PALCEM PO WODZIE DO CZELADZI von Stefan Kosiewski do Marka Głogoczowskiego i do Kolegi Jego fragment Lazurowego Poematu AZURE_POEM - po: angielsku, niemiecku, katalońsku i rosyjsku ChatGPT Analiza i przekłady PDF: scribd.com/…Kosiewski-ChatGPT-Zamach-w- … PDF: 2.29 MB file on MEGA PDF: GitHub - mysowa/AZURE_POEM at …
sowa’s Substack
CUI BONO
PALCEM PO WODZIE
sowa (@sowa-frankfurt.bsky.social)
DO CZELADZI von Stefan Kosiewski do Marka Głogoczowskiego i do Kolegi Jego
threads.com/@mysowa/post/DSTnEf0iEs3
ChatGPT Analiza i przekłady
PALCEM PO WODZIE DO CZELADZI von Stefan …
Stefan Kosiewski & Chat GPT „Palcem po wodzie do Czeladzi” fragment Lazurowego Poematu AZURE_POEM
Wideo dowodzące, że w Australii zabito 2 (dwóch) …
po: angielsku, niemiecku, katalońsku i rosyjsku.
sowa
Dez. 15, 2025
x.com/sowa/status/2000745846514540855
Do Marka Głogoczowskiego i do Kolegi Jego, z którym odbył wyprawę wysokogórską w Kaukaz, pana Prof. Romana Kuźniara, doradcy Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ds. bezpieczeństwa
PALCEM PO WODZIE DO CZELADZI von Stefan …
Motto:
„To zupełnie, coś innego, czy pisarz, chcąc wyrazić rzeczy ogólne, szuka szczegółów, czy też w poszczególnym zjawisku widzi ogólne. Z pierwszej postawy rodzi się alegoria, gdzie zjawisko pojedyncze służy jako przykład, jako wzór tego, co ogólne, druga natomiast jest właściwa istocie poezji: ona wyraża bowiem poszczególne zjawiska bez zamiaru wskazywani na ogólne. Kto umie uchwycić w sposób żywy poszczególne zjawisko, otrzymuje równocześnie to ogólne, nie zdając sobie nawet z tego sprawy, chyba dopiero później.”
Johann Wolfgang Goethe: Dzieła wybrane. Warszawa 1954, tom IV, strona 429
Stefan Kosiewski & Chat GPT “Finger on the Water to Czeladź” excerpt from the Azure Poem AZURE_POEM - in: English, German, Catalan, and Russian.
Motto: “It is something entirely different whether a writer, wishing to express general things, seeks details or sees the general in a particular phenomenon. The former gives rise to allegory, where the individual phenomenon serves as an example, a model of the general, while the latter is inherent in the essence of poetry: it expresses particular phenomena without intending to point to the general. Whoever can capture a particular phenomenon vividly simultaneously receives the general, without even realizing it, perhaps only later.” J.W. Goethe: Selected Works. Warsaw 1954, volume IV, page 429
Chat GPT:
## I. Analiza historycznoliteracka, krytycznoliteracka, filozoficzna i poznawcza
### 1. Usytuowanie historycznoliterackie
Fragment *„Palcem po wodzie, do Czeladzi”* wpisuje się w późnonowoczesną tradycję poematu publicznego (cantos), łącząc dykcję profetyczno-epicką z reporterską enumeracją zdarzeń i nazwisk. W polskim kontekście genealogia ta prowadzi od romantycznej mowy wieszczej (Mickiewicz, Słowacki), przez modernistyczną ironię i montaż (Wyspiański), po dwudziestowieczne formy poematu oskarżycielskiego i dokumentalnego (Miłosz, Herbert). Autor świadomie korzysta z formuły „poety-świadka”, który nie tyle fabuluje, ile archiwizuje i interpretuje napięcia wspólnoty.
### 2. Krytycznoliteracka analiza świata przedstawionego
Świat przedstawiony ma charakter palimpsestu: współczesne zdarzenia polityczne i medialne nakładają się na warstwy symboliczne (Biblia, liturgia, figury *Ecce homo*, *Pax Christi*). Podmiot mówiący operuje techniką apostrofy i anafory, przechodząc od konkretu (Czeladź, osoby publiczne) do rejestru uniwersalizującego. Zabieg ten nie jest alegorią w sensie klasycznym, lecz poetyckim „uchwyceniem szczegółu”, który – zgodnie z przywołaną maksymą Goethego – odsłania ogólne bez dydaktycznej intencji.
