ddajemy do dyspozycji Państwa łaciński tekst ślubów lwowskich Jana Kazimierza, złożonych 1 kwietnia 1656 roku, spektakularnie przeoczony w „polskim” internecie. Pozostaje pytanie, dlaczego do tej pory internauci byli pozbawieni bezpośredniego dostępu do tego dokumentu autorstwa św. Andrzeja Boboli. Zamieszczam tekst łaciński, dawne tłumaczenie na język polski a następnie nowe tłumaczenie. Serdecznie polecam wszystkim katolikom oraz kustoszom większych i mniejszych sanktuariów maryjnych.
źródło:
Nova Gigantomachia Contra Sacram Imaginem Deiparae Virginis a Sancto Luca depictam, Et in Monte Claro Częstochoviensi apud Religiosos Patres Ordinis S. Pauli primi Eremitae in Celeberrimo Regni Poloniae Coenobio collocatam, Per Svecos, & alios Haereticos excitata. & Ad perpetuam beneficiorum Gloriosae Deiparae Virginis recordationem […] Olim a R. P. F. Augustino Kordecki, Ordinis protunc Clari Montis Priore conscripta. Nunc vero honori et venerationi S. Thomae Aquinatis […] dedicata. Dum conclusiones ex universa philosophia Ad Mentem […] divi Thomae Aquinatis In […] Clari Montis Częstochoviensis Monasterio Anno Domini 1775. Diebus Mensis Julii publice propugnaret […] Fr. Augustinus Bekież Ordinis Monachorum S. Pauli primi Eremitae […] Praeside R. P. Nepomuceno Płachecki Ejusdem Ordinis […]
– – –
Tłumaczenie dawne:
ŚLUB JANA KAZIMIERZA WE LWOWIE UCZYNIONY.
Wielka Boga — Człowieka Matko o Przeczysta Panno! Jan Kazimierz z łaski Twego Syna Króla Królów a Pana mojego i z Twojej łaski Król, u stóp Twoich najświętszych na kolana padając, obieram Cię dzisiaj za Patronkę moją i moich państw Królową, i polecam Twojej szczególnej opiece a obronie siebie samego i moję Królestwo Polskie z Księstwami: Litewskiem, Ruskiem, Pruskiem, Mazowieckiem, Żmudzkiem, Inflanckim, Czerniechowskiem, jako też wojska obydwu narodów i wszystek mój lud. Wzywam pokornie w tym opłakanym i zamieszanym Królestwa mego stanie, Twego miłosierdzia i pomocy przeciw nieprzyjaciołom świętego Rzymskiego Kościoła. A ponieważ największemi dobrodziejstwy twemi zobowiązany, czuję w sobie gorącą żądzę służenia Ci, gorliwie z narodem, przyrzekam więc mojem, rządzców i ludu imieniem Tobie i Twemu Synowi Panu Naszemu Jezusowi Chrystusowi, że cześć Twoję wszędzie po krajach mego Królestwa rozszerzać będę. Przyrzekam wreszcie i ślubuję wyjednać u Stolicy Apostolskiej, skoro tylko za przemożnem Twojem pośrednictwem, i wielkiem Syna Twego miłosierdziem zwycięztwo nad nieprzyjaciołmi a szczególniej nad Szwedami odniosę, aby dzień ten corocznie dla Ciebie i Syna Twojego, na zawdzięczenie łask wiecznemi czasy obchodzono i święcono, i dołożę z Biskupami Królestwa starania, ażeby moję obietnice przez ludy moje wypełnione były. Ponieważ zaś z wielką boleścią mego serca widzę: że wszystkie klęski, jakie w ostatnich siedmiu latach na moje Królestwo spadły, jako to: zaraza wojny i inne nieszczęścia, zesłane zostały przez Najwyższego Sędziego jako chłosta za jęki i uciemiężenie chłopów; przyrzekam więc i ślubuję, że po odzyskaniu pokoju użyję ze wszystkiemi Stanami wszelkich sposobów, ażeby lud mego Królestwa od wszelkich niesprawiedliwych ciężarów i uciśnienia uwolnionym został. Spraw to o Najmiłosierniejsza Królowo i Pani, abym do wykonania moich przedsięwzięć, któremu mnie sama natchnęła, łaskę Twojego Syna otrzymał.
źródło: O. Augustyn Kordecki, Nowa Gigantomachia, tł. z j. łac. Józef Łepkowski w Krakowie 1855.
Śluby króla Jana Kazimierza, złożone dnia 1 kwietnia 1656 roku
Wielka Boga Człowieka Matko, Najświętsza Dziewico. Ja, Jan Kazimierz, za zmiłowaniem Syna Twojego, Króla królów, a Pana mojego i Twoim miłosierdziem król, do Najświętszych stóp Twoich przypadłszy, Ciebie dziś za Patronkę moją i za Królową państw moich obieram. Tak samego siebie, jak i moje Królestwo polskie, księstwo litewskie, ruskie, pruskie, mazowieckie, żmudzkie, inflanckie, smoleńskie, czernichowskie oraz wojsko obu narodów i wszystkie moje ludy Twojej osobliwej opiece i obronie polecam, Twej pomocy i zlitowania w tym klęsk pełnym i opłakanym Królestwa mojego stanie przeciw nieprzyjaciołom Rzymskiego Kościoła pokornie przyzywam. A ponieważ nadzwyczajnymi dobrodziejstwami Twymi zniewolony pałam wraz z narodem moim nowym a żarliwym pragnieniem poświęcenia się Twej służbie, przyrzekam przeto, tak moim, jak senatorów i ludów moich imieniem, Tobie i Twojemu Synowi, Panu naszemu Jezusowi Chrystusowi, że po wszystkich ziemiach Królestwa mojego cześć i nabożeństwo ku Tobie rozszerzać będę. Obiecuję wreszcie i ślubuję, że kiedy za przepotężnym pośrednictwem Twoim i Syna Twego wielkim zmiłowaniem, nad wrogami, a szczególnie nad Szwedem odniosę zwycięstwo, będę się starał u Stolicy Apostolskiej, aby na podziękowanie Tobie i Twemu Synowi dzień ten corocznie uroczyście, i to po wieczne czasy, był święcony oraz dołożę trudu wraz z biskupami Królestwa, aby to, co przyrzekam, przez ludy moje wypełnione zostało. Skoro zaś z wielką serca mego żałością wyraźnie widzę, że za jęki i ucisk kmieci spadły w tym siedmioleciu na Królestwo moje z rąk Syna Twojego, sprawiedliwego Sędziego, plagi: powietrza, wojny i innych nieszczęść, przyrzekam ponadto i ślubuję, że po nastaniu pokoju wraz ze wszystkimi stanami wszelkich będę używał środków, aby lud Królestwa mego od niesprawiedliwych ciężarów i ucisków wyzwolić. Ty zaś, o najlitościwsza Królowo i Pani, jakoś mnie, senatorów i stany Królestwa mego myślą tych ślubów natchnęła, tak i spraw, abym u Syna Twego łaskę wypełnienia ich uzyskał.
Jak to możliwe, że.... 1. Nie było dostępu do tych (prawdziwych) ślubów 2. Katolicy dopuścili, by tak ważne śluby autorstwa św. Andrzeja Boboli zostały sfałszowane.....
