Cicha noc nad Palestyną,
Przemęczona ziemia śpi,
Otulona mgły pierzyną, O pokoju świata śni.
Już w Betlejem błogi spokój, Zabiegani ludzie śpią,
Pastuszkowie pośród mroku,
Pasą tylko trzodę swą.
Jakby czegoś wyczekując,
Doglądając stada swe,
Posiadali debatując,
Niezmożeni wcale snem.
Wtem głos słodki i wspaniały,
Jak dzwon z nieba pięknie brzmi,
Anioł Boży, śnieżnobiały,
Wielką radość niesie im. I
Idźcie śpiesznie dziecię sławić,
Gdyż w Betlejem cud się stał.
Grzesznych ludzi pragnąc zbawić, Bóg w ofierze siebie dał.