Rozmyślanie rodzi wiedzę, wiedza skruchę, skrucha pobożność, a pobożność doskonali modlitwę (Św. Augustyn)

Meditatio parit scientiam, scientia compunctionem, compunctio devotionem, et devotio perficit orationem

Meditatio parit scientiam, scientia compunctionem, compunctio devotionem, et devotio perficit orationem
Rozmyślanie rodzi wiedzę, wiedza skruchę, skrucha pobożność, a pobożność doskonali modlitwę
(Św. Augustyn)

PolubUdostępnij

CHWAŁA BOGU W TRÓJCY ŚWIĘTEJ JEDYNEMU

13 kwi 2021

Strzeliste akty Wiary

JAN KARDYNAŁ BONA OCIST.

I. Auctor fidei, Iesu Christe, firmissime credo vera esse omnia, quae te revelante credit, et docet sancta mater Ecclesia, et pro hac assertione et veritate millies mori paratus sum.

1. Sprawco wiary, Jezu Chryste, najmocniej wierzę, że jest prawdą to wszystko, w co z Twojego objawienia wierzy, i czego naucza święta Matka-Kościół. Dla tego wyznania i tej prawdy po tysiąckroć gotów jestem śmierć ponieść (1).

II. Auge in me fidem a te semel infusam, vitamque fidei consonam concede, ut, quod mente credo, moribus exprimam.

2. Przymnóż, Panie, we mnie wiary przez Ciebie raz jeden wlanej, udziel mi także tego, aby życie odpowiadało wierze; iżbym czynem wyraził to, w co umysłem wierzę.

III. Testimonia tua, Domine, credibilia facta sunt nimis, utinam secundum ea semper vixissem.

3. Świadectwa Twoje, Panie, są bardzo godne wiary; obym wedle nich zawsze żył.

IV. Verissima sunt omnia, quae in sacris libris, et Apostolicis traditionibus, ac decretis Ecclesiae continentur: pro qua veritate tuenda vitam meam libentissime offero.

4. Najprawdziwsze jest to wszystko, co się zawiera w Piśmie świętym, Tradycji Apostolskiej, i w Dekretach Kościoła. W obronie tej prawdy (2) z największą chęcią ofiaruję życie.

V. Omnino verum est, te Deum meum unum esse in substantia, et Trinitatem in personis: quod ego per medios gladios, et ignes profitebor.

5. Całkowicie prawdziwe jest to, że Ty mój Boże jesteś jednym co do natury, i Trójcą co do Osób. Wyznając tę prawdę gotów jestem iść w ogień i pod topór.

VI. Utinam fides tua integra semper, et sincera conservetur, qualem tu, Domine, tradidisti, qualem Apostoli praedicaverunt.

6. Oby wiara Twoja zawsze cała i nieskażona była zachowywana taką, jaką Ty, Panie, przekazałeś, jaką Apostołowie głosili.

VII. Credo tibi, o summa veritas, et quia fides sine operibus mortua est, da mihi, ut fidem meam patientia et caritate, aliisque virtutibus vivam esse demonstrem.

7. Wierzę Tobie, o Prawdo najwyższa, a skoro wiara bez uczynków martwa jest, spraw, abym cierpliwością i miłością, oraz innymi cnotami okazał, że wiara moja jest żywa.

VIII. Gratias ago tibi, Domine, quod mihi fidem dederis, qua te cognoscerem, quod me Christianum feceris, et Catholicae Ecclesiae membrum. In hac fide vixi, in eadem mori volo, atque utinam pro eadem.

8. Dzięki składam Tobie, Panie, żeś mi udzielił wiary, przez którą mogę Cię poznać, żeś mnie uczynił chrześcijaninem, i członkiem Kościoła katolickiego. W tej wierze żyłem, w niej, i oby za nią, pragnę umrzeć.

IX. Credo te Deum ingenitum, Filium unigenitum, Spiritum Sanctum ab utroque procedentem. O credam, et fruar semper, quia tu Deus meus es, principium meum, et finis ultimus, et mea aeterna beatitudo.

9. Wierzę w Ciebie Boga Ojca niezrodzonego, Syna Jednorodzonego, Ducha Świętego pochodzącego od Ojca i Syna. O niechaj wierzę, i zawsze rozkoszuję się tym, ponieważ Ty jesteś Bogiem moim, początkiem moim, i ostatecznym końcem, a także moim wiecznym szczęściem.

