiek by nie były i przez kogokolwiek by nie były kierowane przeciwko Żydom” – jednoznacznie stwierdził Sobór.
O oto teraz, po 52 latach od przyjęcia przez Katolików Deklaracji «Nostra aetate», do Watykanu przybyli rabini z całego świata, aby dać na nią odpowiedź. Dokument, przekazany przez przedstawicieli wspólnot żydowskich papieżowi Franciszkowi, ma nazwę „Między Jerozolimą a Rzymem.”
W opublikowanym na początku 2016 roku artykule, zatytułowanym „Powszechne braterstwo papieża Franciszka”, szczegółowo opowiadano o wiodącej roli Watykanu w tworzeniu jednej światowej religii Antychrysta, a także o przygotowywaniu przez Żydów projektu wskazanego dokumentu.
A wcześniej, w kwietniu 2015 roku w Watykanie po raz pierwszy w historii miało miejsce przyjazne spotkanie rzymskiego papieża z delegacją Konferencji Rabinów Europejskich. Podczas audiencji papież przypomniał, że «Nostra aetate» jest głównym punktem zwrotnym w stosunkach między Katolikami i Żydami.
Następnie na spotkaniu z delegatami Międzynarodowej Rady Chrześcijan i Żydów 30 czerwca 2015 roku papież Franciszek w imieniu wszystkich Katolików powiedział: „Nasz ludzki brak jedności, nasza nieufność i pycha zostały pokonane przez Ducha Boga Wszechmogącego, w wyniku czego między nami zaczęły nieustannie wzrastać zaufanie i braterstwo. Nie jesteśmy już obcymi dla siebie, ale przyjaciółmi i braćmi … Bez względu na różnicę poglądów wyznajemy jednego i tego samego Boga, Stwórcę wszechświata i Pana dziejów, a On, w swej nieskończonej Dobroci i Mądrości, zawsze błogosławi nasze zaangażowanie na rzecz dialogu … Chrześcijańskie konfesje (religie) znajdują swoją jedność w Chrystusie; Judaizm znajduje swoją jedność w Torze. Chrześcijanie wierzą, że Jezus Chrystus jest wcielonym Słowem Bożym w świecie; dla Żydów Słowo Boże przede wszystkim jest obecne w Torze. Obie tradycje religijne mają podstawę w Jednym Bogu, Bogu Przymierza, Który ujawnia się ludziom w Swoim Słowie. W poszukiwaniu prawdziwej relacji z Bogiem Chrześcijanie zwracają się do Chrystusa, źródła nowego życia, a Żydzi – do nauczania Tory … Taki typ rozważania teologicznego oparty jest na Deklaracji „Nostra aetate”, którą można nazwać „mocnym fundamentem” – podkreślił papież.
W grudniu 2015 roku Watykan zmienił w tekście liturgii miejsca, w których była mowa o Żydach. W poprzednich wersjach byli oni oskarżani o „zaślepienie” i „zanurzenie w ciemnościach.” „Chrześcijaństwo i judaizm są ze sobą wzajemnie połączone, a Bóg nigdy nie anulował Swojej umowy z narodem żydowskim i dlatego Kościół powinien traktować Żydów inaczej niż inne religie– wyjaśnili katoliccy „teologowie” przyczynę zmian w Liturgii. – Katolicy muszą też pamiętać o Holokauście żydostwa europejskiego i zrobić wszystko dla walki z antysemityzmem”.
