PO DOKONANIU JUBILEUSZOWEGO AKTU
PO DOKONANIU JUBILEUSZOWEGO AKTU
W komentarzu do Jubileuszowego Aktu czytamy: „Jubileuszowy Akt Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana nie jest zwieńczeniem, lecz początkiem dzieła intronizacji Jezusa Chrystusa w Polsce i w narodzie polskim. Przed nami wielkie i ważne zadanie. Jego realizacja zakłada szerokie otwarcie drzwi Jezusowi, oddanie Mu swego życia, przyjęcie tego, co nam oferuje i dzielenie się Nim z innymi”.
SŁUGA BOŻA ROZALIA CELAKÓWNA
Komentarz do Jubileuszowego Aktu rozpoczyna się od przywołania postaci Sługi Bożej Rozalii Celakówny. Czytamy w nim: „Myśl o potrzebie aktu intronizacyjnego została zapoczątkowana w związku z wszczęciem w archidiecezji krakowskiej w 1996 roku procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożej Rozalii Celakówny, krakowskiej pielęgniarki i mistyczki, zmarłej w czasie II wojny światowej. Wówczas światło dzienne ujrzały jej zapiski i można było poznać treść udzielonych jej objawień prywatnych, w których Jezus domaga się m.in. aktu intronizacyjnego od narodu polskiego. Świadczy o tym choćby ten zapis: «Jest ratunek dla Polski: jeżeli mnie uzna za swego Króla i Pana w zupełności przez intronizację, nie tylko w poszczególnych częściach kraju, ale w całym państwie z rządem na czele. To uznanie ma być potwierdzone porzuceniem grzechów i całkowitym zwrotem do Boga»”.
Znamienne jest, że Pan Jezus objawia się Rozalii Celakównie w tym samym czasie św. Faustynie. Były to głównie lata trzydzieste ubiegłego wieku, czas poprzedzający drugą wojnę światową. Św. Faustyna żyła w latach 1905-1938, sługa Boża Rozalia Celakówna w latach 1901-1044. Orędzie o miłosierdziu, przekazane przez św. Faustynę, skierowane było do całego świata i rozeszło się na wszystkie kontynenty. Słowa, które Pan Jezus kierował do Rozalii Celakówny, w głównej mierze dotyczyły Polski. Po ponad 70 latach od śmierci tej mistyczki, biskupi Polscy określają jak ma wyglądać akt intronizacji, którego oczekuje Jezus. Mówią także, że trzeba podjąć wielki trud, aby swoje życie jeszcze bardziej poddać Jezusowi, który jest Królem i Panem..
Zapewne jednym z działań, które będzie systematycznie podejmowane w pracy duszpasterskiej, będzie przybliżenie postaci sługi Bożej Rozalii Celakówny i bogatej treści teologicznej, którą kryje w sobie Jubileuszowy Akt Przyjęcia Chrystusa za Króla i Pana.
W komentarzu do Jubileuszowego Aktu czytamy: „Jubileuszowy Akt Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana nie jest zwieńczeniem, lecz początkiem dzieła intronizacji Jezusa Chrystusa w Polsce i w narodzie polskim. Przed nami wielkie i ważne zadanie. Jego realizacja zakłada szerokie otwarcie drzwi Jezusowi, oddanie Mu swego życia, przyjęcie tego, co nam oferuje i dzielenie się Nim z innymi”.
SŁUGA BOŻA ROZALIA CELAKÓWNA
Komentarz do Jubileuszowego Aktu rozpoczyna się od przywołania postaci Sługi Bożej Rozalii Celakówny. Czytamy w nim: „Myśl o potrzebie aktu intronizacyjnego została zapoczątkowana w związku z wszczęciem w archidiecezji krakowskiej w 1996 roku procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożej Rozalii Celakówny, krakowskiej pielęgniarki i mistyczki, zmarłej w czasie II wojny światowej. Wówczas światło dzienne ujrzały jej zapiski i można było poznać treść udzielonych jej objawień prywatnych, w których Jezus domaga się m.in. aktu intronizacyjnego od narodu polskiego. Świadczy o tym choćby ten zapis: «Jest ratunek dla Polski: jeżeli mnie uzna za swego Króla i Pana w zupełności przez intronizację, nie tylko w poszczególnych częściach kraju, ale w całym państwie z rządem na czele. To uznanie ma być potwierdzone porzuceniem grzechów i całkowitym zwrotem do Boga»”.
Znamienne jest, że Pan Jezus objawia się Rozalii Celakównie w tym samym czasie św. Faustynie. Były to głównie lata trzydzieste ubiegłego wieku, czas poprzedzający drugą wojnę światową. Św. Faustyna żyła w latach 1905-1938, sługa Boża Rozalia Celakówna w latach 1901-1044. Orędzie o miłosierdziu, przekazane przez św. Faustynę, skierowane było do całego świata i rozeszło się na wszystkie kontynenty. Słowa, które Pan Jezus kierował do Rozalii Celakówny, w głównej mierze dotyczyły Polski. Po ponad 70 latach od śmierci tej mistyczki, biskupi Polscy określają jak ma wyglądać akt intronizacji, którego oczekuje Jezus. Mówią także, że trzeba podjąć wielki trud, aby swoje życie jeszcze bardziej poddać Jezusowi, który jest Królem i Panem..
Zapewne jednym z działań, które będzie systematycznie podejmowane w pracy duszpasterskiej, będzie przybliżenie postaci sługi Bożej Rozalii Celakówny i bogatej treści teologicznej, którą kryje w sobie Jubileuszowy Akt Przyjęcia Chrystusa za Króla i Pana.