ATEIZM - ALKOHOLIZM - ANTYKONCEPCJA

ATEIZM
CENTESIMUS ANNUS, DOMINUS VIVIFICANTEM
(gr. A – prefiks przeczący, theos – Bóg), doktryna albo życiowa postawa wyrażająca negację istnienia Boga, niewiara. Jan Paweł II odrzuca ateizm, ale nie potępia człowieka. Jego zdaniem właściwy stosunek do niewierzących powinien opierać się na Ewangelii i wyrażać się w miłości, braterstwie i szacunku. Pierwsze ważne wystąpienie Jana Pawła II na temat ateizmu miało miejsce 10.10.1980 podczas spotkania z uczestnikami międzynarodowego kongresu „Ewangelizacja a ateizm”. Zjawisko to Papież omawia w swoich encyklikach Dominus vivificantem i Centesimus annus.

Negacja Boga pozbawia osobę jej fundamentu, a w konsekwencji prowadzi do takiego ukształtowania porządku społecznego,w którym ignorowana jest godność i odpowiedzialność osoby. Ateizm jest ściśle związany z oświeceniowym racjonalizmem, który pojmuje rzeczywistość ludzką i społeczną w sposób mechanistyczny. Zostaje w ten sposób zanegowana najgłębsza intuicja prawdziwej wielkości człowieka, jego transcendencja wobec świata rzeczy oraz napięcie, jakie odczuwa on w swoim sercu pomiędzy pragnieniem pełni dobra, a własną niezdolnością do osiągnięcia go, przede wszystkim zaś zostaje zanegowana wynikająca stąd potrzeba zbawienia” (encyklika Centesimus annus, 1.05.1991)

HERES / WZN - PRZYJDŹ DUCHU ŚWIĘTY, PRZYJDŹ gość.A$A ROGOWSKA

ALKOHOLIZM

Najbardziej rozpowszechnione uzależnienie na świecie. Jan Paweł II, zdając sobie sprawę z powagi problemu, który przynosi udręki nie tylko uzależnionemu, lecz także jego bliskim i społeczeństwu, wzywa wszystkich do świadectwa. Pragnie, aby ci, którzy z wielu powodów porzucili wszelkie motywacje do życia, zrozumieli, że istnieją również powody do nadziei – ważniejsze niż te, które skłaniają do rozpaczy.

Nie można, drodzy bracia, walczyć z narkomanią i alkoholizmem ani też skutecznie leczyć ich ofiar i pomagać im w powracaniu do zdrowia, jeśli nie odbuduje się najpierw wartości, jakimi są dla człowieka miłość i życie, tylko one bowiem mogą nadać pełen sens naszemu istnieniu, zwłaszcza gdy są przeżywane w świetle wiary religijnej” (23 listopada 1991)

STOPA-Od Chmielnickiego do Bandery(Dumka kresowa) gość.Grzegorz Podwójny

ANTYKONCEPCJA
RODZINA
(gr. Anti – przeciw, łac. Conceptio – poczęcie)
umyślne zniweczenie potencjalnej płodności jednego lub więcej aktów seksualnych. W szerszym znaczeniu antykoncepcja jest działaniem z użyciem środków technicznych lub bez nich, mającym na celu zapobiegnięcie poczęciu dziecka. Pierwszym, oczekiwanym dokumentem bezpośrednio wypowiadającym się o problemie antykoncepcji była głośna encyklika Pawła VI Humanae vitae donum (Dar ludzkiego życia, 1968). Przed podpisaniem dokumentu papież konsultował się ze specjalną komisją. Większość teologów, lekarzy i socjologów opowiedziała się za antykoncepcją. O treści encykliki przeważył jednak inny raport o antykoncepcji, którego autorem był kardynał Karol Wojtyła oraz grupa polskich lekarzy i teologów. Dokument ten odrzuca jako niemoralne wszelkie działania uniemożliwiające poczęcie: sterylizację, stosunki przerywane i stosowanie środków antykoncepcyjnych. Naukę tę wielokrotnie powtórzył Jan Paweł II.

Kiedy małżonkowie uciekając się do środków antykoncepcyjnych, oddzielają od siebie dwa znaczenia, które Bóg Stwórca wpisał w naturę mężczyzny i kobiety i w dynamizm ich zjednoczenia płciowego, zajmują postawę »sędziów« zamysłu Bożego i «manipulują» oraz poniżają płciowość ludzką, a wraz z nią osobę własną i współmałżonka, fałszując wartość »całkowitego« daru z siebie. W ten sposób naturalnej »mowie«, która wyraża obopólny , całkowity dar małżonków, antykoncepcja narzuca »mowę« obiektywnie sprzeczną, czyli taką, która nie wyraża całkowitego oddania się drugiemu, stąd pochodzi nie tylko czynne odrzucenie otwarcia się na życie, ale również sfałszowanie wewnętrznej prawdy miłości małżeńskiej, powołanej do całkowitego osobowego daru”. (adhortacja Familiaris consortio, 22,11.1981)

źródło – WIELKA ENCYKLOPEDIA JANA PAWŁA II


Książę anielski Orfar – Anioł nocy i ciemności

Święty Orfarze,

Aniele nocy i ciemności –
przyjdź mi z pomocą i ratuj w ciemnościach duchowych. Ratuj upadłych grzeszników (alkoholików, narkomanów),
dusze zagubionych ludzi i zaprowadź na drogę światłości. Amen.

Ojcze nasz...Zdrowaś Maryjo...Chwała Ojcu...

Święty Anioł Orfar jest Aniołem ciemności i nocy.

Jest pomocny ludziom upadłym, narkomanom, alkoholikom, nałogowcom.

Jest silnym i potężnym Aniołem, który wspiera zgnębionych i potrafi wydostać
z niebezpieczeństwa i nałogu, przygarnąć i pocieszyć, jeśli się do niego zwróci o pomoc.

Ratuje przed rozpaczą i samobójstwem.

Uwaga: Aniołowie mają wielką moc i czekają na nasze wezwanie. Ale jeszcze większą moc i potęgę mają, gdy Ich pozdrawiamy mocą Jezusa Eucharystycznego po przyjęciu Komunii Świętej. Można też ofiarować Komunię Świętą w intencji Anioła Stróża (str.86).

pragnejezusachrystusa.blogspot.com/p/siedmiu-swietych-archanioow.html
D4wCio121
D4wCio121
2 więcej komentarzy od D4wCio121
D4wCio121