Wreszcie, 17 stycznia 2016 roku na spotkaniu z Żydami w centralnej synagodze w Rzymie papież Franciszek powiedział: „Z wrogów i nieznanych sobie ludzi przekształciliśmy się w przyjaciół i braci. W dialogu Żydów i Chrześcijan jest wyjątkowy związek”.Przemówienie Papieża wielokrotnie było przerywane przez burzliwe oklaski …
Przekazanie papieżowi przez Żydów Deklaracji „Między Jerozolimą a Rzymem” 31 sierpnia 2017 roku stało się w pełni uzasadnionym wydarzeniem: „Przyszliśmy dzisiaj jako przedstawiciele tysięcy ortodoksyjnych rabinów – powiedział prezydent Rady Rabinów Europy, naczelny rabin Moskwy Pinchas Goldschmidt, przemawiając w imieniu delegacji do papieża. – Jako duchowi przywódcy największych społeczności żydowskich na świecie, przedstawiamy Waszej Świątobliwości i całemu światu katolickiemu pierwszą oficjalną żydowską odpowiedź na „Nostra aetate”. W świecie rabinicznym na początku był sceptycyzm w stosunku do słów, wyrażonych w „Nostra aetate”.Ale, jak powiedział Wasza Świątobliwość podczas wizyty w synagodze w Rzymie w ubiegłym roku, w wyniku zmian, zainicjowanych wraz z przyjęciem „Nostra aetate”, z wrogów i obcych sobie staliśmy się przyjaciółmi i braćmi. Mam nadzieję, że ten dokument jeszcze bardziej umocni nasz sojusz i przyjaźń, i sprawi, że świat stanie się lepszy.” Przy tym Goldschmidt zauważył, że 50 lat – „nie jest zbyt długim okresem czasu w porównaniu do prawie dwóch tysięcy lat, które minęły w Kościele Katolickim na przygotowanie Deklaracji”, przyjętej w 1965 roku”. Po oficjalnym powitaniu rabini wręczył papieżowi teczkę, w której znajdował się dokument, zatytułowany „Między Jerozolimą a Rzymem. Refleksje na temat 50. rocznicy „Nostra aetate”.
Zawiera on wezwanie do współpracy międzyreligijnej między Katolikami i Żydami, której celem byłoby „osiągnięcie pełnego wzajemnego zrozumienia i zwalczania różnych form ekstremizmu”. W dokumencie szczególnie podkreśla się potrzebę przeciwstawienia się radykalnym odgałęzieniom islamu, które „zagrażają społeczności świata, a także nie oszczędzają wielu umiarkowanych Muzułmanów”.
„Dążymy do partnerstwa ze społecznością katolicką i innymi wspólnotami religijnymi po to, aby zapewnić w przyszłości wolność wyznawaniu wiary, popierać zasady moralne naszych wyznań, w tym dotyczące świętości życia i znaczenia tradycyjnej rodziny, a także rozwijać moralną i religijną świadomość społeczeństwa” – powiedziano w dokumencie.
Najbardziej „rewolucyjnym przełomem” w relacjach między Żydami i Katolikami w dokumencie nazwano uznanie przez Katolików stanowiska o tym, że Żydzi jako naród „nie ponoszą odpowiedzialności za ukrzyżowanie Jezusa Chrystusa.” Nie mniej ważna dla Żydów rzeczą było potępienie przez Katolików „wszelkich przejawów antysemityzmu”.
„Różnice doktrynalne nie powinny przeszkadzać w pokojowym współdziałaniu religii w celu poprawy społeczeństwa, w którym wszyscy żyjemy. Pomimo naszych głębokich różnic teologicznych, dzisiaj widzimy w Katolikach partnerów, bliskich sojuszników, przyjaciół i braci w poszukiwaniu lepszego świata, sprawiedliwości społecznej i bezpieczeństwa” – stwierdza się w Deklaracji Żydów ”Między Jerozolimą a Rzymem”.
Katolicka strona internetowa Gaudete.ru podkreśla szczególnie: „Nowy dokument wzywa także wszystkie wyznania chrześcijańskie do pójścia za przykładem Kościoła Katolickiego: ”Zazwyczaj judaizm powstrzymuje się od wyrażania jakichkolwiek oczekiwań od doktryn innych religii. Jednak określone rodzaje doktryn mają tragiczny wpływ na Żydów; te chrześcijańskie doktryny, rytuały i nauki, które wyrażają negatywną postawę wobec Żydów i judaizmu, inspirują i pielęgnują antysemityzm. Dlatego oceniając wpływ na rozwój przyjaznych stosunków po przyjęciu Deklaracji „Nostra aetate”, wzywamy wszystkie wyznania chrześcijańskie do pójścia za przykładem Kościoła Katolickiego i usunięcia wszelkich możliwych przejawów antysemityzmu z ich Liturgii, przerwania działalności misyjnej wobec Żydów i współpracy z narodem żydowskim dla dobra pokoju w całym świecie.”
