Wniebowstąpienie.

Święto Wniebowstąpienia przypomina nam prawdę : Chrystus pobudzający nas do wykonywania naszych zadań na tej ziemi, oczekuje nas w Niebie.
Innymi słowy, życie na ziemi , które tak kochamy, nie jest ostateczne: nie mamy tutaj trwałego miasta, ale szukamy tego , które ma przyjść, miasta trwałego ( Hbr 13,14 ).
Chrystus nas oczekuje. Nasza bowiem Ojczyzna jest w Niebie . Będąc w całej pełni mieszkańcami tej ziemi, doświadczamy przeciwności, niesprawiedliwości, niezrozumienia, ale także i radości oraz spokoju jaki daje nam pewność , że jesteśmy dziećmi Boga.
Wytrwajmy w służbie naszego Boga.
Bądźmy duszami kontemplacyjnymi , prowadźmy nieustanny dialog z Panem; od pierwszej myśli porannej aż do nocy, wciaż na nowo polecając nasze serca Naszemu Panu Jezusowi Chrystusowi , zwracając się do Niego do Ojca i Ducha Świętego .
Własną mocą wstępuje Chrystus do Nieba. Wypełnił dzieło odkupienia i powraca d o Domu Ojca. Odchodzi od nas , ale tak naprawdę nigdy nas nie opuści, bo Jego misja nie jest jeszcze ukończona.
Zapowiada zesłanie Pocieszyciela - Ducha Świętego, którego będą potrzebować Ci co wkrótce wyruszą we wszystkie strony świata by głosić Jego słowo. By rozpowiadać radosną nowinę o Odkupieniu .
Porzucą swoje rybackie osady i ruszą za morza do obcych krajów by ludzi mówiących setkami języków zgromadzić w jedną Bożą Rodzinę.
Żegna się z apostołami i Matką swoją ale to dziwne pożegnanie bo bez smutku i łez. Nie ma na nie miejsca, bo przecież wszyscy widzą nadludzką światłość, Chwałę Jezusa i zapowiedź tego co nas czeka w niebieskiej ojczyźnie.Nie zapomni o nas , przygotowuje nam mieszkanie w Niebie.
My zaś nie traćmy nadziei. Maryja też nie została od razu wzięta do Nieba. i Ona musiała czekać i ufać. Ona nas umocni w radosnej nadziei na wieczne zbawienie i i szczęście.
Dziękujemy Ci za to Chryste i prosimy abyś posyłał nas na swoje żniwo i abyśmy zawsze świadczyli o Tobie przed innymi ludźmi i odważnie głosili Twoją Nowinę .