CANTO ARMENIO EN EL FRENTE DE BATALLA enfrentando el ataque Ⅿusｕｌmａn. Es el primer pueblo que se proclamó cristiano en la historia y el que sufrió el segundo mayor genocidio del siglo XX. El …Ավելին
CANTO ARMENIO EN EL FRENTE DE BATALLA enfrentando el ataque Ⅿusｕｌmａn.
Es el primer pueblo que se proclamó cristiano en la historia y el que sufrió el segundo mayor genocidio del siglo XX. El Ministerio de Defensa armenio ha difundido estas imágenes de un soldado entonando una canción patriótica durante un alto de las operaciones en Nagorno-Karabaj. La Armenia cristiana defiende su identidad ante al ataque de Azerbaiyán, con Turquía de nuevo en el horizonte, como en tiempos del genocidio de 1915. (Pincha aquí para ver algunas imágenes sobre la presencia de la fe entre los combatientes armenios.) Así reza la letra: «Atardece. Un silencio de inocencia inunda el valle. Solo las heridas en el suelo agredido hablan de un lugar donde se libra una guerra. En la trinchera, un joven soldado escribe, melancólico, una carta. Evoca en su memoria el hogar en los fértiles montes de Armenia: "No llores, mamá. Espérame, porque volveré. Te quiero, te echo de menos. Recuerdo tus palabras: 'Ama tu patria Armenia'. Recuerdo tus lágrimas cuando hablabas del genocidio que sufrimos. Recuerdo el hogar, los viejos olmos de nuestro patio. Recuerdo el murmullo del arroyo donde jugaba de niño". Luego restallan las órdenes en medio de un fragor de trueno, y ante el gemido de la tierra, con su rifle en la mano y la carta plegada junto a su pecho, el joven soldado avanza aprentando los dientes. Está a corta distancia de la línea de contacto, allí donde el enemigo intenta entrar en la patria Armenia. Pero ¡qué cortos son esos pacíficos pasos comparados con los pasos infinitos necesarios para defender la existencia de Armenia! Y ya cuando parecía que se había detenido el avance enemigo, es alcanzado por un disparo. Agarrada a sus manos queda una carta abierta, agujereada. Cayó mirando el cielo azul. Miró al cielo azul, evocando en su memoria su hogar y el viejo olmo del patio bajo el cual su madre espera una carta. Atardece. Un silencio de inocencia inunda el valle. Un hijo de la patria armenia gravemente herido espera la muerte cantando la canción de la patria armenia: "¡Si pudiera volar a casa, donde mi madre aguarda...!"».
Armenian soldiers on the front line - "Zinvori Yerge"
#ArtsakhStrong #Հաղթելուենք youtube.com/watch?v=JMoShPQYNz8
Խնդրում ենք տեսահոլովակը դիտել ամբողջությամբ և կիսվել բոլորի հետ։ Արդյունքում կուտակված ամբողջ գումարը YouTube-ից փոխանցվում է Համահայկական Հիմնադրամին։ Որքան շատ դիտում լինի, այդքան շատ գումար կփոխանցվի։ Խնդրում ենք ակտիվ մասնակցել։ Անպայման ՀԱՂԹԵԼՈՒ ԵՆՔ։ Consider also donating! Donations: himnadram.org/en PayPal recipient: info@armeniafund.org For US tax deductible donations: armeniafund.org Հիմա, առավել քան երբևէ, Արցախը քո կարիքն ունի։ Յուրաքանչյուր նվիրատվություն կարևոր է։ Յուրաքանչյուր դրամ հասնում է Արցախ։ Միացի՛ր համահայկական շարժմանը և արա՛ քո նվիրատվությունը հիմա՝ Now more than ever, Artsakh needs you. Every donation counts. Every dollar goes to Artsakh. Join the Global Armenian Movement and donate today. ---- Song by Արմեն Մովսիսյան - Զինվորի երգը (Armen Movsisyan - Zinvori