"Nic nie będziesz posiadać i będziesz szczęśliwy” – jak to mogą osiągnąć
Jaki jest PRAWDZIWY powód szczepień? Niektórzy mówią, że wyludnienie. Niektórzy mówią, że kontrola umysłu. Może to jedno i drugie....Nanorurki węglowe - grafen - z testów PCR , szczepionek genetycznych integrują sie z neuronami w mózgu...
Klaus Schwab: „Różnica Czwartej Rewolucji Przemysłowej polega na tym, że nie zmienia tego, co robisz, zmienia CIEBIE. Jeśli weźmiesz edycję genetyczną, tylko jako przykład. To TY jesteś zmieniony. I oczywiście ma to duży wpływ na twoją tożsamość”.
Charlie Rose: „I oferuj pewne rodzaje możliwości, na które trzeba uważać, wiesz, kiedy zaczynasz – kiedy zaczynasz robić tego rodzaju edycję genów. Niektórzy martwią się, że zmieniasz to, co to znaczy być człowiekiem”.
Klaus Schwab: „Na tym polega problem. Oczywiście. Nowa rewolucja przemysłowa oferuje nam wiele możliwości, ale rodzi wiele pytań dotyczących konsekwencji etycznych, a nawet prawnych. I musimy być na to przygotowani i właśnie to chcemy zrobić, i to byłoby już w przyszłym roku.”
Teraz połącz to z niesławną przepowiednią Światowego Forum Ekonomicznego: „Nic nie będziesz posiadać – i będziesz z tego szczęśliwy” … Mamy więc Klausa Schwaba, który przyznaje, że na przykład edycja genów może zmienić CIEBIE – (uszczęśliwić Cię, mimo że nic nie posiadasz?), ale czy jest coś innego, co może zmienić to, kim jesteś? Bez twojej wiedzy? (Chociaż plan Klausa Schwaba obejmuje biologiczną zmianę człowieka – być może poprzez połączenie ich z technologią i/lub poprzez edycję genów/wstrzykiwanie mRNA itp., ten post zagłębia się w inne możliwości, które mogą „zmienić” osobę.)
Cóż, w tym miejscu pojawia się dama o imieniu Elizabeth Rauscher-Bise. Która, być może przewidywalnie i podejrzanie, zmarła w 2019 roku; z powodu choroby układu oddechowego, ze wszystkich rzeczy… (Unironicznie, pan Kary Mullis, wielki krytyk Anthony Fauci, również zmarł w 2019 roku z powodu choroby układu oddechowego…)
„Dla tych, którzy naprawdę chcą wiedzieć, jak rządy lub agencje zmieniają zachowanie publiczne pod wpływem kaprysu, wyjaśnienie nie jest zbyt skomplikowane, chociaż uzyskanie szczegółów dotyczących sklasyfikowanych częstotliwości mózgu kontrolnego jest prawie niemożliwe. Różni naukowcy faktycznie demonstrowali niektóre z tych efektów quasi-publicznie na przestrzeni lat, co dostarcza sceptykom twardej rzeczywistości. Jedną z czołowych postaci w tej dziedzinie jest dr Elizabeth Rauscher-Bise, która była naukowcem i badaczem jądrowym w Lawrence Berkeley National Laboratory oraz w Stanford Research Institute, profesorem fizyki na John F. Kennedy University of California, konsultantem badawczym NASA i US Navy oraz członek litanii agencji IEE, APS, AAAS, MAA, ANA, AAMI. Elizabeth Rauscher-Bise kilkadziesiąt lat temu zidentyfikowała specyficzne efekty częstotliwości wywołujące nudności, szczęście i wiele innych stanów behawioralnych . Najwyraźniej dr Rauscher-Bise jest entuzjastą: „Daj mi pieniądze i trzy miesiące” , chwali się, „a będę w stanie wpłynąć na zachowanie 80 procent ludzi w tym mieście bez ich wiedzy. Spraw, by byli szczęśliwi – a przynajmniej pomyślą, że są szczęśliwi. Albo agresywnni (...) Elizabeth Rauscher stwierdziła: „Będę w stanie wpłynąć na zachowanie 80 procent ludzi w tym mieście, nawet o tym nie będą wiedzić”. Więc… dlaczego 80 procent? Dlaczego nie w 100 procentach? Co to dokładnie oznacza? Czy powiedziała konkretnie, dlaczego 80 procent ludzi zostanie dotkniętych... więcej - expandingawarenessrelations.com/…ng-and-you-will-be-happy-how-this-may-be-achieved/
Wywiad z Anthonym Patchem z 2014 roku, w którym opisuje szczepionki zmieniające nasze DNA i tworzące zhybrydyzowanych ludzi. Zombie Apocalypse – wywiad z Anthonym Patchem 14.01.2014
(...) Co jest w szczepionce, którą każdemu chcą narzucić .To manipulator DNA. Lub modyfikator.
Zasadniczo jesteś tym, co robisz, tworzysz trzecią nić DNA, przenosisz ją lub przekazujesz do organizmu osoby poprzez szczepionkę, której ta osoba wymaga, ponieważ boi się zarażenia koronawirusem MERS, lub ptasia grypa, czy cokolwiek to może być. Tak więc rząd, jeśli wolisz, lub władze, siadają wygodnie i trochę chichoczą i mówią: „Cóż, nie mogliśmy zmusić ludzi do wzięcia tej szczepionki. Albo wziąć ukrytą trzecią nić DNA. Zbuntowaliby się przeciwko niemu. Ale jeśli stworzymy problem i przedstawimy rozwiązanie, ludzie będą domagać się rozwiązania; w ten sposób osiągamy nasz ostateczny cel, jakim jest zmiana tego DNA w każdej osobie”.
Chodźmy głębiej. Jaki jest cel? Jaki jest cel? Tak, zmieniasz DNA wszystkich, czym się stają? Stają się hybrydą. Podstępną częścią tego jest to, że po wstrzyknięciu danej osobie niemal natychmiast następuje transformacja jej DNA. Niemal natychmiast tracą świadomość utraty niezależności. Ich zdolność do samodzielnego myślenia. Samodzielne podejmowanie decyzji. I wpłynąć na nich na poziomie moralnym. Ich niezależność moralna, przekonania religijne, moralne, etyczne, prawne – wszystko to znika. Jeśli usuniesz niezależną myśl, a świadomość utraty niezależności zniknie, co wtedy zrobią siły, które mają zrobić z tymi nowymi formami ludzi? Hybrydy?
