prawda szokująca...
Generalnie jest to opis zbieżny z tym, jak opisuje się funkcjonowanie współczesnego świata. Dwa procent populacji zajmuje się kreowaniem rzeczywistości, pozostali robią to, co im podpowiadają kreatorzy. Na przykład w telewizji, czy generalnie w mediach. Tak niewielu wytwarza przekaz, a tak wielu go odbiera. Bierzemy wszystko to, co nam dają. W fabryce wąskie grono osób decyduje o tym, co i jak należy robić, reszta to wykonuje. Zawsze się zastanawiam, po której stronie jestem. Czy już odtwarzam program, który ktoś dla mnie napisał, czy realizuję własne, bardzo indywidualne cele.
To ma mocne przełożenie na biznes. Ja wcale nie jestem przekonany, że w biznesie jest nadreprezentacja osób, które mają swoje cele. Widać to w czasie kryzysu. Gdy jest prosperity, wiele biznesów dobrze działa. Jedni naśladują innych. Wiele osób tworzy swoje biznesy na wzór tych, którym się już udało. Psychologiczny opis hossy mówi o fali wznoszącej. Wiele osób widzi sukces innych, chce zdobyć coś dla siebie. To jest bardziej naśladowanie, odruch stadny, niż prawdziwy własny interes.
W czasie kryzysu mogą przetrwać tylko ci, którzy stawiali sobie inne cele, niż zarobić razem z innymi. Własne cele. Wbrew pozorom w biznesie nie chodzi przecież jedynie o zarabianie pieniędzy. Wystarczy zadać pytanie: jeśli już będziesz miał pieniądze, na co je wydasz? Tu można poznać, czy ktoś należy do 3 procent ludzi, którzy mają cele. Samochody, jachty, nieruchomości, następne biznesy – takie wydatki wcale nie mówią o tym, że ktoś ma cel. Przykładowo: mam samochód, ale gdzie nim pojadę?
Widzę, jak ludzie bez celu otaczają się kolejnymi rzeczami, bez celu biorą na siebie kolejne zobowiązania, szukają kolejnych form samospełnienia. Oczywiście, każdy jest wolny. I może nie mieć swojego celu.
ks.Jacek Stryczek
