EWANGELIA (Mk 2, 18-22)

Zwyczajów Starego Testamentu nie można przenosić do Nowego

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Uczniowie Jana i faryzeusze mieli właśnie post. Przyszli więc do Jezusa i pytali: «Dlaczego uczniowie Jana i uczniowie faryzeuszów poszczą, a Twoi uczniowie nie poszczą?»
Jezus im odpowiedział: «Czy goście weselni mogą pościć, dopóki pan młody jest z nimi? Nie mogą pościć, jak długo mają pośród siebie pana młodego. Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy, w ów dzień, będą pościć.
Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania. W przeciwnym razie nowa łata obrywa jeszcze część ze starego ubrania i gorsze staje się przedarcie. Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków. W przeciwnym razie wino rozerwie bukłaki. Wino się wylewa i bukłaki przepadną. Raczej młode wino należy wlewać do nowych bukłaków».

Oto Słowo Pańskie.

KOMENTARZ

Sens postu

Post jest czymś właściwym i dobrym, jeśli towarzyszy mu odpowiednie nastawienie, właściwa motywacja. Jest narzędziem, a nie celem. Gdy ktoś przykłada zbyt wielką wagę do narzędzi, może mieć trudności ze zrozumieniem lub osiągnieciem celu.

Być może faryzeusze i uczniowie Jana nadawali postowi zbyt wielką wartość, widzieli w nim wartość samą w sobie? W takim wypadku łatwiej przychodzi wyrzucać innym, że nie postępują tak samo. Pan Jezus odpowiada na pytanie i zawarty w nim zarzut z wielką mądrością.

Wskazuje na to, że oto teraz jest nowy czas, do którego nie stosują się stare zasady. Nowość polega na tym, że w Jezusie nadszedł czas zbawienia, On sam jest Oblubieńcem, a ci, którzy gromadzą się wokół Niego, są uczestnikami weselnych godów.
Teraz należy się cieszyć Jego obecnością i odłożyć na bok wszystko, co nie przystaje do nowości i radości Ewangelii.

Panie Jezu, udziel mi łaski, abym widział w Tobie Oblubieńca Kościoła, abym w Twojej bliskości umiał rozeznawać to, co jest ważne, i zgodnie z tym postępować. Dozwól mi radować się Twoją obecnością. Amen.