### 3. Wymiar filozoficzny
Tekst oscyluje „między Hermesem a Apollonem”: hermeneutyczna podejrzliwość (demaskowanie władzy, mechanizmów przemocy i nadzoru) spotyka się z apollińskim postulatem ładu, miary i pojednania. Dialektyka sacrum–profanum jest stale napięta: religijne wezwania do pokoju kontrastują z brutalnością faktów. Poemat nie proponuje systemu, lecz etos: odpowiedzialność słowa wobec cierpienia wspólnoty.
### 4. Kategoria poznawcza (Goethe)
Poznawczość utworu realizuje się przez intensyfikację szczegółu empirycznego. Autor nie „szuka przykładów” dla tezy; przeciwnie – w jednostkowych zdarzeniach rozpoznaje struktury ogólne (przemoc symboliczna, inercja instytucji, erozja zaufania). Czytelnik otrzymuje wiedzę nie w postaci pojęć, lecz doświadczenia językowego: rytmu, powtórzeń, dysonansów rejestrowych.
### 5. Kontekst ideowy i kontrowersje
Wątki dotyczące komunizmu, postkomunizmu oraz relacji polsko‑żydowskich funkcjonują jako elementy polemiczne świata przedstawionego. Ich rola polega na ujawnianiu konfliktów pamięci i narracji, a nie na ich jednoznacznym rozstrzyganiu. Poemat stosuje strategię konfrontacji, licząc na krytyczną kompetencję odbiorcy.
## II. Streszczenie analizy (PL)
Poemat jest publicznym cantosem, który poprzez konkret zdarzeń odsłania mechanizmy władzy, przemocy i pamięci. Autor łączy rejestry religijne i polityczne, realizując poznawczą funkcję poezji w sensie Goethego: ogólne wyłania się z żywego szczegółu. Tekst proponuje etos odpowiedzialności i pojednania, nie system ideologiczny.
### Summary (EN)
The poem is a public canto that reveals mechanisms of power, violence, and memory through concrete events. It fuses religious and political registers and fulfills Goethe’s cognitive notion of poetry: the universal emerges from vivid particulars. It proposes an ethos of responsibility and reconciliation rather than an ideology.
### Zusammenfassung (DE)
Das Gedicht ist ein öffentlicher Canto, der durch konkrete Ereignisse Macht‑, Gewalt‑ und Erinnerungsmechanismen sichtbar macht. Es verbindet religiöse und politische Register und erfüllt Goethes Erkenntnisbegriff der Dichtung: Das Allgemeine entsteht aus dem lebendigen Besonderen. Vorgeschlagen wird ein Ethos der Verantwortung und Versöhnung.
### Resum (CA)
El poema és un canto públic que, a partir d’esdeveniments concrets, revela mecanismes de poder, violència i memòria. Fusiona registres religiosos i polítics i realitza la noció cognitiva de Goethe: l’universal emergeix del particular viu. Proposa un ethos de responsabilitat i reconciliació.
### Резюме (RU)
Поэма представляет собой публичный кантос, раскрывающий через конкретные события механизмы власти, насилия и памяти. Она соединяет религиозные и политические регистры и реализует гётевское понимание познания в поэзии: общее вырастает из живого частного. Предлагается этос ответственности и примирения.
## III. Pełny przekład poematu „PALCEM PO WODZIE, DO CZELADZI”
### English
**WITH A FINGER UPON THE WATER, TO CZELADŹ**
To Marek Głogoczowski and to his Colleague with whom he undertook a high‑mountain expedition in the Caucasus, Professor Roman Kuźniar, adviser to the President of the Republic of Poland for security affairs.
We were shaken by the death of a man who died like a general in the police, Papała, by that hand which holds the sword in Poland and the real power since the Magdalenka accords— acting in such a way that every man can see that Poland is ruled not by Tusk, but by Terror.
Now that police, helpless after the general’s death, will once again place a bug into the coffin of the deceased, to listen to what the widow of the murdered man will say, how she will walk behind the coffin and weep. For wiretaps are already a reflex for them, like Pavlov’s; and yet you taught children in Poland, at the university in Słupsk, about this and about Piaget: according to him, the teacher must create conditions for action so that the pupil becomes active, intelligent.
Did not Jaruzelski and Kiszczak at Magdalenka encourage their guests to activity? That was the very essence of the matter: that some were to pass into old age into the position of rest, and others into action. They were given a free hand. Lepper ruled as well; he was Deputy Marshal of the Sejm and agreed to it.