X. Credo te Dei Filium pro mea salute carnem humanam induisse. Credo te passum pro me, et mortuum in cruce. Credo te Deum, et hominem in sacramento mirabiliter existere. Credo haec omnia, et alia, quae de te docet Ecclesia, et credens adoro, et amo te.

10. Wierzę, że Ty Boży Synu dla mojego zbawienia przyjąłeś ludzkie ciało. Wierzę, że cierpiałeś za mnie i poniosłeś śmierć na krzyżu. Wierzę, że jako Bóg i człowiek w Sakramencie Ołtarza w cudowny sposób przebywasz. Wierzę we wszystkie te i w inne prawdy, których o Tobie naucza Kościół, a wierząc wielbię Ciebie i miłuję.

XI. Revela, Domine, oculos meos, et considerabo mirabilia de lege tua. Quam dulcia faucibus meis eloquia tua: semper mel ori meo.

11. Uchyl, Panie, zasłony sprzed moich oczu, abym mógł rozważać cuda Twego prawa. Jak słodkie dla mego podniebienia słowa Twoje, są zawsze miodem dla ust moich.

XII. O si fidem possem annunciare in universo mundo, et omnes infideles ad Deum convertere, quam libenter id facerem, et si propterea omnia tormenta sustinere deberem.

12. O gdybym mógł głosić wiarę całemu światu, i nawrócić wszystkich niewiernych do Boga. Jakże chętnie bym to uczynił, zwłaszcza gdybym z tego powodu wszelkie męki znieść musiał.

XIII. Utinam possem, Deus meus, omnium infidelium intellectibus in te credere, omnium affectu te amare, omnium viribus tibi servire!

13. Obym mógł, Boże mój, wierzyć w Ciebie umysłami wszystkich niewiernych, wszystkimi ich uczuciami Ciebie kochać, i wszystkimi ich siłami Tobie służyć!

XIV. Discedite a me omnes pessimi haeretici, filii diaboli, et pestes animarum: vos detestor, et abominor, et cum Ecclesia Dei anathematizo.

14. Odstąpcie ode mnie wszyscy najniegodziwsi kacerze, synowie diabelscy, i zarazo dusz: odrzucam was, potępiam, i z Kościołem Bożym wyklinam was.

14. Odstąpcie ode mnie wszyscy parszywi heretycy, pomiocie diabelski, i zarazo dusz. Ze wstrętem brzydzę się wami, i z Kościołem Bożym wyklinam was.

XV. Quaecumque docet fides, adeo firmiter credo, ac si oculis ea viderem. Adauge, Domine, et confirma fidem meam: hac enim duce securus ibo ad tribunal tuum, quacumque hora me vocaveris, quia credo et spero videre bona tua in terra viventium.

15. Czegokolwiek wiara naucza, w to tak mocno wierzę, jakbym to na własne oczy widział. Przymnóż, Panie, i wzmocnij wiarę moją: pod jej bowiem przewodnictwem bezpieczny dojdę przed Sąd Twój, kiedykolwiek mnie wezwiesz, gdyż wierzę i spodziewam się ujrzeć dobra Twoje w krainie żyjących.

––––––

Actus Fidei divinae et Catholicae

Akt Wiary Boskiej i Katolickiej

Credo in te, Deum unum, trinum in personis, Patrem, Filium et Spiritum Sanctum, remuneratorem bonorum et vindicem malorum; et in Iesum Christum, Filium Dei unigenitum, Deum verum, assumpta carne pro salute humani generis in cruce passum et mortuum. Credo etiam immortalitatem animorum humanorum et gratiae divinae ad salutem necessitatem.

Haec, et quae Iesus Christus Filius tuus docuit, ac sancta Romana Catholica et Apostolica Ecclesia credi iubet, viva et firma fide credo atque profiteor, quia tu Deus ea omnia revelasti, qui es aeterna veritas et sapientia, quae nec fallere nec falli potest. In hac fide vivere et mori statuo!