Papież bardzo uważnie przejrzał dokument „Między Jerozolimą a Rzymem” i wystąpił z odpowiedzią, w której podziękował Żydom za okazanie ich szacunku dla Deklaracji «Nostra aetate». Zauważył dodatnią dynamikę rozwoju dialogu z judaizmem: „Rzeczywiście, dzięki Deklaracji ”Nostra aetate” w ciągu ostatnich dziesięcioleci udało nam się zbliżyć do siebie, skutecznie i efektywnie kontaktować się ze sobą, lepiej poznać siebie i umocnić więzy przyjaźni, – powiedział papież. – Dokument wasz deklaruje, że „pomimo głębokich różnic teologicznych, Katolicy i Żydzi mają wspólne przekonania” oraz to, że „religie powinny wykorzystywać wysoce moralne wspólne przekonania i wiedzę religijną, aby wpływać i inspirować.” Właśnie to jest najważniejsze. Dokument skierowany jest do Katolików jako partnerów, bliskich sojuszników, przyjaciół i braci we wspólnym dążeniu do lepszego świata, który może się cieszyć pokojem, sprawiedliwością społeczną i bezpieczeństwem. Niech Bóg błogosławi naszej współpracy.”
Podsumowując, papież Franciszek pozdrowił rabinów ze zbliżającym się Nowym Rokiem według kalendarza żydowskiego (w tym roku obchodzonego 21 września) i poprosił, aby Żydzi modlili się za niego.
Nie jest łatwo zobaczyć na pierwszy rzut oka, że za słowami „o wspólnym pragnieniu lepszego świata” kryje się coś innego, ujętego jeszcze 52 lata temu w Deklaracji „Nostra aetate”, a następnie wypowiedziane przez papieża rzymskiego: „Nie jesteśmy już obcymi dla siebie, ale przyjaciółmi i braćmi … Pomimo różnic w poglądach wyznajemy Jednego i tego samego Boga, Stwórcę wszechświata i Pana dziejów” (!) Dokładnie tak, jak uznanie w Deklaracji, że ”Żydzi do dziś pozostają mili Bogu.”
Czy to nie Bóg Ojciec przez usta Syna Swego Jednorodzonego wielokrotnie potępiał Żydów: „Jezus mówił do nich: Czy nigdy nie czytaliście w Piśmie: kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym? Pan to sprawił i jest cudem w oczach naszych? Dlatego powiadam wam, ze zostanie zabrane wam Królestwo Boże a dane narodowi, który wyda jego owoce; a kto by upadł na ten kamień, rozbije się, a na kogo on spadnie, zmiażdży go. Słuchając jego przypowieści, arcykapłani i faryzeusze zrozumieli, że mówi o nich i starali się go pochwycić, lecz bali się tłumu, ponieważ miały go za proroka” (Mt 21, 42-46)?
Znał Pan nasz Jezus Chrystus wszystkie tajemne myśli Żydów: „Teraz usiłujecie Mnie zabić, Człowieka, który wam powiedział prawdę, usłyszaną u Boga. Tego Abraham nie czynił. Wy pełnicie czyny ojca waszego». Rzekli do Niego: «Myśmy się nie urodzili z nierządu, jednego mamy Ojca – Boga». Rzekł do nich Jezus: «Gdyby Bóg był waszym Ojcem, to i Mnie byście miłowali. Ja bowiem od Boga wyszedłem i przychodzę. Nie wyszedłem od siebie, lecz On Mnie posłał. Dlaczego nie rozumiecie mowy mojej? Bo nie możecie słuchać mojej nauki. Wy macie diabła za ojca i chcecie spełniać pożądania waszego ojca. Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, od siebie mówi, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa” (J 8, 40-44).
A czy ktoś będzie kwestionował słowa Ewangelii: „Piłat, chcąc uwolnić Jezusa, ponownie przemówił do nich. Lecz oni wołali: «Ukrzyżuj, ukrzyżuj Go!» Zapytał ich po raz trzeci: «Cóż On złego uczynił? Nie znalazłem w Nim nic zasługującego na śmierć. Każę Go więc wychłostać i uwolnię». Lecz oni nalegali z wielkim wrzaskiem, domagając się, aby Go ukrzyżowano; i wzmagały się ich krzyki. Piłat więc zawyrokował, żeby ich żądanie zostało spełnione. Uwolnił im tego, którego się domagali, a który za rozruch i zabójstwo był wtrącony do więzienia; Jezusa zaś zdał na ich wolę” (Łk 23, 20-25).
Piłat ponownie ich zapytał: „Cóż więc mam uczynić z tym, którego nazywacie Królem Żydowskim?” Odpowiedzieli mu krzykiem: «Ukrzyżuj Go!» Piłat odparł: «Cóż więc złego uczynił?» Lecz oni jeszcze głośniej krzyczeli: «Ukrzyżuj Go!» Wtedy Piłat, chcąc zadowolić tłum, uwolnił Barabasza, Jezusa zaś kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie” (Mk 15, 12-15).