Mogą je kontrolować. Mogą zmienić ich w klasę pańszczyźnianą. Poddani, Klasa niewolników ,która będzie służyć elicie. Służyć "władcą świata", którzy chcą osiągnąć nieśmiertelność. Ale muszą mieć poród. Wyprodukować/opracować wszystkie technologie. A teraz mają wystarczająco dużo technologii. Technologia, świat nauki, jeśli wolisz, osiągnęły poziom, na którym nie zależy im już na ukrywaniu tego. Ich program jest tak zaawansowany, zarówno politycznie, filozoficznie, ich poczucie moralności, jak i technologicznie, że nie martwią się już o ciebie i mnie jako „klasę pańszczyźnianą” i nadchodzącą klasę pańszczyźnianą. Nie martwią się tym, co myślimy. Nie martwią się, że się buntujemy. I tak naprawdę nie będziemy się buntować. Częściowo dlatego, że w tej chwili zostaliśmy tak ogłupieni przez różne mechanizmy. Ale kiedy ludzie domagają się wirusa [szczepionki] i naprawdę są ogłupiali, do miejsca, w którym stracili świadomość, że coś się z nimi stało, teraz mogą robić z nimi, co chcą. Osiągają to, co nazywam „mentalnością ula”. Jak ul pszczeli. Pszczoły robotnice. Pszczoły-żołnierze. Służyć królowej. Moim zdaniem królową jest ta „elitarna” klasa, która ma władzę. I to nie politycy; zapomnij o politykach. Nie ma to nic wspólnego z republikanami, demokratami, Tea Party, libertarianami, nie ma to nic wspólnego z klasami struktur politycznych. Ma to związek z małą grupą, która sprawuje kontrolę i sprawuje władzę od czasów starożytnych”. (...)
Microsoft wchodzi w DNA [ youtube.com/null ] Film nakręcony w 2016 roku przez Microsoft (ze wszystkich firm…) – lekarze omawiający DNA jako „programowalny komputer”
Profesor Georg Seelig: „Wyobraź sobie świat, w którym możemy wykonywać obliczenia wewnątrz żywych komórek”.
Dr Neil Dalchau: „Problem, który staramy się rozwiązać, polega na tym, że tak naprawdę próbujemy uzyskać bardziej wyrafinowaną diagnozę, która może nastąpić automatycznie wewnątrz komórek”.
Dr Andrew Phillips: „ Wyobraź sobie komputer biologiczny działający wewnątrz żywej komórki. Na przykład można go wykorzystać do określenia, czy komórka jest rakowa, a jeśli tak, to wywołać śmierć komórki”.
Georg Seelig: „Więc mówimy tutaj o małych układach molekularnych, które można, no wiesz, pracować – które działają w probówce, a może nawet w żywej komórce, więc są naprawdę małe. Rodzaj pracy, którą wykonują, polega w zasadzie na wyczuwaniu, analizowaniu i kontrolowaniu informacji molekularnych. ”
Neil Dalchau: „W tym projekcie staramy się wykorzystać DNA jako programowalny materiał”.
Andrew Phillips: „DNA jest wysoce programowalne, podobnie jak komputer. Za pomocą cząsteczek DNA możemy zaprogramować cały szereg złożonych zachowań”.
Neil Dalchau: „ Więc korzystamy ze zjawiska zwanego przemieszczeniem nici DNA ”.
Georg Seelig: „Więc przemieszczenie nici DNA jest zasadniczo konkurencyjną reakcją hybrydyzacji . Więc to dwie nici DNA, które łączą się i kiedy łączą się ze sobą, trzecia nić, która była początkowo związana, zostaje wyrzucona. Jednym z problemów związanych z badaniami biologicznymi lub biomolekularnymi jest to, że zawsze jest to rodzaj cyklu prób i błędów. Testujesz to, nie działa, więc wracasz do deski kreślarskiej i robisz to w kółko. Jest to powolny cykl, ponieważ przeprowadzanie eksperymentów jest po prostu trudne i zajmuje dużo czasu”.
Andrew Phillips: „ Opracowaliśmy język programowania obwodów molekularnych zbudowanych z DNA. Więc programista spisałby kolekcję nici DNA, a oprogramowanie sprawdzi, jak te nici DNA oddziałują ze sobą. I mogą być używane do przewidywania ich zachowania w czasie. Tego rodzaju oprogramowanie może być na przykład wykorzystywane do wykrywania i naprawiania błędów w projekcie obwodów molekularnych, zanim ten obwód zostanie zbudowany”.
„Od dziesięcioleci biolodzy wykorzystywali sieci reakcji chemicznych jako sposób opisywania zachowania systemów biologicznych. Nasza technologia po raz pierwszy umożliwia więc to, że każdy system opisany jako sieć reakcji chemicznych może teraz zostać przeniesiony i zaimplementowany w biologii na poziomie molekularnym”.
Neil Dalchau: „Jedną z rzeczy, które ostatnio zrobiliśmy, co mnie szczególnie ekscytuje, jest to, że stworzyliśmy, zaprojektowaliśmy, za pomocą naszego narzędzia i stworzyliśmy eksperymentalnie, jest implementacją tzw. algorytmu przybliżonej większości . W tej chwili tak naprawdę technologia jest bardzo w powijakach. Jest jeszcze bardzo na etapie badań, więc większość tego, co robimy, jest w – w probówce. Ogromnym celem byłoby to, aby to, co jesteśmy w stanie zrobić w probówce, działało również wewnątrz komórek. To ogromne wyzwanie”.
