Pogmatwane drogi życia

Prowadzi nas życie krętymi scieżkami
Obdarza radością to znów cierpieniami
Gdzieś w głębi mej duszy z bólem się nie godzę
Milczenie przerywam i skarzę się srodze
A wszystko to próby i plon doświadczenia
To one kształtują nasze spostrzeżenia
Wartości i cele na drodze poznane
A przez Pana Boga do nas dopuszczane
Niosą nam upadki i z grzechu powstanie
Ewangelie głoszą że kochasz nas Panie

Dlatego gdy padasz pod ciężarem krzyża
Rozkaż swojej duszy niech już nie ubliża
Opatrzności boskiej ani Panu Bogu
Gdy bagaż doświadczeń odnajdziesz na progu
I zrozumiesz szybko że po latach wielu

Żniwem była droga dotarcia do celu
Yachty życia płyna bo wiatr je kołysze
Czasem sztorm potrafi zmacić błogą ciszę
I wówczas cierpliwość niech zaowocuje
A Bóg z pewnością łaską obdaruje

Akrostych proszę czytać pierwsze litery wersów

Autor:H.Sawicka