Rzekł do nich Piłat: «Cóż więc mam uczynić z Jezusem, którego nazywają Mesjaszem?» Zawołali wszyscy: «Na krzyż z Nim!» Namiestnik odpowiedział: «Cóż właściwie złego uczynił?» Lecz oni jeszcze głośniej krzyczeli: «Na krzyż z Nim!» Piłat widząc, że nic nie osiąga, a wzburzenie raczej wzrasta, wziął wodę i umył ręce wobec tłumu, mówiąc: «Nie jestem winny krwi tego Sprawiedliwego. To wasza rzecz». A cały lud zawołał: «Krew Jego na nas i na dzieci nasze». Wówczas uwolnił im Barabasza, a Jezusa kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie” (Mt 27, 22-25).
W ogóle deklaracja „Nostra aetate” i późniejsze wystąpienia papieża Franciszka są bezpośrednim odrzuceniem Świętej Ewangelii Pana naszego Jezusa Chrystusa. Dlatego takie stanowisko katolickie zostało wsparte przez przedstawicieli społeczności żydowskich.
Nie należy także zapominać, że „Nostra aetate” wydała pozytywną ocenę również innym religiom, zaprzeczających Boską Istotę Jezusa Chrystusa. Tak jakby nie mówił Syn Boży: „Kto gardzi Mną i nie przyjmuje słów moich, ten ma swego sędziego: słowo, które Ja wam powiedziałem, osądzi go w dniu ostatecznym. Bo ja nie mówiłem od siebie; ale ten, który Mnie posłał, Ojciec, On mi nakazał, co mam powiedzieć i oznajmić” (J 12, 48-49).
W punktach 2 i 3 Deklaracji w 1965 roku stwierdza się: „Już od starożytności aż po dzień dzisiejszy u różnych narodów istnieje pewna wrażliwość na ukrytą siłę, obecną w toku rzeczy i wydarzeniach ludzkiego życia, a czasami i uznanie Najwyższego Bóstwa lub nawet Ojca … Tak więc, w hinduizmie ludzie badają boską tajemnicę i wyrażają ją w niewyczerpanych owocnych mitach i wnikliwych próbach rozmyślań filozoficznych. Szukają oni wyzwolenia z niepokoju naszej egzystencji albo w takich lub innych formach życia ascetycznego, albo poprzez pogłębioną kontemplację, albo przez uciekanie się do Boga z miłością i nadzieją. Buddyzm, w zależności od jego różnych form, uznaje zasadniczą nieadekwatność tego zmieniającego się świata i uczy takiej drogi, na której ludzie z pobożną i ufną duszą mogą albo osiągnąć stan doskonałego wyzwolenia, albo osiągnąć najwyższe oświecenie dzięki własnym wysiłkom lub pomocy z góry.
Również i inne religie, odnajdywane na całym świecie, dążą różnymi sposobami, aby przyjść na pomoc niespokojnemu ludzkiemu sercu, proponując drogi, czyli nauki i zasady życia, a także i święte obrzędy. Kościół Katolicki nie odrzuca nic z tego, co jest prawdziwe i święte w tych religiach. Ze szczerą uwagą rozpatruje ten obraz działania i życia, te przepisy, nauczania i doktryny, które pod wieloma względami różnią się od tego, co sam uznaje i czego naucza, ale które jednak często przynoszą promień Prawdy, który oświeca wszystkich ludzi …
Kościół z szacunkiem odnosi się również do Muzułmanów, którzy czczą Jedynego Boga, Żywego i Prawdziwego, Miłosiernego i Wszechmogącego, Stwórcę nieba i ziemi, który mówił do ludzi, ustaleniom Którego, nawet ukrytym, pragną oni całą duszą się podporządkować, tak jak słuchał Boga Abraham, na którego bardzo chętnie powołuje się islamska wiara. Choć wyznawcy islamu nie uznają Jezusa za Boga, to wciąż czczą go jako proroka i czczą Jego dziewiczą Matkę, Maryję, a czasem nawet pobożnie wzywają Jej pomocy. Ponadto oczekują oni Dnia Sądu, kiedy Bóg odda wszystkim zmartwychwstałym ludziom” (to, co się im należy – dod. A.L.).
Oto jakie są słowne fragmenty Deklaracji „Nostra aetate”, które są w istocie odrzuceniem Prawdy, są podstawą tworzenia religii „nowego porządku świata” Antychrysta.