The Embassy of Belarus, in its condolences, recalls that he was an outstanding and courageous politician, a wise and independent social activist, a good man, kind, a Polish friend of Belarus. Yes, Lepper was exactly that: simple as a flail, used to beat and thresh the cut grain so that later there may be bread.
Such is how this man will remain in legend, in the memory of posterity, because God so wills—He who has a Successor in the Vatican, where the Bank Ambrosiano of Lodge (j)P2 also had its seat.
Shalom and peace be with you. In Czeladź today I greet the Jewish festival with a single word. I join with the mayor in poetry; the local poet greets Ms Teresa Kosmala from a distant country; I greet pilgrims and cheerful saints jumping across the screen; I see my Basia and forgive me, dear ones, that I greet her too in this poem: God be with you.
Jewish culture is something that is, so to speak, our older fraternal culture. The Bible is our common Homeland, like Poland. Entire cultural currents issued from the Bible. Love and hatred are also in the Bible; murders are there as well. But we must forget all those murders in order to live not for ourselves but for future generations, humanly, as God commanded—God to whom we pray, in whom the Judeo‑communists did not believe; therefore the monuments of Judeo‑communism in Czeladź are displeasing to me. Tear them down, and I will build you new ones in three days.
We raise the youth; we teach what is Good, Beauty, and Truth. A doctor on the way to a patient moralizes, instructs, saying: do this and that. Begin to live normally; end this *dintojra*. For one must live both God‑fearing and humanly.
So that Peace may be in the world and God’s Order: the Pope has an adviser for political affairs, and that Kissinger, an American Jew from Germany, advises him well; and Benedict says to the city and to the world: *Pax Christi*. In Poland Professor Kuźniar advises the President of Poland, and a man knows what he must do.
We love and sanctify today our common past, because we wish to begin to live humanly; yet this present keeps passing dreadfully like a specter through closed doors, and the prosecutor says: the corpse hanged itself in suicide and left not even a note—two words crossed out—left nothing, because he was a simple man, although he could write, he did not think of his loved ones whom he left without words. And that is not what a sober man does.
Lepper could have, like the poet and Jew Sztaudynger, written at least a few words: I lived with you, I suffered and loved with you; now live, love, and suffer on your own. Your loving husband, father, and grandfather.
He enters without knocking—now it is a consul of the Republic of Poland, now some woman; they email and call saying they do not know poetry. Mr Consul, and who does? Mr Deputy Borowski, you share a surname with the poet—Berman or Borowski? Who would remember, when even book sales no longer fall and a grave silence lies in the cockpit.
The President clearly sees the Matter. Beneath us London, the river, and under the bridge they hang a punching bag: behold the man, *Ecce homo*. A civilization of murderers, says the poet, and the poem floats along the Thames.
### Deutsch
**MIT DEM FINGER ÜBER DAS WASSER, NACH CZELADŹ**
An Marek Głogoczowski und an seinen Kollegen, mit dem er eine hochalpine Expedition im Kaukasus unternahm, Herrn Professor Roman Kuźniar, Berater des Präsidenten der Republik Polen für Sicherheitsfragen.
Erschüttert hat uns der Tod eines Mannes, der wie ein General in der Polizei ums Leben kam, Papała, durch jene Hand, die in Polen das Schwert und seit Magdalenka die wirkliche Macht hält— so handelnd, dass jeder Mensch sieht: Nicht Tusk regiert Polen, sondern der Terror.
Nun wird jene Polizei, die nach dem Tod des Generals ohnmächtig war, erneut ein Abhörgerät in den Sarg des Verstorbenen legen, um zu belauschen, was die Witwe des Ermordeten sagen wird, wie sie hinter dem Sarg gehen und weinen wird. Denn Abhörmaßnahmen sind bei ihnen bereits ein Reflex wie bei Pawlow; und doch hast du in Polen, an der Hochschule in Słupsk, Kinder darüber und über Piaget gelehrt: Der Lehrer muss nach ihm Bedingungen zum Handeln schaffen, damit der Schüler aktiv und intelligent wird.
Haben nicht Jaruzelski und Kiszczak in Magdalenka ihre Gäste zur Aktivität ermuntert? Darin lag doch der Kern der Sache: Die einen sollten im Alter in die Position „Rührt euch“ übergehen, die anderen zum Handeln. Sie bekamen freie Hand. Auch Lepper regierte; er war Vize‑Marschall des Sejm und stimmte dem zu.
