Fragment książki 'Christus Vincit. Tryumf Chrystusa nad mrokami czasów'
![](https://seedus2043.gloriatv.net/storage1/ywf64ppurn75hyfqn1srm09bxi6k0dyr4fc7pl3.webp?scale=on&secure=UyHoj9dABkk34Kh-7pfF1Q&expires=1721269559)
i wciąż stanowi bardzo świeże wspomnienie. Miałem dziesięć lat. Myślę, że było to po mojej Pierwszej Komunii Świętej w Tartu. Zwykle po Mszy Świętej szliśmy wspomnianą krótką ścieżką do domu, w którym mieszkał ksiądz, a ponieważ byłem najmłodszy, szedłem z moją matką. Jak mają w zwyczaju dzieci, zadawaliśmy z ciekawości wiele pytań.
Wpadłem na pomysł, żeby spytać moją matkę, jak można zostać
księdzem. W tamtej chwili nie miałem zamiaru ani intencji wyboru
kapłaństwa. Zapytałem o to, ponieważ ojciec Pavlovskis budził mój
podziw i zwyczajnie zastanawiałem się, jak można zostać księdzem.
Wówczas moja matka zatrzymała się i odpowiedziała mi: „Aby zostać księdzem, konieczne jest, aby Bóg wezwał”. Nie powiedziała nic więcej. Te słowa wciąż brzmią tak świeżo w mojej pamięci. Mogę pojechać do Estonii i znaleźć dokładne miejsce na tamtej ścieżce, gdzie zadałem to pytanie. W istocie, w 2016 r. byłem w Tartu i sprawowałem tradycyjną Mszę Świętą w tamtym kościele, przy ołtarzu głównym, przy którym przyjąłem moją Pierwszą Komunię Świętą. Gdy wyszedłem z kościoła po Mszy, natychmiast skierowałem swe kroki do owego miejsca na tej ścieżce. Zatrzymałem się tam i podziękowałem Bogu za
moje powołanie do kapłaństwa.