Wierzę w Ciebie, jedynego Boga w trzech Osobach, Ojca, Syna i Ducha Świętego. Wierzę, że wynagradzasz za dobre a za złe karzesz. Wierzę w Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, Boga prawdziwego, który przyjąwszy ciało cierpiał i umarł na krzyżu dla zbawienia rodzaju ludzkiego. Wierzę także w nieśmiertelność dusz ludzkich i w to, że łaska Boska jest do zbawienia koniecznie potrzebna.

Panie Boże! żywą i mocną wiarą wierzę i wyznaję te, i inne prawdy których nauczał Twój Syn Jezus Chrystus, i które święty rzymski katolicki i apostolski Kościół podaje do wierzenia, ponieważ objawiłeś je Ty, Boże, który jesteś odwieczną Prawdą i Mądrością, która ani się mylić, ani w błąd wprowadzić nie może. W tej wierze żyć i umrzeć postanawiam!

––––––––

Strzeliste akty wiary (Actus fidei) za: Opuscula ascetica Eminentissimi Cardinalis Bona. Principia et documenta vitae christianae, indicans naturam, finem et officia vitae christianae, regulas de moderandis animi affectibus et de studio virtutum, necnon Manuductio ad coelum, continens medullam Sanctorum Patrum, et veterum philosophorum, insuper Via compendii ad Deum per motus anagogicos et orationes jaculatorias liber isagogicus ad mysticam theologiam, auctore D. Joanne Bona S. Romanae Ecclesiae tit. S. Bernardi ad Thermas Presbytero Cardinali, Ordinis Cisterciensis. Editio caeteris praestantior atque accuratior, studio unius sacerdotis Congregationis ac Seminarii Missionum ad exteros, Parisiis MDCCCXLVII (1847), pp. 431-433; (tł. mg i mk).

Akt Wiary Boskiej i Katolickiej (Actus fidei) za: 1) De imitatione Christi libri quatuor. Accedunt preces missae, adiuncto precationum delectu in usum confitentium et communicantium, Lipsk 1846, s. 369; 2) Venerabilis Thomae a Kempis De imitatione Christi libri quatuor. Praemissae sunt orationes selectae et missae preces, nec non devotio viae crucis piissima, Ratyzbona 1854, s. IX; (tł. mg). (3)

Przypisy:
(1) "śmierć ponieść" tzn. umrzeć, oddać życie.

(2) "W obronie tej prawdy (...)" lub: "Dla zachowania tej prawdy (...)".

(3) Por. 1) Papież Pius IV, Wyznanie Wiary katolickiej (Professio Catholicae Fidei).

2) Jan kard. Bona OCist., a) O rozpoznawaniu duchów. b) Przewodnik do nieba. c) Droga do nieba. d) Manuductio ad coelum, medullam continens Sanctorum Patrum, et veterum philosophorum. e) Opuscula ascetica selecta. f) Feniks odrodzony czyli Ćwiczenia duchowne.

3) Kongregacja Św. Inkwizycji, Wyznanie Wiary dla heretyków przechodzących na łono Kościoła katolickiego.

4) Papież Urban VIII, Papież Benedykt XIV, Wyznanie Wiary dla chrześcijan wschodnich (Professio Fidei Orientalibus praescripta).

5) Św. Pius V, Papież, Katechizm Rzymski według uchwały świętego Soboru Trydenckiego (Catechismus Romanus ex decreto Concilii Tridentini).

6) Ks. Walenty Gadowski, Nauka Kościoła. Wybór orzeczeń dogmatycznych Kościoła katolickiego i jego praw kanonicznych.

7) P. Ferdinandus Cavallera SI, Thesaurus doctrinae catholicae ex documentis Magisterii ecclesiastici.

8) Św. Robert kard. Bellarmin SI, a) Katechizm mniejszy czyli Nauka Chrześcijańska krótko zebrana (Compendium Doctrinae Christianae). b) Wykład nauki chrześcijańskiej (katechizm większy) (Catechismus, seu: Explicatio doctrinae christianae).

9) Piotr kardynał Gasparri, Katechizm katolicki (Catechismus catholicus).

10) O. Jan Jakub Scheffmacher SI, Katechizm polemiczny czyli Wykład nauk wiary chrześcijańskiej przez zwolenników Lutra, Kalwina i innych z nimi spokrewnionych, zaprzeczanych lub przekształcanych.