W tej części Deklaracji Katolicy faktycznie utożsamiają własne błędy z demonicznymi kultami pogańskimi i nauczaniem Mahometa, które Sobór Konstantynopola w 1180 roku uznał za heretyckie. Zawarte to jest w tomosie (dekrecie – A.L.) Soboru: „Anatema Mahometowi [i jego] nauczaniu, podanemu w Koranie, w którym wyznaje on, że Pan Bóg i Zbawiciel nasz Jezus Chrystus nie jest Synem Bożym; dobre nazywa głupim, a światło przedstawia jako ciemność i jeszcze [anatema] też wstrętnemu nauczaniu jego, sprzecznemu ze świętymi naukami Chrystusa i w Bogu mądrych świętych, a także [anatema] i temu, kto przekonywał go, aby myślał i nauczał tych wstrętnych i nikczemnych rzeczy, bądź to ktoś z ludzi lub przywódca demonów i ojciec zła, albo też sam wstrętny Mahomet – prorok i posłaniec, od którego przyjęli nauki i proroctwa, przeciwne naukom Chrystusa”.
Na tomosie „jest pieczęć Manuila Komnina, wierzącego w Boga Chrystusa imperatora i władcę absolutnego Romejskiego. Istnieje również podpis każdego biskupa w następujący sposób: „taki to o takiej sprawie ma takie zdanie i podpisuje.”
Tak więc, głównym sensem tego, co się dzieje, polega właśnie na dążeniu Papistów do syntezy religii światowych. Duchowy sens tego zjawiska scharakteryzował prepodobny (świątobliwy) Paisij (pol. – Paisjusz) ze Św. Góry Athos: „Oni ci powiedzą: ”Wierz, jak chcesz!” A sami umieszcza cię w swoim koszyku i poniosą tam, dokąd zechcą. Wychodzi na to że: „Zabiorę cię tam, gdzie chcę, a ty wierz, w co chcesz.” To właśnie jest ich szatański system”. Innymi słowy, oznacza to: „Wierz, w co chcesz, tylko oddaj pokłon Bogu, jednemu dla wszystkich.”
Pierwsze próby stworzenia „wspólnej religijnej podstawy dla nowego porządku światowego” odnoszą się do końca XIX wieku. Były one kontynuowane przez cały XX wiek i przyjęły ostateczną formę przed jego końcem.
„Unifikację” religii przewiduje ogólnoświatowe stowarzyszenie przedstawicieli różnych wyznań religijnych na podstawie „wspólnych wartości moralnych”.
Po Soborze Watykańskim II w 1975 roku w Watykanie zostały utworzone specjalne komisje do spraw stosunków z judaizmem, islamem, hinduizmem i innymi religiami świata.
„Łączcie się w ramach jednego Boga! (dosł. – pod jednym Bogiem!”) – to wezwanie Jana Pawła II do przywódców wszystkich religii świata zabrzmiało w marcu 1986 roku. Jego następcy z powodzeniem kontynuują jego dzieło.
Istota ostatniej doktryny Watykanu polega na tworzeniu „nowego sumienia religijnego”, które pozwoli przedstawicielom różnych religii zachować „swoje obyczaje i obrzędy”, pod warunkiem, że będą one „tolerować nauki innych” i przyjmą pogląd, że „wszystkie religie są różnymi odbiciami jednej duchowej istoty.”
Dzisiaj pod hasłem „osiągnięcia wspólnego dobra, pokoju i bezpieczeństwa” proces „łączenia tego, co się nie da połączyć” nabiera coraz większego przyspieszenia.
Ostatnie spotkanie papieża Franciszka z rabinami jest tego potwierdzeniem.
Autor: Walerij Pawłowicz Filimonow
Źródło:
Tłumaczony artykuł, który został umieszczony na portalu <odigitria.by> pochodzi z autorskiej audycji W. P. Filimonowa z dnia 9.wrześcnia 2017 roku.
wolna-polska.pl/wiadomosci/rabini-dali-pap…
Fakty:
www.youtube.com/user/estela333ful/videos
=======================================================
Uwaga Chemikusa:
Ten post został w nocy skasowany przez moderatora, który non stop promuje herezje Soboru II Watykańskiego na tym portalu.
Cały świat dostrzega tragiczne skutki ostatniego soboru, a wrogowie Kościoła katolickiego, od których roi się na glorii, nadal forsują błędy i narzucają katolikom herezje.
Moderatorze!
Odczep się od moich postów. Zgłoszę Cię do prokuratury za łamanie prawa do wolności słowa i wyznania.