Jak jest w USA- nie byłam, opieram się na filmowym przekazie. Dodam filmowy przekaz, jak jest na Białorusi. Byłam z ciekawości i potwierdzam.
Opis prowadzącej: „Zdarzyło mi się kiedyś (w sumie dość niedawno) udzielić krótkiego wywiadu na temat życia w Los Angeles, gdzie (chcąc nie chcąc) zeszliśmy na temat bezdomności... Powiedziałem wtedy, że dużo już widziałam, i że z pewnością nie da się zapomnieć widoku bezdomnych dzieci, nagich kobiet śpiących gdzieś na chodniku, czy młodych ludzi powykręcanych po silnych narkotykach... Największym jednak przeżyciem (emocjonalnym) było dla mnie spotkanie (poznanie) bezdomnego Polaka... Wiele razy widzowie pisali nam, żebyśmy pojechali z kamerą do Skid Row... nadszedł więc ten dzień - był to nasz pierwszy (i najprawdopodobniej ostatni) raz w życiu... było to również kolejne mocne przeżycie... smutek, żal , rozgoryczenie i nasuwające się jedno pytanie 'dlaczego'? Ten obraz pozostanie na długo przed naszymi oczami, zwłaszcza, że kamera nie oddaje tego co widzi się i czuje tam na miejscu, na żywo... I kiedy dla jednych będzie to filmik z przesłaniem, inni będą pytać po co to pokazujemy... zatrzymaj się na chwilę i doceń to co masz!”