EWANGELIA (Łk 19, 41-44)
Zapowiedź zburzenia Jerozolimy

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Gdy Jezus był już blisko Jerozolimy, na widok miasta zapłakał nad nim i rzekł: «O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi!

Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami.

Bo przyjdą na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd.

Powalą na ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą, a nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie rozpoznało czasu twojego nawiedzenia».
Oto słowo Pańskie.

Komentarz.

Bóg zapłakał

Jezusowi nie były obce ludzkie uczucia. On sam przeżywał chwile głębokiego wzruszenia i płaczu.

Płakał przy grobie przyjaciela Łazarza. Był wzruszony łzami wdowy z Nain i wieloma ludzkimi cierpieniami. Płakał też nad swoim umiłowanym miastem i umiłowanym ludem, który nie rozpoznał Jego przyjścia, Jego miłości, łaski.

Dziś także Jezus płacze nad naszymi grzechami. My nigdy nie zdamy sobie do końca sprawy z tego, jak bardzo grzech nas rani, jakie spustoszenie wnosi w życie nasze i naszych bliskich. Jezus to wie, dlatego nasza niedola porusza Go do głębi.

To właśnie grzech sprawia, że nie rozpoznajemy Go. Słowa: Nie pozostawią w tobie kamienia na kamieniu są zapowiedzią wojny.

Grzech jest również jej przyczyną. Dotyka ona wszystkich bez wyjątku, również tych niewinnych. Dlatego do nas, świadomych popełnionego przez nas zła, musi dotrzeć wezwanie Jezusa do nawrócenia.

Panie Jezu, niech Twoje łzy skruszą zatwardziałość mojego serca. Proszę Cię o łaskę głębokiego żalu za grzechy i odwagę ich wynagrodzenia. Amen.