11) "Cahiers Romains", Dla katolików rzymskich integralnych.

12) Ks. Augustyn Arndt SI, Odpusty. Podręcznik dla duchowieństwa i wiernych.

13) Ks. Antoni Langer SI, a) Rozwój wiary. b) Pojęcie o Bogu w chrześcijaństwie i u filozofów. c) Człowiek w stosunku do religii i wiary. d) O objawieniu. e) Św. Tomasz z Akwinu i dzisiejsza filozofia. f) Kardynał Jan Chrzciciel Franzelin i jego znaczenie w katolickiej nauce. g) Kazanie o Kościele. h) Kazanie na uroczystość Opatrzności Boskiej. i) Kazanie na uroczystość św. Barbary.

(Przypisy od red. Ultra montes).

( PDF )

CHWAŁA BOGU W TRÓJCY ŚWIĘTEJ JEDYNEMU

13 kwi 2021

THOMAS A KEMPIS

O NAŚLADOWANIU

JEZUSA CHRYSTUSA

KSIĄG CZWORO

TOMASZ À KEMPIS

––––––––

INDEX

PORZĄDEK PRZEDMIOTÓW

–––––

Pokorne słowo tłumacza

Nauka o rozmyślaniu pobożnym, czyli o modlitwie myślnej

–––

SPIS ROZDZIAŁÓW

LIBER PRIMUS

Admonitiones ad spiritualem vitam utiles

KSIĘGA PIERWSZA

Upomnienia ku duchowemu życiu przydatne

Caput I. De imitatione Christi et contemptu omnium vanitatum mundi

Rozdział I. O naśladowaniu Chrystusa, a wzgardzeniu wszelkimi marnościami świata

Caput II. De humili sentire sui ipsius

Rozdział II. O pokornym uczuciu siebie samego

Caput III. De doctrina veritatis

Rozdział III. O nauce prawdy

Caput IV. De prudentia in agendis

Rozdział IV. O przezorności w działaniu

Caput V. De lectione sanctarum Scripturarum

Rozdział V. O czytaniu pism świętych

Caput VI. De inordinatis affectionibus

Rozdział VI. O żądzach nieumiarkowanych

Caput VII. De vana spe et elatione fugienda

Rozdział VII. O unikaniu próżnej nadziei i wyniosłości

Caput VIII. De cavenda nimia familiaritate

Rozdział VIII. O unikaniu zbytniej poufałości

Caput IX. De obedientia et subjectione

Rozdział IX. O posłuszeństwie i podległości

Caput X. De cavenda superfluitate verborum

Rozdział X. O strzeżeniu się wielomówstwa

Caput XI. De pace acquirenda et zelo proficiendi

Rozdział XI. O nabywaniu pokoju i o gorliwości w doskonaleniu się

Caput XII. De utilitate adversitatis

Rozdział XII. O pożytku przeciwności

Caput XIII. De tentationibus reprimendis

Rozdział XIII. O opieraniu się pokusom

Caput XIV. De temerario judicio vitando

Rozdział XIV. O unikaniu porywczego sądzenia

Caput XV. De operibus ex caritate factis

Rozdział XV. O uczynkach pochodzących z miłości Boga

Caput XVI. De sufferentia defectuum aliorum

Rozdział XVI. O znoszeniu wad cudzych

Caput XVII. De monastica vita

Rozdział XVII. O życiu zakonnym

Caput XVIII. De exemplis sanctorum Patrum

Rozdział XVIII. O przykładach Ojców Świętych

Caput XIX. De exercitiis boni Religiosi

Rozdział XIX. O ćwiczeniach dobrego zakonnika

Caput XX. De amore solitudinis et silentii

Rozdział XX. O zamiłowaniu samotności i milczenia

Caput XXI. De compunctione cordis

Rozdział XXI. O skrusze serca

Caput XXII. De consideratione humanae miseriae

Rozdział XXII. O rozważaniu nędzy ludzkiej

Caput XXIII. De meditatione mortis

Rozdział XXIII. O rozpamiętywaniu śmierci

Caput XXIV. De judicio et poenis peccatorum

Rozdział XXIV. O sądzie i karach za grzechy