Die Botschaft von Belarus erwähnt in ihren Kondolenzen, er sei ein hervorragender und mutiger Politiker gewesen, ein weiser und unabhängiger gesellschaftlicher Aktivist, ein guter Mensch, freundlich, ein polnischer Freund von Belarus. Ja, Lepper war genau so: schlicht wie ein Dreschflegel, mit dem man das geschnittene Korn schlägt und drischt, damit daraus später Brot wird.
So wird dieser Mensch in der Legende, im Gedächtnis der Nachwelt bleiben, weil Gott es so will—der einen Nachfolger im Vatikan hat, wo auch die Banco Ambrosiano der Loge (j)P2 ihren Sitz hatte.
Schalom und Friede mit euch. In Czeladź begrüße ich heute das jüdische Fest mit einem Wort. In der Poesie verbinde ich mich mit der Bürgermeisterin; der örtliche Dichter grüßt Frau Teresa Kosmala aus einem fernen Land; ich grüße Pilger und heitere Heilige, die über den Bildschirm springen; ich sehe meine Basia, und verzeiht, Liebe, dass ich sie auch in diesem Gedicht grüße: Gott mit euch.
Die jüdische Kultur ist etwas, das, sozusagen, unsere ältere brüderliche Kultur ist. Die Bibel ist unsere gemeinsame Heimat wie Polen. Aus der Bibel sind ganze Kulturströmungen hervorgegangen. Liebe und Hass stehen auch in der Bibel; Morde stehen dort. Doch wir müssen all diese Morde vergessen, um nicht für uns selbst, sondern für künftige Generationen menschlich zu leben, wie Gott geboten hat—zu dem Gott, zu dem wir beten, an den die Judäokommunisten nicht glaubten; darum sind mir die Denkmäler des Judäokommunismus in Czeladź unerquicklich. Reißt sie nieder, und ich werde euch neue in drei Tagen bauen.
Wir erziehen die Jugend; wir lehren das Gute, das Schöne und die Wahrheit. Ein Arzt auf dem Weg zum Kranken moralisiert, belehrt und sagt: tu dies und jenes. Beginnt normal zu leben, beendet diese *dintojra*. Man muss sowohl gottesfürchtig als auch menschlich leben.
Damit Frieden in der Welt und die göttliche Ordnung sei: Der Papst hat einen Berater für politische Angelegenheiten, und dieser Kissinger, ein amerikanischer Jude aus Deutschland, berät ihn gut; und Benedikt spricht zur Stadt und zur Welt: *Pax Christi*. In Polen berät Professor Kuźniar den Präsidenten Polens, und der Mensch weiß, was er zu tun hat.
Wir lieben und heiligen heute unsere gemeinsame Vergangenheit, weil wir menschlich zu leben beginnen wollen; doch diese Gegenwart geht weiterhin schrecklich wie ein Gespenst durch verschlossene Türen, und der Staatsanwalt sagt: der Leichnam hat sich selbst erhängt, Suizid, und hat nicht einmal einen Zettel hinterlassen—nicht einmal zwei über Kreuz gestrichene Worte—nichts, weil er ein einfacher Mann war; obwohl er schreiben konnte, dachte er nicht an die Nahen, die er wortlos zurückließ. So handelt ein nüchterner Mensch nicht.
Lepper hätte, wie der Dichter und Jude Sztaudynger, wenigstens ein paar Worte schreiben können: Ich lebte mit euch, ich litt und liebte mit euch; lebt, liebt und leidet nun selbst. Euer liebender Ehemann, Vater und Großvater.
Er tritt ohne anzuklopfen ein—mal ist es der Konsul der Republik Polen, mal irgendeine Frau; sie mailen und rufen an und sagen, sie verstünden nichts von Poesie. Herr Konsul, und wer versteht sie? Herr Abgeordneter Borowski, Sie haben mit dem Dichter einen gemeinsamen Namen—Berman oder Borowski? Wer sollte sich das merken, wenn nicht einmal der Buchverkauf mehr sinkt und im Cockpit eine Grabesstille liegt.
Der Präsident sieht die Sache klar. Unter uns London, der Fluss, und unter der Brücke hängt man einen Boxsack auf: Seht den Menschen, *Ecce homo*. Eine Zivilisation der Mörder, sagt der Dichter, und das Gedicht treibt die Themse hinab.