Andrew Phillips: „A więc może to umożliwić całą gamę zastosowań biotechnologicznych. Na przykład może pozwolić nam zarówno wykrywać, jak i leczyć choroby z niemożliwą do tej pory precyzją. Mogłoby to również pozwolić nam na znacznie wydajniejsze wytwarzanie nowych związków. Związkami tymi mogą być leki lub biomateriały, co ostatecznie pozwoli nam stworzyć komputery biologiczne działające w skali cząsteczkowej. ”
"Cudownie", że firma Billa Gatesa jest tak zaangażowana w przekształcanie DNA w programowalne systemy… Połącz to z jego skandalicznym dążeniem do ogólnoświatowych szczepionek… nie wspominając o jego wysiłkach w cyfrowym śledzeniu wszystkich, a przewidywania Anthony'ego Patcha wydają się z dnia na dzień coraz bardziej prawdopodobne. Ale czy to po prostu śmieszne. Mam na myśli „umysł ula”? Odebranie ludziom niezależności? A może nawet świadomość granic moralnych i etycznych? Na pewno żartujesz. To nie jest tak, że rząd kiedykolwiek próbowałby rządzić naszym umysłem lub naszym zachowaniem…
Genetycznie zmodyfikowane białko "Magneto" zdalnie kontroluje mózg i zachowanie (2016) „Naukowcy ze Stanów Zjednoczonych opracowali nową metodę kontrolowania obwodów mózgu związanych ze złożonymi zachowaniami zwierząt, wykorzystując inżynierię genetyczną do stworzenia namagnesowanego białka, które na odległość aktywuje określone grupy komórek nerwowych. “
…
“Najpotężniejszą z nich jest metoda zwana optogenetyką, która umożliwia naukowcom włączanie i wyłączanie populacji powiązanych neuronów w skali milisekundy na milisekundę za pomocą impulsów światła laserowego. Inna niedawno opracowana metoda, zwana chemogenetyką, wykorzystuje zmodyfikowane białka, które są aktywowane przez zaprojektowane leki i mogą być ukierunkowane na określone typy komórek. „
…
”- wykorzystali inżynierię genetyczną do połączenia białka z paramagnetycznym regionem ferrytyny, wraz z krótkimi sekwencjami DNA, które sygnalizują komórkom transport białek do błony komórki nerwowej i wprowadzenie ich do niej. “
…
“Myszy z ekspresją Magneto spędzały znacznie więcej czasu w namagnesowanych obszarach niż myszy, które tego nie robiły, ponieważ aktywacja białka spowodowała, że neurony prążkowia, które go wyrażają, uwolniły dopaminę, dzięki czemu myszy znalazły się w tych obszarach satysfakcjonujące. To pokazuje, że Magneto może zdalnie kontrolować odpalanie neuronów głęboko w mózgu, a także kontrolować złożone zachowania. “
…
“Ten system jest pojedynczym, jest eleganckim wirusem, który można wstrzyknąć w dowolne miejsce mózgu ”... więcej - expandingawarenessrelations.com/…-weaponization-anthony-patch-prediction-from-2014/
Interfejs neuronowy i neuromodulacja: rola nanorurek W jaki sposób nanorurki węgłowe - grafen - z testów PCR , szczepionek genetycznych integruje sie z neuronami w mózgu
(...)
Jednym z najbardziej powracających pomysłów w literaturze naukowej na temat nanorurek węglowych jest stworzenie interfejsu neuronowego, który sprzyja, te cele neuromodulacji, bezprzewodowej komunikacji nanoprzewodów ,neuronowych, bioczujniki punkty grafen kwantowy GQD , ., .. oraz (pomocniczo) do projektowania terapii do leczenia chorób neurodegeneracyjnych, a nawet naprawy uszkodzonych tkanek mózgu (Fabbro, A.; Prato, M.; Ballerini, L. 2013 | Gaillard, C.; Cellot, G.; Li, S.; Toma, FM; Dumortier, H.; Spalluto, G.; Bianco, A. 2009 | Roman, JA; Niedzielko, TL; Haddon, RC; Parpura, V.; Floyd, CL 2011 | Cellot, G.; Cilia, E.; Cipollone, S.; Rancic, V.; Sucapane, A.; Giordani, S.; Ballerini, L. 2009).
Aby osiągnąć te cele, nanorurki grafenowe są wykorzystywane do łączenia tkanki neuronalnej, w szczególności komórek glejowych (neurogleju) i neuronów zajmujących mózg i centralny układ nerwowy.
Jest to możliwe dzięki wszczepieniu nanorurek węglowych do krwiobiegu, dzięki ich zdolności do przekraczania bariery krew-mózg (BBB), wspólnej z nanoarkuszami tlenku grafenu i grafenu 2D, co znajduje odzwierciedlenie w literaturze naukowej (Abbott, NJ 2013 | Shityakov, S.; Salvador, E.; Pastorin, G.; Förster, C. 2015 | Kafa, H.; Wang, JTW; Rubio, N.; Venner, K.; Anderson, G.; Pach, E.; Al-Jamal, KT 2015). Jednym z pierwszych doświadczeń wiązania neuronowego za pomocą nanorurek węglowo-grafenowych jest praca (Gabay T.; Jakobs E.; Ben-Jacob E.; Hanein Y. 2005), w której opracował nowe podejście do geometrii klastrów sieci neuronowych z wykorzystaniem klastrów nanorurek węglowych.
W tym modelu neurony migrują z podłoża o niskim powinowactwie do podłoża o wysokim powinowactwie w zdefiniowanym litograficznie szablonie nanorurek węglowych.
Rycina 15 przedstawia obrazy z eksperymentu in vivo z neuronami, ich autonomiczne wiązanie z nanorurkami węglowymi (wskazane strzałkami) oraz ich całkowite wzajemne połączenie w makrosieci neuronalnej.
Według pracy (Voge, CM; Stegemann, JP 2011) nanorurki węglowe mają właściwości mechaniczne, fizyczne i elektryczne, dzięki którym nadają się do: „badaj i kontroluj komórki układu nerwowego.
Obejmuje to wykorzystanie CNT (nanorurki węglowe) jako substratów do hodowli komórkowych, tworzenie wzorzystych powierzchni i badanie interakcji komórka-macierz… w odniesieniu do zastosowań neuronowych, być może najbardziej obiecującą CNT (nanorurki węglowe) jest wysokoelektryczna przewodnictwo, które oferuje możliwość bezpośredniej interakcji z funkcjonalnymi neuronami w celu wykrywania i przesyłania sygnałów.