Caput XXV. De ferventi emendatione totius vitae nostrae

Rozdział XXV. O gorliwej poprawie całego życia

–––––––––

LIBER SECUNDUS

Admonitiones ad interna trahentes

KSIĘGA DRUGA

Upomnienia skłaniające ku życiu wewnętrznemu

Caput I. De interna conversatione

Rozdział I. O wewnętrznej rozmowie

Caput II. De humili submissione

Rozdział II. O pokornym zdaniu się na Boga

Caput III. De bono pacifico homine

Rozdział III. O dobrym i spokojnym człowieku

Caput IV. De pura mente et simplici intentione

Rozdział IV. O czystej myśli i o prostej chęci

Caput V. De propria consideratione

Rozdział V. O rozważaniu samego siebie

Caput VI. De laetitia bonae conscientiae

Rozdział VI. O weselu dobrego sumienia

Caput VII. De amore Jesu super omnia

Rozdział VII. O zamiłowaniu Jezusa nad wszystko

Caput VIII. De familiari amicitia Jesu

Rozdział VIII. O poufałej przyjaźni Jezusa

Caput IX. De carentia omnis solatii

Rozdział IX. O braku wszelkiej pociechy

Caput X. De gratitudine pro gratia Dei

Rozdział X. O wdzięczności za łaskę Bożą

Caput XI. De paucitate amatorum Crucis Jesu

Rozdział XI. O małej liczbie miłośników Krzyża Jezusowego

Caput XII. De regia via sanctae Crucis

Rozdział XII. O walnej drodze Krzyża Świętego

–––––––––

LIBER TERTIUS

De interna consolatione

KSIĘGA TRZECIA

O wewnętrznym pocieszeniu

Caput I. De interna Christi locutione ad animam fidelem

Rozdział I. O wewnętrznym przemawianiu Chrystusa do duszy wiernej

Caput II. Quod veritas intus loquitur sine strepitu verborum

Rozdział II. Prawda przemawia wewnątrz bez brzmienia słów

Caput III. Quod verba Dei cum humilitate sunt audienda, et quod multi ea non ponderant

Rozdział III. Słów Bożych z pokorą słuchać należy: wielu nie umie ich ważyć

Caput IV. Quod in veritate et humilitate coram Deo conversandum est

Rozdział IV. Przed Bogiem, w prawdzie i pokorze zachować się mamy

Caput V. De mirabili effectu divini amoris

Rozdział V. O cudownym skutku miłości Bożej

Caput VI. De probatione veri amatoris

Rozdział VI. O doświadczaniu prawdziwego miłośnika

Caput VII. De occultanda gratia sub humilitatis custodia

Rozdział VII. O ukrywaniu łaski pod strażą pokory

Caput VIII. De vili aestimatione sui ipsius in oculis Dei

Rozdział VIII. O uniżaniu siebie samego przed obliczem Boga

Caput IX. Quod omnia ad Deum, sicut ad finem ultimum, sunt referenda

Rozdział IX. Do Boga, jako do ostatecznego końca wszystko odnosić należy

Caput X. Quod spreto mundo dulce est servire Deo

Rozdział X. Wzgardziwszy światem, słodko jest służyć Bogu

Caput XI. Quod desideria cordis examinanda sunt et moderanda

Rozdział XI. Żądze serca roztrząsać i miarkować należy

Caput XII. De informatione patientiae et luctamine adversus concupiscentias

Rozdział XII. Potrzeba przyuczać się do cierpliwości i walczyć przeciwko złym żądzom

Caput XIII. De obedientia humilis subditi ad exemplum Jesu Christi

Rozdział XIII. O posłuszeństwie pokornego podwładnego na wzór Jezusa Chrystusa

Caput XIV. De occultis Dei judiciis considerandis, ne extollamur in bonis

Rozdział XIV. O rozważaniu skrytych sądów Bożych, abyśmy się nie pysznili z dobrych uczynków