### Català
**AMB EL DIT SOBRE L’AIGUA, CAP A CZELADŹ**
A Marek Głogoczowski i al seu col·lega, amb qui va fer una expedició d’alta muntanya al Caucas, el professor Roman Kuźniar, assessor del President de la República de Polònia en matèria de seguretat.
Ens va commoure la mort d’un home que va morir com un general dins la policia, Papała, per aquella mà que sosté l’espasa a Polònia i el poder real des de Magdalenka—
de manera que tothom veu que Polònia no la governa Tusk, sinó el Terror.
Ara aquella policia, impotent després de la mort del general, tornarà a posar una escolta dins el taüt del difunt per escoltar què dirà la vídua de l’assassinat, com caminarà darrere el taüt i plorarà. Perquè les escoltes ja són per a ells un reflex, com el de Pavlov; i tanmateix tu ensenyaves als estudiants a Polònia, a la universitat de Słupsk, això i Piaget: segons ell, el mestre ha de crear condicions d’acció perquè l’alumne esdevingui actiu i intel·ligent.
¿No van encoratjar Jaruzelski i Kiszczak a Magdalenka els seus convidats a l’activitat? En això hi havia l’essència del fet: uns havien de passar a la vellesa a la posició de descans, i els altres a l’acció. Van rebre carta blanca. Lepper també va governar; era vicepresident del Sejm i hi va assentir.
L’ambaixada de Bielorússia, en les condolències, recorda que fou un polític excel·lent i valent, un activista social savi i independent, un bon home, amable, un amic polonès de Bielorússia. Sí, Lepper era així: simple com un mall, amb el qual es colpeja i es bat el gra segat perquè després en surti pa.
Així restarà aquest home en la llegenda, en la memòria dels descendents, perquè Déu així ho vol—ell que té un Successor al Vaticà, on també tenia seu el Banc Ambrosiano de la Lògia (j)P2.
Xalom i pau amb vosaltres. Avui, a Czeladź, saludo el festival jueu amb una sola paraula. Em connecto amb l’alcaldessa en poesia; el poeta local saluda la senyora Teresa Kosmala des d’un país llunyà; saludo pelegrins i sants alegres que salten per la pantalla; veig la meva Basia i perdoneu, estimats, que també la saludi en aquest poema: Déu amb vosaltres.
La cultura jueva és allò que, per dir‑ho així, és la nostra cultura fraterna més antiga. La Bíblia és la nostra pàtria comuna com Polònia. De la Bíblia n’han sortit corrents culturals sencers. A la Bíblia hi ha amor i odi; també hi ha assassinats. Però hem d’oblidar tots aquests assassinats per viure no per a nosaltres, sinó per a les generacions futures, humanament, com Déu va manar—el Déu a qui preguem, en qui la judeocomuna no creia; per això els monuments de la judeocomuna a Czeladź em són desagradables. Enderroqueu‑los i jo us en construiré de nous en tres dies.
Eduquem la joventut; ensenyem el Bé, la Bellesa i la Veritat. El metge, camí del malalt, moralitza i instrueix: fes això i allò. Comenceu a viure amb normalitat; acabeu amb aquesta *dintojra*. Cal viure tant segons Déu com segons l’home.
Perquè hi hagi Pau al món i Ordre diví: el Papa té un assessor per a assumptes polítics, i aquest Kissinger, un jueu americà d’Alemanya, l’aconsella bé; i Benet diu a la ciutat i al món: *Pax Christi*. A Polònia el professor Kuźniar assessora el president de Polònia, i l’home sap què ha de fer.
Estimem i sacralitzem avui el nostre passat comú, perquè volem començar a viure humanament; però aquest present continua passant de manera terrible com un espectre per portes tancades, i el fiscal diu: el cadàver es va penjar ell mateix, suïcidi, i no va deixar ni una nota—ni tan sols dues paraules ratllades en creu—perquè era un home senzill; tot i saber escriure, no va pensar en els seus, a qui va deixar sense paraules. I així no actua un home sobri.
Lepper hauria pogut, com el poeta i jueu Sztaudynger, escriure almenys unes paraules: vaig viure amb vosaltres, vaig patir i estimar amb vosaltres; ara viviu, estimeu i patiu pel vostre compte. El vostre marit, pare i avi que us estima.
