POWSTANIE STYCZNIOWE - PIEŚŃ POWSTAŃCÓW PRZY ZIMOWYM OGNISKU - "NOCE I DNIE."

PIEŚŃ POWSTAŃCÓW
PRZY ZIMOWYM OGNISKU

Słowa: Konstanty Gaszyński

Śród chłodu i głodu, w obronie narodu
My zawsze do boju gotowi;
Choć dłoń nam skostniała, lecz serce w nas pała,
I grozim rozpaczą wrogowi!

Świat głuchy na jęki, nie podał nam ręki –
Już w pomoc nie wierzym niczyją;
Lecz z słowem modlitwy idziemy do bitwy
Wołając: Jezusie! Maryjo!

Bo Jezus męczony, przez katów sądzony,
Zna los polskich mężów i dziatek –
Bo Maria w łzach cała, pod krzyżem omdlała,
Pojmuje co płacz polskich matek!

Wróg liczny w sołdaty, bogaty w armaty,
I z Niemcem skojarzon przymierzem;
Nam własna odwaga i Bóg co ją wzmaga,
Jedynym w tej walce puklerzem!

Dzicz sroga i ciemna – brzeg Wisły i Niemna
Chce zmienić w pustynie dla carów;
Z miast ludność porywa – a włości okrywa
Zgliszczami i łuną pożarów!

Wróg puścił swe hordy na łupież i mordy,
Wiek starców, wstyd dziewic znieważa;
Wściekłości Mongoła nic wstrzymać nie zdoła,
Cześć grobów ni świętość ołtarza!

Kraj któryż śród świata, był dręczon przez kata
Tak srodze jak Polska w tej chwili?
Któż krople policzy kielicha goryczy
Któryśmy aż do dna spełnili?

Lecz bronić narodu, śród chłodu i głodu
My spieszym z niezlękłym orężem. –
Kto nie zna co trwoga, silniejszy od wroga –
Zwyciężem, o bracia! Zwyciężem!

Kraj z nami! Bóg z nami – nad ofiar grobami
Ojczyzna i Wolność odżyją!
Więc naprzód – do bitwy! Ze słowem modlitwy,
Z okrzykiem: Jezusie! Maryjo!

Konstanty Gaszyński (1809-1866)
był poetą, prozaikiem i publicystą. Wywodził się ze zubożałej rodziny szlacheckiej. Brał udział w powstaniu listopadowym, a po jego upadku wyemigrował do Belgii, potem Francji. Przyjaźnił się z Zygmuntem Krasińskim. Wiersz Pieśń powstańców zaopatrzył w motto z wiersza przyjaciela:
Wieczna pokora w łzach i krwi – przed Bogiem;
Bunt nieśmiertelny w łzach i krwi – przed wrogiem
To los nasz – zakon – to nasze sumienie,
Przeszłość i chwała, Przyszłości zbawienie.