Caput XV. Qualiter standum sit ac dicendum in omni re desiderabili

Rozdział XV. Jak we wszelkiej rzeczy pożądanej, zachować się i mówić należy

Caput XVI. Quod verum solatium in solo Deo est quaerendum

Rozdział XVI. Prawdziwej pociechy w Bogu tylko szukać należy

Caput XVII. Quod omnis sollicitudo in Deo ponenda sit

Rozdział XVII. Wszelkie starania o sobie, Bogu poruczyć należy

Caput XVIII. Quod temporales miseriae exemplo Christi aequanimiter sunt ferendae

Rozdział XVIII. Nędze doczesne, na wzór Chrystusa spokojnie znosić należy

Caput XIX. De tolerantia injuriarum, et quis verus patiens probetur

Rozdział XIX. O znoszeniu obelg, i o znamionach prawdziwej cierpliwości

Caput XX. De confessione propriae infirmitatis, et hujus vitae miseriis

Rozdział XX. O wyznawaniu własnej niemocy i o nędzach tego żywota

Caput XXI. Quod in Deo super omnia bona et dona requiescendum est

Rozdział XXI. Nad wszystkie dobra i dary w Bogu spoczywać należy

Caput XXII. De recordatione multiplicium beneficiorum Dei

Rozdział XXII. O rozpamiętywaniu rozlicznych dobrodziejstw Bożych

Caput XXIII. De quatuor magnam importantibus pacem

Rozdział XXIII. O czterech rzeczach, które dawają pokój wielki

Caput XXIV. De evitatione curiosae inquisitionis super alterius vita

Rozdział XXIV. O wystrzeganiu się ciekawego wglądania w cudze życie

Caput XXV. In quibus firma pax cordis et verus profectus consistit

Rozdział XXV. Na czym polega stały pokój serca i prawdziwe doskonalenie się

Caput XXVI. De eminentia liberae mentis, quam supplex oratio magis meretur, quam lectio

Rozdział XXVI. O doskonałej swobodzie ducha, na którą więcej zasługuje się przez pokorną modlitwę, niżeli przez czytanie

Caput XXVII. Quod privatus amor a summo bono maxime retardat

Rozdział XXVII. Miłość siebie samego, najbardziej nas odwodzi od najwyższego dobra

Caput XXVIII. Contra linguas obtrectatorum

Rozdział XXVIII. O niezważaniu na mowy potwarców

Caput XXIX. Qualiter instante tribulatione Deus invocandus est et benedicendus

Rozdział XXIX. Jak przy nastającym utrapieniu, Boga wzywać i błogosławić należy

Caput XXX. De divino petendo auxilio et confidentia recuperandae gratiae

Rozdział XXX. O wzywaniu pomocy Bożej i o ufności, że odzyskamy łaskę Jego

Caput XXXI. De neglectu omnis creaturae, ut Creator possit inveniri

Rozdział XXXI. O zaniechaniu wszelkiego stworzenia, aby znaleźć Stworzyciela

Caput XXXII. De abnegatione sui ipsius, et abdicatione omnis cupiditatis

Rozdział XXXII. O zaniechaniu samego siebie i wyrzeczeniu się wszelakiej żądzy

Caput XXXIII. De instabilitate cordis et de intentione finali ad Deum habenda

Rozdział XXXIII. O niestałości serca i o tym, że myśl naszą mamy zwracać do Boga, jako do ostatecznego końca i jedynego celu naszego

Caput XXXIV. Quod amanti sapit Deus super omnia et in omnibus

Rozdział XXXIV. Kto prawdziwie Boga miłuje, temu Bóg podoba się we wszystkim i nad wszystko

Caput XXXV. Quod non est securitas a tentatione in hac vita

Rozdział XXXV. W tym życiu nie można być wolnym od pokus

Caput XXXVI. Contra vana hominum judicia

Rozdział XXXVI. O marności sądów ludzkich

Caput XXXVII. De pura et integra resignatione sui ad obtinendam cordis libertatem

Rozdział XXXVII. O czystym i zupełnym zrzeczeniu się samego siebie, dla otrzymania swobody serca

Caput XXXVIII. De bono regimine in externis et recursu ad Deum in periculis

Rozdział XXXVIII. O dobrym zachowaniu się w rzeczach zewnętrznych, i o uciekaniu się do Boga w niebezpieczeństwach

Caput XXXIX. Quod homo non sit importunus in negotiis

Rozdział XXXIX. Człowiek w sprawach swoich gwałtownym być nie powinien

Caput XL. Quod homo nihil boni ex se habet et de nullo gloriari potest

Rozdział XL. Człowiek nic dobrego nie ma sam z siebie, i niczym chełpić się nie może