Dlatego CNT może pełnić rolę pasywnego i aktywnego podłoża do zastosowania w inżynierii neuronowej.” Pozwala to wnioskować, że ostatecznym celem ważnej części badań nad nanorurek węglowych i ich pochodnymi jest neurostymulacja/neuromodulacja, jak wyjaśniono w pracy (Ménard-Moyon, C. 2018).
Rycina 16 pokazuje ponownie, w jaki sposób nanorurki węglowe łączą końce komórek neuronalnych z innymi neuronami i tkankami mózgowymi, umożliwiając przewodzenie elektryczności i sygnałów w bardziej wzajemnie połączonej sieci neuronowej.
Taka konfiguracja nazywana jest „interfejsem neuronalnym” i jest możliwa dzięki właściwościom nanorurek węglowych do przełamywania bariery krew-mózg i odkładania się w organach o aktywności elektrycznej, w tym w mózgu i ośrodkowym układzie nerwowym. Wydaje się oczywiste, że jednym ze sposobów osadzania, łączenia i mocowania nanorurek węglowych na końcach neuronów i gleju są wspomniane ośmiornice węglowe.
Ta wizja jest podzielana przez innych autorów, takich jak (Won, SM; Song, E.; Reeder, JT; Rogers, JA 2020), gdzie podejście neurostymulacji elektromagnetycznej z wykorzystaniem mikrofal jest realizowane przy użyciu porowatych włókien grafenowych i innych form węgla w nanoskali, jak nanorurki węglowe, ze względu na ich stabilność chemiczną, wytrzymałość mechaniczną i powierzchnię przewodzącą.
Wskazuje się również, że nanorurki węglowe mogą przyczyniać się do rozwoju i wzrostu tkanki neuronalnej (Oprych KM; Whitby RL; Mikhalovsky SV; Tomlins P.; Adu J. 2016), ponieważ:
"działają jak rusztowania dla neurologicznej inżynierii tkankowej"...
Wyścig w celu zrozumienia obwodów neuronowych i ich elektrochemicznego systemu sygnalizacji był stały od czasu wyprodukowania nanorurek węglowych, co odzwierciedla artykuł autorstwa (Mazzatenta, A.; Giugliano, M.; Campidelli, S.; Gambazzi, L.; Businaro , L.; Markram, H.; Ballerini, L. 2007), w którym eksperymentuje się z wprowadzeniem jednościennych nanorurek węglowych (SWCNT) do stymulacji komórek mózgowych, proponując model sprzężenia neuronowego, który był w stanie stymulować pojedyncze i wielokrotne ścieżki synaptyczne sieci.
Autorzy stwierdzili, że; „Wyhodowane obwody mózgowe zapewniają prosty model sieci neuronowej in vitro".
Neurony hipokampu rosły i rozwijały funkcjonalne obwody na powierzchniach SWCNT, co wskazuje, jak wyszczególniono powyżej, na ogólną biokompatybilność oczyszczonego SWCNT (Hu, H.; Ni, Y.; Mandal, SK; Montana, V.; Zhao, B.; Haddon, RC; Parpura, V. 2005).
W porównaniu z abiotycznymi powierzchniami kontrolnymi SWNT zwiększył aktywność sieci neuronowej w warunkach przewlekłego wzrostu (Lovat, V.; Pantarotto, D.; Lagostena, L.; Cacciari, B.; Grandolfo, M.; Righi, M.; Ballerini, L. 2005).
Efekt ten został opisany wcześniej i nie można go przypisać różnicom w przeżywalności neuronów, morfologii lub właściwościach błony pasywnej, ale prawdopodobnie stanowi konsekwencję właściwości substratu SWNT.
W rzeczywistości dowody wzrostu z nanorurek węglowych można zobaczyć na rysunku 17.
Zwróć uwagę na wzajemne połączenie i wzrost neuronów
w skrzynkach po lewej stronie w stosunku do skrzynek po prawej stronie,
gdzie stosowane są nanorurki węglowe (CNT).
Zdjęcie z badania (Lovat, V .; Pantarotto, D .; Lagostena, L .;
Cacciari, B.; Grandolfo, M.; Righi, M.; Ballerini, L. 2005)
W rzeczywistości można uznać, że nanorurki węglowe funkcjonalizowane polimerami mogą sprzyjać wzrostowi dendrytów w komórkach neuronalnych, a tym samym zwiększać ich pojemność synaptyczną (Hu, H.; Ni, Y.; Mandal, SK; Montana, V.; Zhao, B.; Haddon, RC; Parpura, V. 2005).
Jako potwierdzenie wszystkiego, co do tej pory wyjaśniono, warto podkreślić pracę przeglądową autorstwa (Rauti R.; Musto M.; Bosi S.; Prato M.; Ballerini L. 2019), w której ważne postępy w nanorurkach węglowych „ze względu na ich szczególne właściwości wydają się być odpowiednie do interakcji z tkankami aktywnymi elektrycznie, takimi jak tkanki nerwowe i sercowe…
Co więcej, CNT są atrakcyjne jako elektrody neuronalne zarówno in vitro, jak i in vivo ze względu na wysoki elektrochemiczny współczynnik powierzchni właściwej geometrii nanorurek, co skutkuje wysoką pojemnością ładunku elektrycznego.
W kontekście stymulacji neuronalnej, pojemności wstrzykiwania ładunku wynoszące 1–1,6 µC/cm − 2 zostały znalezione przy pionowo ustawionych elektrodach z nanorurek, zakładając rozwój neuronalnych interfejsów nanorurek i nanowłókien.