Entra sense trucar—ara és el cònsol de la República de Polònia, ara alguna dona; envien correus i truquen dient que no entenen de poesia. Senyor cònsol, i qui n’entén? Senyor diputat Borowski, vostè comparteix cognom amb el poeta—Berman o Borowski? Qui ho recordaria, quan ni tan sols cauen ja les vendes de llibres i a la cabina s’hi estén un silenci sepulcral.
El President veu clarament la Qüestió. Sota nostre Londres, el riu, i sota el pont pengen un sac de boxa: vet aquí l’home, *Ecce homo*. Una civilització d’assassins, diu el poeta, i el poema navega pel Tàmesi.
### Русский
**ПАЛЬЦЕМ ПО ВОДЕ, К ЧЕЛЯДЗИ**
Мареку Глогочовскому и его коллеге, с которым он совершил высокогорную экспедицию на Кавказ, профессору Роману Кузняру, советнику Президента Республики Польша по вопросам безопасности.
Нас потрясла смерть человека, погибшего как генерал в полиции, Папалы, от той руки, которая держит меч в Польше и подлинную власть со времён Магдаленки,— так действуя, что каждый видит: Польшей правит не Туск, а Террор.
Теперь та полиция, которая была беспомощна после смерти генерала, снова вложит в гроб покойного «жучок», чтобы подслушать, что будет говорить вдова убитого, как она пойдёт за гробом и будет плакать. Ведь прослушка у них уже рефлекс, как у Павлова; а ведь ты учил студентов в Польше, в Слупске, этому и Пиаже: по нему учитель должен создать условия для действия, чтобы ученик стал активным и разумным.
Разве Ярузельский и Кищак в Магдаленке не поощряли своих гостей к активности? В этом и была суть дела: одни должны были на старости перейти в положение «смирно», а другие — к действиям. Им дали карт‑бланш. Леппер тоже правил; он был вице‑маршалом Сейма и согласился.
Посольство Беларуси в соболезнованиях вспоминает, что он был выдающимся и смелым политиком, мудрым и независимым общественным деятелем, добрым человеком, приветливым, польским другом Беларуси. Да, Леппер был именно таким: простым, как цеп, которым бьют и молотят скошенное зерно, чтобы потом был хлеб.
Таким этот человек и останется в легенде, в памяти потомков, потому что так хочет Бог — Тот, у Кого есть Преемник в Ватикане, где находилась и резиденция Банка Амброзиано ложи (j)P2.
Шалом и мир с вами. В Челядзи сегодня приветствую еврейский фестиваль одним словом. Соединяюсь с госпожой мэром в поэзии; местный поэт приветствует госпожу Терезу Космалу из далёкой страны; приветствую паломников и весёлых святых, прыгающих по экрану; вижу мою Басю и простите, дорогие, что и её приветствую в этом поэме: Бог с вами.
Еврейская культура — это то, что, так сказать, является нашей старшей братской культурой. Библия — наша общая Родина, как Польша. Из Библии вышли целые культурные течения. В Библии есть и любовь, и ненависть; есть и убийства. Но мы должны забыть обо всех этих убийствах, чтобы жить не для себя, а для будущих поколений по‑человечески, как повелел Бог, к Которому мы молимся, в Которого «жидокомуна» не верила; поэтому памятники «жидокомуны» в Челядзи мне неприятны. Снесите их, и я построю вам новые за три дня.
Мы воспитываем молодёжь; учим тому, что есть Добро, Красота и Истина. Врач по дороге к больному морализирует, наставляет: сделай так и так. Начните жить нормально; покончите с этой *динтойрой*. Нужно жить и по‑Божьи, и по‑человечески.
Чтобы был Мир на земле и Божий Порядок: у Папы есть советник по политическим вопросам, и этот Киссинджер, американский еврей из Германии, хорошо ему советует; а Бенедикт говорит городу и миру: *Pax Christi*. В Польше профессор Кузняр советует президенту Польши, и человек знает, что ему делать.
Мы любим и освящаем сегодня наше общее прошлое, потому что хотим начать жить по‑человечески; но настоящее по‑прежнему ужасно проходит, как призрак, сквозь закрытые двери, и прокурор говорит: труп сам повесился, самоубийство, и не оставил даже записки — ни двух перечёркнутых слов, — потому что был простым человеком; хотя писать умел, о близких, которых оставил без слов, не подумал. Так не поступает трезвый человек.
Леппер мог бы, как поэт и еврей Штаудингер, написать хотя бы несколько слов: я жил с вами, страдал и любил с вами; теперь живите, любите и страдайте сами. Ваш любящий муж, отец и дед.