Caput XLI. De contemptu omnis temporalis honoris

Rozdział XLI. O wzgardzeniu wszelką czcią doczesną

Caput XLII. Quod pax non est ponenda in hominibus

Rozdział XLII. Własnego pokoju w ludziach pokładać nie należy

Caput XLIII. Contra vanam et saecularem scientiam

Rozdział XLIII. Umiejętność światowa marna jest

Caput XLIV. De non attrahendo sibi res exteriores

Rozdział XLIV. Nie należy przyciągać ku sobie rzeczy zewnętrznych

Caput XLV. Quod omnibus non est credendum, et de facili lapsu verborum

Rozdział XLV. Nie wszystkim wierzyć należy; upadek w słowach łatwy jest

Caput XLVI. De confidentia in Deo habenda, quando insurgunt verborum jacula

Rozdział XLVI. O pokładaniu ufności w Bogu, gdy potwarz miota na nas pociski swoje

Caput XLVII. Quod omnia gravia pro aeterna vita sunt toleranda

Rozdział XLVII. Dla żywota wiecznego wszystkie uciski chętnie znosić należy

Caput XLVIII. De die aeternitatis et hujus vitae angustiis

Rozdział XLVIII. O dniu wieczności i o nędzach tego żywota

Caput XLIX. De desiderio aeternae vitae, et quanta sint certantibus bona promissa

Rozdział XLIX. O pożądaniu wiecznego żywota; i jak wielkie dobra obiecane są tym, którzy wytrwale walczą

Caput L. Qualiter homo desolatus se debet in manus Dei offerre

Rozdział L. Jak człowiek strapiony ma się oddawać w ręce Boga

Caput LI. Quod humilibus insistendum est operibus, cum deficitur a summis

Rozdział LI. Należy się oddawać pracom pospolitym, kiedy w ćwiczeniach wyższych siły ustawają

Caput LII. Quod homo non reputet se consolatione dignum, sed magis verberibus

Rozdział LII. Człowiek nie ma się uważać za godnego pociechy, lecz sądzić raczej, iż na karanie zasłużył

Caput LIII. Quod gratia Dei non miscetur terrena sapientibus

Rozdział LIII. Łaska Boża nie zlewa się na tych, którzy w rzeczach ziemskich upodobali sobie

Caput LIV. De diversis motibus naturae et gratiae

Rozdział LIV. O przeciwnych poruszeniach natury i łaski

Caput LV. De corruptione naturae et efficacia gratiae divinae

Rozdział LV. O skażeniu natury, i o skuteczności łaski Bożej

Caput LVI. Quod nos ipsos abnegare et Christum imitari debemus per crucem

Rozdział LVI. Nas samych zaprzeć się, a Chrystusa w dźwiganiu krzyża naśladować powinniśmy

Caput LVII. Quod homo non sit nimis dejectus, quando in aliquos labitur defectus

Rozdział LVII. Człowiek nie ma nazbyt upadać na duchu, wtedy nawet kiedy wpada w ułomność jaką

Caput LVIII. De altioribus rebus et occultis Dei judiciis non scrutandis

Rozdział LVIII. Tych rzeczy, które są nad nasze pojęcia, i skrytych sądów Bożych, badać nie należy

Caput LIX. Quod omnis spes et fiducia in solo Deo est figenda

Rozdział LIX. Całą ufność i nadzieję w Bogu tylko pokładać należy

–––––––––

LIBER QUARTUS

De Sacramento Altaris

KSIĘGA CZWARTA

O Sakramencie Ciała i Krwi Pańskiej

Devota exhortatio ad sacram Communionem

Pobożne wzywanie do Komunii świętej

Caput I. Cum quanta reverentia Christus sit suscipiendus

Rozdział I. Z jaką czcią i poszanowaniem, Chrystusa przyjmować należy

Caput II. Quod magna bonitas et caritas Dei in Sacramento homini exhibetur

Rozdział II. W Sakramencie Ciała i Krwi Pańskiej, objawia się człowiekowi wielka dobroć i miłość Boga

Caput III. Quod utile sit saepe communicare

Rozdział III. Pożytecznie jest często przystępować do Stołu Pańskiego

Caput IV. Quod multa bona praestantur devote communicantibus

Rozdział IV. Bóg zlewa obfite łaski na tych, którzy pobożnie przystępują do Stołu Pańskiego

Caput V. De dignitate Sacramenti et statu Sacerdotali

Rozdział V. O dostojności Najświętszego Sakramentu, i o godności stanu Kapłańskiego

Caput VI. Interrogatio de exercitio ante Communionem

Rozdział VI. Jak do Komunii przygotować się należy?