Właściwości te pozwoliły na skonstruowanie elektrod opartych na CNT (nanorurkach węglowych) stosowanych w wzajemnym łączeniu aktywności neuronalnej in-vitro i in-vivo, które podsumowano w następujących kamieniach milowych:
Stymulacja potencjałów działania/pobudliwości Ca2 + w małej grupie hodowanych neuronów za pomocą wielu macierzy elektrod
stymulacja i rejestracja neuronów w hodowlach przekrojów organotypowych hipokampa, a także w całej siatkówce myszy,
stymulacja i rejestracja kory mózgowej u szczurów i małp
zapis ludzkiego elektroencefalogramu (EEG)”. W niniejszym przeglądzie zebrano liczne dowody dokumentacyjne dotyczące eksperymentów z nanorurek węglowych w tkance mózgowej, ze szczególnym uwzględnieniem ich implementacji w ludzkim mózgu.
Dlatego te najistotniejsze przeanalizowano poniżej:
Praca (Lee, W.; Parpura, V. 2010) pokazuje, jak nanorurki,
„mogą być stosowane jako interfejsy/elektrody neuronowe ze względu na ich właściwości nadprzewodzące z mózgiem, w szczególności z neuronami… oferują przewagę nad standardowymi elektrodami metalowymi pod względem monitorowania i stymulowania aktywności neuronalnej…
Jednym z wyzwań dla wzajemnego połączenia mózgu i maszyny jest biokompatybilność materiałów użytych do budowy elektrod.
Chociaż CNT wydają się biokompatybilne, limity ekspozycji nie zostały jeszcze ustalone.
Należy ustanowić odpowiednie międzynarodowe normy/standardy dotyczące stosowania CNT, zanim elektrody/urządzenia na bazie CNT będą mogły być stosowane u ludzi.”
„Stymulacja neuronalna za pomocą układu mikroelektrod z nanorurek węglowych” zaproponowana przez (Wang, K.; Fishman, HA; Dai, H.; Harris, JS 2006) przedstawia eksperymentalny interfejs neuronalny zorientowany na rozwój protez neuronalnych, gdzie „neuronalny wzajemne połączenie” oparte na wielościennych nanorurkach węglowych (MWCNT), ustawionych pionowo jako mikroelektrody, jest badane, co potwierdza, że mogą być one wykorzystywane do tego celu.
Ich praca jest istotna jako pierwsza demonstracja „stymulacji elektrycznej pierwotnych neuronów” odpowiadających hipokampowi, do których dodają, że:
„Neurony mogą rosnąć i różnicować się na urządzeniu z nanorurek (które działa jak elektrody) i mogą być wielokrotnie wzbudzane nawet przy niezrównoważonych protokołach stymulacji ładunku.
Pokazujemy również, że mikroelektrody CNT mają doskonałe właściwości elektrochemiczne, które można dodatkowo poprawić poprzez modyfikację powierzchni.
Elektrody CNT działają głównie z prądem pojemnościowym (idealne do stymulacji nerwowej), oferując jednocześnie wysoką zdolność wstrzykiwania ładunku. Dlatego małe elektrody mogą być używane bez ryzyka elektrochemicznego.”
Stymulację komórek nerwowych przez boczne prądy elektryczne badali (Gheith MK; Pappas TC; Liopo AV; Sinani VA; Shim BS; Motamedi M.; Kotov NA 2006).
Eksperymentowano z jednościenną warstwą/folią nanorurek węglowych (SWCNT) z wprowadzeniem hodowli komórek neuronalnych.
Następnie przyłożono prąd elektryczny, który przeszedł przez końce warstwy nanorurek węglowych. „Nie zmieniło to kluczowych cech elektrofizjologicznych ogniw NG108-15, potwierdzając wcześniejsze obserwacje z innym materiałem nanorurek…
Prąd przepływa przez wyściółkę komórkową, co jest identyczne z tradycyjnymi sposobami wzbudzania neuronów i może być związane z otwieraniem kanałów kationowych bramkowanych napięciem.
Co najważniejsze, jest to ważny dowód na sprzężenie elektryczne między jednościennymi filmami do hodowli neuronów na bazie nanorurek węglowych (SWCNT) a komórkami neuronalnymi podobnymi do NG108-15 w bocznej konfiguracji elektrycznej.
Badania (Vitale, F.; Summerson, SR; Aazhang, B.; Kemere, C.; Pasquali, M. 2015) są istotne dla zastosowania nanorurek węglowych in vivo w mózgu szczurów, aby doświadczyć zdolności neuromodulacji .
Wśród jej konkluzji zostaną przytoczone dosłownie:
„Przedstawiamy wytwarzanie, charakterystykę i pierwszą ocenę in vivo wydajności i biokompatybilności mikroelektrod z włókien CNT (nanorurki węglowe) do stymulacji i rejestracji neuronów.
Odkryliśmy, że włókna CNT są idealnym materiałem kandydującym do opracowania małych, bezpiecznych, o wysokiej gęstości ładunku, niskiej impedancji i elastycznych mikroelektrod zdolnych do ustanowienia stabilnych interfejsów do manipulowania aktywnością zespołów neuronalnych, bez potrzeby jakiejkolwiek dodatkowej modyfikacji. powierzchnia.
Dlatego w jednym urządzeniu elektrody te doskonale łączą właściwości tradycyjnych elektrod o bardzo różnych kształtach i materiałach zoptymalizowanych pod kątem stymulacji lub rejestracji, jednocześnie korzystając z zalet miękkości materiałów CNT.
Potencjał włókien CNT jako interfejsów zdolnych do ustanawiania dwukierunkowych interakcji z aktywnością neuronową może mieć istotny wpływ na przyszłe badania neuronaukowe...
Ponadto technologię mikroelektrod światłowodowych CNT można łatwo przełożyć na inne zastosowania, takie jak projektowanie elastycznych i trwałych interfejsów do monitorowania i kondycjonowania nerwów obwodowych i czynności serca.”
Bezprzewodowe sieci nanokomunikacyjne w nanorurkach węglowych
Chociaż nanorurki węglowe w zasadzie mogą przyczynić się do poprawy synapsy i wzrostu komórek neuronalnych, a także do lepszego splotu ich sieci połączeń, stanowią one bardzo ważne zagrożenia, które nie zostały wystarczająco uwzględnione przez społeczność naukową, oprócz toksykologiczne (już znane).