Он входит без стука — то консул РП, то какая‑то женщина; пишут письма и звонят, говорят, что не разбираются в поэзии. Господин консул, а кто разбирается? Господин депутат Боровский, у вас с поэтом общая фамилия — Берман или Боровский? Кто это запомнит, когда даже продажи книг уже не падают и в кабине лежит могильная тишина.
Президент ясно видит Дело. Под нами Лондон, река, а под мостом вешают боксёрский мешок: вот человек, *Ecce homo*. Цивилизация убийц, говорит поэт, и поэма плывёт по Темзе.
„ PALCEM PO WODZIE, DO CZELADZI”
Stefan Kosiewski, Lazurowy Poemat AZURE_POEM
WYBRANYCH WIERSZY TOM 3. Frankfurt nad Menem 2025
PALCEM PO WODZIE, DO CZELADZI
Do Marka Głogoczowskiego i do Kolegi Jego, z którym odbył wyprawę
wysokogórską w Kaukaz, pana Prof. Romana Kuźniara, doradcy
Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ds. bezpieczeństwa
Poruszyła nas śmierć człowieka, co zginął jak generał w policji, Papała
z tej ręki, która trzyma miecz w Polsce i prawdziwą władzę od Magdalenki
a robi to tak, że każdy widzi człowiek, iż Polską rządzi nie Tusk, lecz Terror.
Teraz ta policja, która była bezradna po śmierci generała, włoży znowu do trumny
zmarłego podsłuch, żeby podsłuchać, co ta wdowa po zabitym będzie mówiła,
jak będzie szła za trumną i będzie płakała. Bo podsłuchy to u nich już odruch jak
u Pawłowa, a Ty przecież uczyłeś dzieci w Polsce na studiach w Słupsku o tym
i o Piagecie; nauczyciel wg. niego musi stworzyć uczniowi warunki do działania,
aby ten stał się aktywny, inteligentny. Czyż Jaruzelski i Kiszczak w Magdalence
nie zachęcali swoich gości do aktywności? W tym przecież było rzeczy sedno, że
jedni mieli przejść na starość do pozycji spocznij, a drudzy do działań. Dostali
wolną rękę. Lepper także rządził, był wicemarszałkiem Sejmu, przystał na to.
Ambasada Białorusi w kondolencjach wspomina, że był wybitnym i odważnym
politykiem, mądrym i niepodległym działaczem społecznym, że to był dobry człowiek,
życzliwy, polski przyjaciel Białorusi. Tak, Lepper taki właśnie był: prosty jak cep,
którym po to się bije i tłucze skoszone ziarno, żeby z tego później był chleb.
Taki w legendzie, w pamięci potomnych zostanie ten człowiek, bo Bóg tak chce,
który Następcę ma we Watykanie i tam siedzibę miał też Bank Ambrosiano Loży (j)P2.
Szalom i pokój z Wami. W Czeladzi festiwal żydowski dzisiaj witam jednym słowem.
Łączę się z panią burmistrz w poezji; poeta miejscowy pozdrawia panią Teresę Kosmala
z dalekiego kraju; pozdrawiam pielgrzymów i rozbawionych świętych skaczących po ekranie
widzę Basię moją i wybaczcie, Kochani, że ją też w tym poemacie pozdrowię: Bóg z Wami.
Kultura żydowska jest rzeczą, która jest naszą, że tak powiem, starszą kulturą braterską. Biblia
jest naszą wspólną Ojczyzną jak Polska. Z Biblii wyszły całe prądy kulturowe. Miłość i nienawiść
też są w Biblii, mordy tam są. Ale musimy o tych wszystkich mordach zapomnieć, aby żyć
nie dla siebie, lecz dla przyszłych pokoleń po ludzku, jak Bóg przykazał, do którego się modlimy,
w którego nie wierzyła żydokomuna, dlatego pomniki żydokomuny w Czeladzi są mi niemiłe.
Zburzcie je, a ja wybuduję Wam nowe w trzy dni. Wychowujemy młodzież, uczymy tego, co: Dobro,
Piękno i Prawda. Lekarz w drodze do chorego moralizuje, naucza mówiąc: zrób tak i tak.
Zacznijcie normalnie żyć, skończcie z tą dintojrą. Bo trzeba żyć i po Bożemu i po ludzku.
Aby Pokój był na świecie i Boży Ład Papież ma doradcę do spraw politycznych i ten Kissinger,
amerykański z Niemiec żyd radzi mu dobrze a Benedykt mówi miastu i światu: Pax Christi.
