PÓJDŹ ZE MNĄ SIOSTRA ANIELA - PÓJDŹ ZE MNĄ - MOJE ROZMOWY Z BOGIEM I DUSZĄ CZYŚĆCOWĄ.

Wstęp - Ojca Józefa
Rzym, 21.6.1971
Stronice te wyszły z pod pióra pewnej zakonnicy, która pod osłoną życia zwykłego, prostego i wspólnego umiała ukryć zazdrośnie, nie wzbudzając żadnych podejrzeń nawet u sióstr, z którymi żyła, skarby łask niezwykłych i darów mistycznych, którymi Bóg ją chciał ubogacić w ostatnich latach jej długiego życia, tak nagle i nieoczekiwanie. A było to z taką obfitością, że wywołuje nasze zamyślenie i podziw. Zawartość obecnej książeczki jest zaczerpnięta dosłownie z grubego rękopisu liczącego 450 stron. Zapisywała tam z posłuszeństwem kierownikowi duszy, dzień po dniu wszystkie objawienia nadprzyrodzone, oraz rozmowy niebieskie, którymi została obdarzona od miesięcy letnich 1967 roku, aż do pierwszych miesięcy 1970r, a potem z przerwami dłuższymi.
Te niebieskie rozmowy zaczęły się od głosu jej jedynej ukochanej siostry, niedawno zmarłej. Potem od czasu do czasu odzywała się Najświętsza Maryja Panna, a następnie Jezus Chrystus.
Wtedy prawie już zawsze mówił Boski Mistrz do swojej wybranej ze wzruszającą poufałością. „Córko Moja ty Mnie mierzysz metrem swego ludzkiego rozumu, a przecież Ja mogę wszystko! Wzbudzam dusze według czasów i nie nazwę cię Moim piórem, bo pióro jest tylko rzeczą i nie można rozmawiać z piórem. Jesteś Moją sekretarką, sekretarką szczególnie zaufaną. Czyż ci nie powiedziałem {14.12.1967), że ci objawię tajemnicę Mojego Serca? Otóż teraz dotrzymuję słowa! Ponieważ nieraz mówiłaś Mi „Życie za życie”, chcę również i Ja okazać ci Moją Miłość i zaufanie. Zachowaj dobrze tajemnice Króla..........”
„Jestem zadowolony.....Chcę odkryć w każdym człowieku Mój prawdziwy obraz Boga Miłości. Czy wiesz, jaki jest prawdziwy znak wiarygodności twego Rękopisu i Mojego działania w tobie? Są to twoje doświadczenia, twoje moralne i fizyczne cierpienia, bo pomimo burz w twym wnętrzu, twe spojrzenie i serce, a zwłaszcza twoja miłość ku Mnie nie ulegają zmianom. Oto, co się naprawdę liczy, co się liczy istotnie i co zasługuje na twój tytuł zaufanej sekretarki.” (12.2.1968)

Nie tu jest miejsce wyliczania wszystkich powodów wiarygodności, oraz wszystkich cudownych fenomenów, które jako dowody łącznie współdziałające, dają nam możność ocenić ważność, wiarygodność oraz autentyczność tego „Wielkiego Posłannictwa Miłości”. Chcę tylko podkreślić, że stosownie do dekretów Urbana VIII oraz norm ustalonych przez II Sobór Watykański, przypisujemy podanym tu manifestacjom i objawieniom nadprzyrodzonym jedynie wiarę ludzką, w żaden sposób nie chcemy uprzedzać sądu Kościoła Świętego. Oto, co przypisuje pod tym względem II Sobór Watykański w Lumen Gentium 12 „A ponieważ te charyzmaty, zarówno najznamienitsze jak i te bardziej zwyczajne a, szerzej rozpowszechniane, są nader stosowne i pożyteczne dla potrzeb Kościoła, przyjmować je należy z dziękczynieniem i ku pociesze. O dary zaś nadzwyczajne nie należy się ubiegać lekkomyślnie, ani spodziewać się zarozumiale po nich owocu …