Ponieważ neuromodulacja i neurostymulacja są możliwe dzięki nanorurkom węglowym (który w rzeczywistości jest grafenem o cylindrycznym kształcie), ponieważ działają one jak elektrody aktywujące określone obszary mózgu, stanowią również de facto interfejs neuronowy zdolny do łączenia się z,
Sieci bezprzewodowych zaszczepia w ludzkim ciele , w którym kropki kwantowe Grafen GQD , Nanoantennas grafenu i innych niezidentyfikowanych obiektów są częścią sprzętu sieciowego. Sieć , dla której dostępne jest oprogramowanie symulacyjne , protokoły routingu i MAC oraz złożona i obszerna specjalistyczna bibliografia dokumentująca jej implementację w ludzkim ciele .
Biorąc pod uwagę te precedensy, nie dziwi znalezienie prac badawczych, które dotyczą zintegrowanej komunikacji molekularnej z nanorurek węglowych ze zdolnością do interakcji w nanoredach czujników neuronalnych, podawanych bezprzewodowo, jak to zostało odzwierciedlone (Abd-El-atty, SM; Lizos, KA; Gharsseldien , ZM; Tolba, A.; Makhadmeh, ZA 2018).
Potwierdza to we wstępie stwierdzenie, że:
„Komunikacja molekularna (MC) jest uważana za obiecujące podejście do przesyłania informacji w wewnątrzustrojowej nanosieci.
W tym kontekście zastosowanie nanomaszyn w nanosiatce ułatwia operacje przetwarzania, uruchamiania, logiki i wykrywania.
Ponadto nanomaszyny mają możliwość wymiany informacji, gdy są połączone za pomocą nanosieci.
Prostą wewnątrzustrojową nanosieć można uzyskać, łącząc grupę sztucznych/syntetycznych lub biologicznych nanomaszyn do wykonywania złożonych zadań i funkcji w ludzkim ciele, takich jak diagnostyka i leczenie biomedyczne, czy neuronowa transdukcja sygnału i neuronowa kontrola… Nanorurki węglowe (CNT) ułatwiają interakcję molekularną między żywymi komórkami, w tym neuronami, dzięki stabilnemu połączeniu opartemu na przełącznikach do sprzęgania cząsteczek.
Nanorurki węglowe (CNT) mają zdolność rozpoznawania uwalniania cząsteczek neuroprzekaźników w układzie nerwowym nanosieci.”
Wszystko to jest możliwe, ponieważ neurony emitują szczyty napięcia (elektryczne), które są potencjałami czynnościowymi, które uwalniają cząsteczki neuroprzekaźnika, które rozchodzą się przez akson.
Dlatego poprzez stymulację neuronów uzyskuje się wpływ na sekrecję neuroprzekaźników, a tym samym neuromodulację. Ma to wpływ na plastyczność, synapsy i korelację neuronalną mózgu.
Umożliwia także pomiar neuroprzekaźników, dopaminy, odpowiedzi elektrofizjologicznych, czynności synaptycznych, przetwarzania informacji w sieci neuronowej (z układu nerwowego).
Ponadto naukowcy potwierdzają istnienie,
„Protokoły programowania transmisji i interfejs między bio-nanomaszyną a neuronami w celu ułatwienia inicjacji sygnalizacji i zmniejszenia możliwości ingerencji w generowane przez nie sygnały elektryczne”.
Oznacza to sposób na wyraźne rozróżnienie emitowanych sygnałów i propagację ich do nanosieci komunikacyjnej (Suzuki, J.; Budiman, H.; Carr, TA; DeBlois, JH 2013 | Balasubramaniam, S.; Boyle, NT; Della-Chiesa , A.; Walsh, F.; Mardinoglu, A.; Botvich, D.; Prina-Mello, A. 2011)
Chociaż wykazano, że nanorurki węglowe (CNT) można połączyć z nanosiecią komunikacji bezprzewodowej, zgodnie z wyjaśnieniami (Akyildiz, IF; Jornet, JM 2010), ich zastosowanie w neuronach implikuje protokoły komunikacji neuronowej, które są różni się od komunikacji elektromagnetycznej.
Prawdą jest również, że „nie jest konieczne wstawianie nanorurek węglowych do neuronów, aby nanomaszyny aktywowały sygnalizację.
Nanomaszyny mogą wykorzystywać neurointerfejs oparty na środkach chemicznych” według (Suzuki, J.; Budiman, H.; Carr, TA; DeBlois, JH 2013), jednak wiąże się to z trudnościami operacyjnymi i toksycznością, które skutkują większymi niedogodnościami.
Aby przezwyciężyć ten problem, społeczność naukowa zaproponowała „hybrydową nanokomunikację”, która umożliwia oddziaływanie elektromagnetyczne i molekularne, łącząc kontrolę obu nanoredów, co znalazło odzwierciedlenie w pracy przeglądowej (Yang, K.; Bi, D.; Deng, Y.; Zhang, R.; Rahman, MMU; Ali, NA; Alomainy, A. 2020), z których podsumowano najważniejsze punkty:
Przede wszystkim należy zauważyć, że istnieje już ramowy protokół komunikacji wewnątrz-dodatkowej nanosieci pod nazwą IEEE P1906.1, który stanowi ważną część wdrażania zastosowań nanotechnologicznych w ludzkim ciele.
Jednak komunikacja danych i parametrów między nanosieciami elektromagnetycznymi i oparta na komunikacji molekularnej była podstawowym wyzwaniem dla zastosowań biomedycznych, o czym mowa w następnym akapicie,
„Jednak celem standardu IEEE P1906.1 jest podkreślenie minimalnych wymaganych komponentów i odpowiadających im funkcji wymaganych do wdrożenia nanosieci.
Wymaga to paradygmatu komunikacji hybrydowej, przyjętego w ludzkim ciele i poza nim, który służy jako interfejs do przesyłania parametrów”.
Autorzy mają świadomość ograniczeń komunikacji elektromagnetycznej w monitorowaniu ośrodkowego układu nerwowego, a zwłaszcza tkanki nerwowej, dla której konieczne jest połączenie komunikacji molekularnej i elektromagnetycznej z podejściem hybrydowym, jeśli bezprzewodowa transmisja parametrów, żądań, odpowiedzi i operacje w architekturze nanosieci.
