Krzyż od Ojca Pio.

Jest to krzyż, w którym są relikwie. Zawsze go przy sobie noszę. Ale Ojciec Pio nie miał na myśli tego drewnianego krzyżyka, lecz krzyż mojego życia.
Moja matka była analfabetką, ale bardzo dobrze nas wychowała. Powtarzała nam, żebyśmy nigdy nie wchodzili komuś w słowo, nie przeszkadzali w trakcie czyjejś rozmowy. A Ojciec Pio rozmawiał z Jezusem. Jednak brat zakrystian pouczył mnie: „Gdyby dialog Ojca Pio z Jezusem przedłużał się ponad pół godziny, przybliż się do niego i daj mu znać, że trwa msza święta, aby ją kontynuował.”
Podczas tych dziesięciu dni, gdy byłem w San Giovanni Rotondo i miałem możliwość służenia jako ministrant, tylko raz podszedłem, aby dać Ojcu Pio znak do kontynuacji mszy świętej.
On uczynił dla mnie cud, otworzył moje oczy - sprawił, ze ujrzałem Jezusa, obecnego nad ołtarzem w świętej hostii. Dlatego zawsze ofiarowuję Mu różę. Jezus jest moim najlepszym przyjacielem.

Więcej w artykule:
Padre de la Rosa - ojciec z różą.
Padre de la Rosa - ojciec z różą