Caput VII. De discussione propriae conscientiae et emendationis proposito

Rozdział VII. O roztrząsaniu własnego sumienia, i o postanowieniu poprawy

Caput VIII. De oblatione Christi in cruce et propria resignatione

Rozdział VIII. O ofiarowaniu się Chrystusa na Krzyżu, i o ofiarowaniu Jemu nas samych

Caput IX. Quod nos et omnia nostra Deo debemus offerre et pro omnibus orare

Rozdział IX. Nas i wszystko nasze, Bogu ofiarować, i za wszystkich modlić się powinniśmy

Caput X. Quod sacra Communio de facili non est relinquenda

Rozdział X. Od zamiaru przyjęcia Komunii św., łatwo odstępować nie należy

Caput XI. Quod Corpus Christi et sacra Scriptura maxime sint animae fideli necessaria

Rozdział XI. Ciało Chrystusa i Pismo święte, są wiernej duszy najbardziej potrzebne

Caput XII. Quod magna diligentia se debeat communicaturus Christo praeparare

Rozdział XII. Do Komunii świętej z wielkim staraniem gotować się należy

Caput XIII. Quod toto corde anima devota Christi unionem in Sacramento affectare debet

Rozdział XIII. Dusza pobożna, połączenia się z Chrystusem w Sakramencie, całym sercem pragnąć powinna

Caput XIV. De quorumdam devotorum ardenti desiderio ad Corpus Christi

Rozdział XIV. O żarliwości niektórych dusz pobożnych, w pożądaniu Ciała Chrystusowego

Caput XV. Quod gratia devotionis humilitate et sui ipsius abnegatione acquiritur

Rozdział XV. Łaska nabożeństwa nabywa się przez pokorę, i przez wyrzeczenie się samego siebie

Caput XVI. Quod necessitates nostras Christo aperire et ejus gratiam postulare debemus

Rozdział XVI. Potrzeby nasze Chrystusowi otwierać, i łaski Jego błagać powinniśmy

Caput XVII. De ardenti amore et vehementi desiderio suscipiendi Christum

Rozdział XVII. O gorejącej miłości, i najżywszym pożądaniu Ciała Chrystusowego

Caput XVIII. Quod homo non sit curiosus scrutator Sacramenti, sed humilis imitator Christi, subdendo sensum suum sacrae fidei (novitas)

Rozdział XVIII. Człowiek winien być pokornym naśladowcą Chrystusa, a w zgłębianie tajemnicy Najświętszego Sakramentu, na próżno zaciekać się nie ma; lecz rozum swój wierze świętej poddać powinien (nowość)

KONIEC SPISU ROZDZIAŁÓW

Spis modlitw znajdujących się w Księgach Naśladowania

Wskazówka Rozdziałów zastosowanych do rozmaitych potrzeb

–––––––––––

Venerabilis Thomae a Kempis de Imitatione Christi libri quatuor. Praemissae sunt Orationes selectae et missae preces, nec non devotio viae crucis piissima. Editio stereotypa, accuratissime emendata. (Exemplar primum). Ratisbonae. Sumtibus G. Josephi Manz. 1854, pag. 362.

O naśladowaniu Jezusa Chrystusa ksiąg czworo, z łacińskiego przetłomaczył X. Alexander Jełowicki. Wydanie, dokonane z wiadomością i pozwoleniem spadkobierców tłomacza. Z dodatkiem najpotrzebniejszego Nabożeństwa, przygotowania do spowiedzi i Komunii św. oraz gorzkich żali. Wydanie drugie. Poznań. Nakładem Księgarni Katolickiej. 1886, str. 433. (*)
(Pisownię i słownictwo nieznacznie uwspółcześniono. W obecnym wydaniu pominięto Zbiór modlitw najużywańszych na ss. 434-528. Przypisy gwiazdkowe od red. Ultra montes).