Innymi słowy, monitorowanie mózgu i jego regionów zależy od obecności nanosieci opartych na komunikacji elektromagnetycznej, ponieważ mają one nanoanteny, za pomocą których sygnały, rozkazy, żądania i dane uzyskane za pomocą nanoczujników i nanourządzeń są włączone w całym ciała, w tym nanorurki węglowe zlokalizowane w tkance neuronalnej.
Uzyskanie rejestracji wyczuwanych informacji przez nanorurki wymaga jednak metody komunikacji molekularnej, co wymaga opracowania hybrydowych modeli komunikacji.
Ta percepcja została zebrana w następującym akapicie:
„Najwyraźniej wszystkie powyższe schematy mogą umożliwiać połączenie między siecią wewnątrz ciała a siecią obszaru ciała za pomocą paradygmatów elektromagnetycznych lub paradygmatów molekularnych, ale istnieją pewne czynniki, które sprawiają, że są one mniej praktyczne.
Przede wszystkim nanody (takie jak m.in. kropki kwantowe grafenu GQD) i nanourządzenia nie są biologiczne i mogą ingerować w inne czynności fizjologiczne, ponieważ trzeba je wstrzyknąć do naczyń krwionośnych lub w trakcie picia przedostać się do organizmu człowieka. który je zawiera ...
Ponadto opinia publiczna może nie zaakceptować wstrzykiwania lub wprowadzania licznych nanodów do ludzkiego ciała, a niektóre kraje opublikowały przepisy krajowe, które ściśle regulują produkcję i sprzedaż takich urządzeń”.
To wyjaśnienie wynika i przyjmuje za pewnik premedytację zaszczepienia i masowego zaszczepienia całej populacji nanotechnologią lub sprzętem nanorede, w przypadku których badacze zauważają pewne wady.
Omówiono również istotny szczegół, a mianowicie, że nanowęzły sieci można wprowadzić do organizmu człowieka nie tylko poprzez wstrzyknięcie do naczyń krwionośnych, ale także poprzez roztwory wodne, które można wypić.
Jest to szczególnie poważne, biorąc pod uwagę, że otwiera nowe możliwości skażenia i zatrucia ludzi, co pomogłoby wyjaśnić zjawisko koronawirusa, z innym podejściem komplementarnym do już znanych.
Naukowcy (Yang, K.; Bi, D.; Deng, Y.; Zhang, R.; Rahman, MMU; Ali, NA; Alomainy, A. 2020) przywiązują szczególne znaczenie do roli nanorurek węglowych w interpretacji neuronów sygnały w postaci neuroprzekaźników wydzielanych w celu ich rejestracji i interpretacji za pomocą molekularnych protokołów komunikacyjnych.
W rzeczywistości wyjaśnia się, że
„Procesem fizjologicznym, który zachodzi naturalnie, jest przekazywanie neuroprzekaźników między częścią presynaptyczną a terminalem postsynaptycznym.
W odpowiedzi na pobudzenie włókna nerwowego, wytworzony potencjał czynnościowy przemieszcza się wzdłuż części presynaptycznej i wyzwala uwalnianie neuroprzekaźników (cząstek sygnalizacyjnych) zawartych w pęcherzykach.
Uwolnione cząsteczki informacyjne dyfundują do środowiska i mogą wiązać się z kanałem jonowym zlokalizowanym w błonie terminala postsynaptycznego.
Związany kanał jonowy staje się wtedy przepuszczalny dla niektórych jonów, których napływ ostatecznie prowadzi do depolaryzacji błony komórkowej, która następnie rozprzestrzenia się jako nowy potencjał czynnościowy w komórce.
Niewątpliwie dostarczanie neuroprzekaźników ustanawia molekularne ogniwo komunikacyjne (MC) i jest znacznie bardziej biologiczne, biokompatybilne i mniej inwazyjne niż systemy nanorede oparte na nanodach (które wykorzystują paradygmat elektromagnetyczny), ponieważ istniejące paradygmaty molekularne spontanicznie eliminują ryzyko wstrzyknięcia lub spożycie nanourządzeń.”
Pomimo zalet, jakie przedstawia model komunikacji molekularnej, autorzy zwracają uwagę, że nie jest możliwe oddziaływanie, modulowanie czy stymulowanie obszarów mózgu bez obecności nanodów opartych na nanorurkach węglowych, które, jak już wykazano, działają jako czujniki, złącza i elektrody neuronów, gleju i dendrytów.
Faktem jest, że treść obserwowana w szczepionkach jest inokulowana i jasno przedstawia ten cel, co ponownie prowadzi do potrzeby hybrydowego podejścia do komunikacji dwukierunkowej.
Ponadto kontrolowany transfer informacji przez układ nerwowy in vivo (Abbasi, NA; Lafci, D.; Akan, OB 2018)
„ponownie pokazuje możliwość, że niektóre procesy fizjologiczne mogą być interpretowane jako systemy komunikacji molekularnej (MC).
W tego typu modelach komunikacji informacja jest na ogół modulowana przez koncentrację cząsteczek, podczas gdy informacja jest na ogół przekazywana na zewnątrz ciała ludzkiego za pomocą fal elektromagnetycznych, dlatego potrzebny jest konwerter stężenia chemicznego/fala lub interfejs elektromagnetyczny.
Na szczęście niektóre nanody z chemicznymi nanoczujnikami zintegrowanymi z CNT lub GNR mogą przyjąć tę odpowiedzialność”, co potwierdzają następujące badania i prace naukowe:
(Roman, C.; Ciontu, F.; Courtois, B. 2004) pod tytułem „Detection of a single molecular and macromolecular weighting przez nanoelektromechaniczny czujnik nanorurek węglowych”. W tym przypadku należy zwrócić uwagę na fundamentalnie niezbędną implikację nanorurek węglowych. Jak wskazują autorzy, „proponujemy i symulujemy bardzo czuły czujnik z nanorurek węglowych zdolny do transdukcji wiązania białko-ligand lub, bardziej ogólnie, rozpoznawania makromolekularnego w zmianach częstotliwości prądu elektrycznego”. Jest to fundamentalny element, na którym budowany jest hybrydowy model komunikacji molekularno-elektromagnetycznej, pokazujący, że możliwe jest jej oddziaływanie, transdukcja lub, jeśli wolimy, translacja sygnałów molekularnych na częstotliwości i impulsy prądu elektrycznego.
