Biskup o fanatyzmie medjugorskim, zepsuciu i krętactwie "widzących"

Walczyć o prawdę Znam podobne relacje - ostatnio pewna kobieta mówiła mi o figurce stamtąd - również wspominała o niepokoju wewnętrznym. Nie potrafiła jej wyrzucić. Kiedy nie było jej w domu rozgarnięty syn zrobił to za nią i zniszczył tą figurkę dedykowaną demonowi. Od tamtego czasu w domu zrobiło się "spokojnie".
Inna osoba wspominała o kontakcie z jeżdżącą tam notorycznie - i jest to ponoć przypadek opętania. Jak z rozwolnieniem latają tam sekciarze, pseudocharyzmatycy i duchowi wykolejeńcy szukający wrażeń i niesamowitości. Siedzą porządnie na diabelskim haku...
Tragedia i potężne zgorszenie, kiedy świry poprzebierane w sutanny podają te demoniczne mamidła za prawdziwe i naganiają do nich...
Oto jedno z większych zwiedzeń końca czasów.

Pan Jezus nie nauczał teologii, przedmiotów jakich nauczali w synagogach, czy teraz w seminariach, przez co został uznany za niezgodnego z nauczaniem synagogi. Nauczał tego co dociera do serca, za czym zapala się serce a serce zapala się za tym co dobre, co przynosi dobro. Wtedy i teraz dobrem określało się i określa bogactwo, władzę, autorytet ze względu na mądrość. Ale nie wszyscy mogą być bogaci i Pan Jezus wskazał drogę do dobrego bytu dla wszystkich, co oznaczało likwidację bogacenia się, bogactwa kosztem innych i to było zagrożeniem nie tylko dla Heroda, jego dworzan ale i ówczesnych hierarchów, którzy założyli korporację żerującą na pieniądzach spływających do synagog. Gdyby ludzie uwierzyli w tą drogę, wtedy władza diabła została by bardzo mocno ograniczona i nie doprowadziłaby do takiego postępu jaki mamy dzisiaj.