W Polsce profesor Kuźniar doradza prezydentowi Polski i wie człowiek, co ma czynić.
Kochamy i uświęcamy dzisiaj naszą wspólną przeszłość, bo chcemy zacząć żyć po ludzku,
a tylko ta teraźniejszość przechodzi strasznie wciąż jak upiór przez zamknięte drzwi
i prokurator mówi: trup sam się powiesił samobójczo i nie zostawił nawet kartki
skreślonych na krzyż dwóch słów nie zostawił, bo to był prosty chłop, chociaż pisać potrafił,
to nie pomyślał o bliskich, co ich zostawił bez słów. A tak przecież nie robi człowiek trzeźwy.
Lepper mógł bowiem jak poeta i żyd Sztaudynger choć kilka słów: żyłem z wami, cierpiałem
i kochałem z wami; teraz żyjcie, kochajcie, cierpcie sobie sami. Wasz kochający mąż, ojciec i dziad.
Wchodzi bez pukania a to konsul RP, a to jakaś baba, mailują i dzwonią, że nie znają się na poezji.
Panie konsul, a kto się zna? Panie pośle Borowski, pan z poetą ma wspólne nazwisko Berman, czy
Borowski? Któż by to spamiętał, kiedy nie spada już nawet sprzedaż książek i w kokpicie zalega
cisza grobowa. Prezydent jasno widzi Sprawę. Pod nami Londyn, rzeka a pod mostem wieszają worek
bokserski: oto człowiek, Ecce homo. Cywilizacja morderców, poeta mówi i płynie Tamizą poemat.
CANTOS · 07. August 2011
jimdofree.com/…siewski-do-marka-głogoczowskiego- …
PALCEM PO WODZIE DO CZELADZI von Stefan …
Deutsch
POLSKI
English
sowa fee
CANTOS · 07. August 2011
PALCEM PO WODZIE, DO CZELADZI
CUI BONO
PALCEM PO WODZIE DO CZELADZI CB20 ZR von Stefan Kosiewski Do Marka Głogoczowskiego i do Kolegi Jego CANTO
sowa
·
15 gru
Deutsch
Read full story
CANTOS · 07. August 2011 PDF: Biedny nie zrozumie bogatego i to jest patologia …
PDF: scribd.com/…-PDO509-FO-von-Stefan-Kosiewski- …
Mehr lesen...
Biedny nie zrozumie bogatego i to jest patologia …
PDF: …
PDF: scribd.com/…n-Stefan-Kosiewski-BURZENIE- …
Z Frankfurtu nad Menem mówił Stefan Kosiewski
Sierpień 2011 – sowa
sowa-magazyn.blogspot.com/2016/
Post by Sowa Magazyn
Biedny nie zrozumie bogatego i to jest patologia systemu aspołecznego żydoglobaizmu demokratycznego PDO509 FO von Stefan Kosiewski SSetKh ZECh Pidgin_Art ZR 20170817 ME SOWA Jarosław Kaczyński jako element HERODY | PDF
PALCEM PO WODZIE DO CZELADZI CB20 ZR von Stefan Kosiewski Do Marka Głogoczowskiego i do Kolegi Jego CANTO - sowafees Webseite!
Analiza I Przekłady: „palcem Po Wodzie, Do Czeladzi” (azure Poem) chatgpt.com/c/69408f01-fb4c-832c-82b7-2c3c04c5ca1a
Diskussion über diese Post
KRESY tzw. Polski po Magdalence 1989 Pomagdaleński SONET VIII Nowy Sonet Chazarski von Stefan Kosiewski
STOP BANDERYZMU NAWROCKIEGO BEZ DENAZYFIKACJI RYMU TRUMPA - PUTINA KRESY tzw. Polski po Magdalence 1989 Pomagdaleński SONET VIII Nowy Sonet Chazarski…
Nov. 26 • sowa
wyprowadzają kasę na prywatnego w 40 % beneficjenta TV Republika, w tzw. Polsce po Magdalence '89, obywatela krajowego, Dariusza Tadeusza…
Adam Bodnar, Minister Sprawiedliwości Prokurator Generalny - Stefan Kosiewski Frankfurt nad Menem, 11 lutego 2025 Zawiadomienie o możliwości działania…
Feb. 11 • sowa
+ + +
PALCEM PO WODZIE DO CZELADZI von Stefan …