(Georgakilas, V.; Otyepka, M.; Bourlinos, AB; Chandra, V.; Kim, N.; Kemp, KC; Kim, KS 2012), z pracą pt. „Funkcjonalizacja grafenu: podejścia, pochodne i zastosowania kowalencyjne i niekowalencyjne”, w którym wykazano, że nanopłytki grafenowe mają zdolność działania jako bioczujniki, w tym domieszkowania innymi materiałami (polimerami, metalami…). Dlatego bioczujniki grafenowe działają jako dane wejściowe, które są potencjalnie przesyłane przez nanosiatkę.
(Lazar, P.; Karlicky, F.; Jurecka, P.; Kocman, M.; Otyepková, E.; Šafářová, K.; Otyepka, M. 2013), których badania pt. „Adsorpcja małych cząsteczek organicznych w grafenie” jasno wyjaśnia cel wykorzystania tego nanomateriału do interpretacji komunikacji molekularnej. W szczególności odnosi się do „połączonej eksperymentalnej i teoretycznej kwantyfikacji entalpii adsorpcji siedmiu cząsteczek organicznych (acetonu, acetonitrylu, dichlorometanu, etanolu, octanu etylu, heksanu i toluenu) w grafenie”, co ponad wszelką wątpliwość pokazuje zdolność grafenu do używany do celów komunikacji molekularnej, a zatem komunikacji elektromagnetycznej, ponieważ jest to materiał, z którego formowane są nanody wewnątrzkorporalnej nanosieci.
Do wszystkiego, co już zostało ujawnione, należy dodać, że (Yang K.; Bi, D.; Deng, Y.; Zhang R.; Rahman, MMU; Ali, NA; Alomainy, A. 2020) również proponują model komunikacji hybrydowej, który łączy paradygmat molekularny i paradygmat elektromagnetyczny dla systemów nanosieci, przedstawiony na rysunku 18, który wyjaśnia ostateczny cel operacji szczepień, tj.
Inokulacja sprzętu nanod, nanoouterów, nanoczujników i nanorurek grafenowych, aby móc monitorować całą biologiczną, życiową i neuronalną aktywność każdego człowieka ...
Schemat hybrydowej komunikacji nanonetowej (na poziomie molekularnym i elektromagnetycznym).
Obraz uzyskany z (Yang, K .; Bi, D .; Deng, Y .; Zhang, R .; Rahman, MMU; Ali, NA; Alomainy, A. 2020)
Autorzy tej propozycji wyjaśniają, że
„Komunikacja molekularna jest wykorzystywana w ludzkim ciele, ponieważ wykazuje wyższość nad innymi schematami komunikacji pod względem biokompatybilności i nieinwazyjności…
Nanosieci molekularne składają się z wielu nadajników i odbiorników MC lub nadajnika MC, odbiornika MC i wielu nadajników-odbiorników, które pełnią funkcję przekaźnika.
Nadajnik biologiczny najpierw zbiera parametry zdrowotne, a następnie moduluje i przesyła zebrane informacje między molekularnymi nanosieciami.
Aby skutecznie wysyłać informacje na zewnątrz ludzkiego ciała, w ludzkim ciele wszczepia się nanourządzenie na bazie grafenu.
To urządzenie składa się głównie z chemicznego nanoczujnika, nadajnika-odbiornika i baterii.
Wbudowany nanoczujnik chemiczny jest w stanie wykrywać informacje o stężeniu pochodzące z nanoczerwonych cząsteczek i przekształcać je w sygnał elektryczny. Sygnał elektromagnetyczny THz jest również przesyłany do interfejsu nano-mikro.
Ten interfejs może być urządzeniem do wyświetlania na skórze lub bramą do połączenia z Internetem.
Interfejs nano-mikro jest zasadniczo wyposażony w dwa rodzaje anten:
Antena THz i mikro/makro antena...
Zaproponowana architektura komunikacji hybrydowej nie tylko robi wszystko, co możliwe, aby uniknąć stosowania niebiologicznych nanodów wewnątrz organizmu, ale także sprawia, że zdrowe parametry organizmu są łatwo wykrywane na zewnątrz.”
Choć celem badaczy jest ograniczenie inwazyjnego działania nanosiatki, niefortunna praktyka szczepień przeciwko koronawirusowi dowodzi ich błędu.
Wykazano, że w próbkach szczepionek i krwi zaszczepionych osób znajdują się nie tylko nanody grafenowe w postaci kropek kwantowych GQD, włókien, jedno- i wielościennych nanorurek węglowych, nano-arkuszów grafenowych, wstążek grafenu, fraktalu grafenowego nano-anteny, pływaki grafenowo-hydrożelowe, ośmiornice węglowe i inne pierwiastki, które pozostają do zidentyfikowania.
Nie ma zatem wątpliwości, że w tym modelu kluczowa jest komunikacja hybrydowa, elektromagnetyczna i molekularna, co widać na podstawie specjalistycznej bibliografii w tym zakresie (Ahmadzadeh, A.; Noel, A.; Schober, R. 2015 | Ahmadzadeh, A.; Noel, A.; Burkovski, A.; Schober, R. 2015 | Wang, X.; Higgins, MD; Leeson, MS 2015 | Nakano, T.; Moore, MJ; Wei, F.; Vasilakos, AV ; Shuai, J. 2012 | Abbasi, QH; El-Sallabi, H .; Chopra, N .; Yang, K.; Qaraqe, KA; Alomainy, A. 2016 | Zhang, R .; Yang, K. ; Abbasi, QH; Qaraqe, KA; Alomainy, A. 2017) ...
Mik Andersen ForEverLife więcej , przypisy - bibliotecapleyades.net/ciencia3/ciencia_coronavirusvaccine87.htm