Yerge / Soldier's Song) Video by: Artsakh Defense Army Lyrics Արևն արդեն մոտեցել էր մայրամուտին Դաշտում մի անմեղ լռություն էր տիրում Ու միայն վերքերը վիրավոր հողի Հուշում էին որ դեռ պատերազմ է գնում խրամատի մեջ մի պատանի զինվոր Կարոտով նամակ էր գրում Նա հիշում էր տունը հայրենի Ցվարած հայոց լեռներում Մի լացիր իմ մայրիկ Սպասիր ինձ և ես կգամ Ես քեզ շատ եմ սիրում Կարոտել եմ, իմ մայրիկ Ես հիշում եմ խոսքերը քո՝ Սիրել հողը մեր հայրենի Ես հիշում եմ արցունքները քո, Երբ պատմում էիր ջարդերի մասին Ես հիշում եմ տունը մեր Մեր բակի բարդին ծերացած Ես հիշում եմ խոխոջն առվակի Ու մանկական խաղերս անցած Ու լսվեց հրաման մի ոռոտ դղրդցած Ծանր արկերի տակ հողը տնքած Ձեռքին հրացան, նամակը ծոցում պահած, Տղան առաջ նետվեց ատամները սեղմած Պետք էր անցնել ընդամենը հարյուր Լոկ հարյուր քայլ հայրենի հողի Բայց ինչքան կարճ են քայլերը խաղաղ Եվ ինչքան երկար դաշտում այս կռվի Ու հանկարծ կարծես լռեց ամեն ինչ Տղան հնձված հասքի պես ընկավ Ձեռքերում սեղմած նամակը պահած Հայացքը ուղղված կապույտ երկնքին Նա նայում եր կապույթ երկնքին Ու հիշում էր տունը հայրենի Ու բակի բարդին ծերացած Որի տակ մայրը կսպասի նամակին Արևն արդեն մոտեցել էր մայրամուտին Հրետանու ձայնը լսվում էր հեռվում Ու միայն մահամերձ ընկած հայորդին Հայոց լեռների երգն էր երգում՝ Թռչեի մտքով տուն Ուր իմ մայրն է արդուն ---- English translation of lyrics by Aso M. #1BillionForArtsakh #1BillionDollarsForArtsakh #DonateforArtsakh #ArtsakhStrong #GlobalArmeniansUnite #NKPeace
Es el primer pueblo que se proclamó cristiano en la historia y el que sufrió el segundo mayor genocidio del siglo XX. El Ministerio de Defensa armenio ha difundido estas imágenes de un soldado entonando una canción patriótica durante un alto de las operaciones en Nagorno-Karabaj. La Armenia cristiana defiende su identidad ante al ataque de Azerbaiyán, con Turquía de nuevo en el horizonte, como en tiempos del genocidio de 1915. (Pincha aquí para ver algunas imágenes sobre la presencia de la fe entre los combatientes armenios.) Así reza la letra: «Atardece. Un silencio de inocencia inunda el valle. Solo las heridas en el suelo agredido hablan de un lugar donde se libra una guerra. En la trinchera, un joven soldado escribe, melancólico, una carta. Evoca en su memoria el hogar en los fértiles montes de Armenia: "No llores, mamá. Espérame, porque volveré. Te quiero, te echo de menos. Recuerdo tus palabras: 'Ama tu patria Armenia'. Recuerdo tus lágrimas cuando hablabas del genocidio que sufrimos. Recuerdo el hogar, los viejos olmos de nuestro patio. Recuerdo el murmullo del arroyo donde jugaba de niño". Luego restallan las órdenes en medio de un fragor de trueno, y ante el gemido de la tierra, con su rifle en la mano y la carta plegada junto a su pecho, el joven soldado avanza aprentando los dientes. Está a corta distancia de la línea de contacto, allí donde el enemigo intenta entrar en la patria Armenia. Pero ¡qué cortos son esos pacíficos pasos comparados con los pasos infinitos necesarios para defender la existencia de Armenia! Y ya cuando parecía que se había detenido el avance enemigo, es alcanzado por un disparo. Agarrada a sus manos queda una carta abierta, agujereada. Cayó mirando el cielo azul. Miró al cielo azul, evocando en su memoria su hogar y el viejo olmo del patio bajo el cual su madre espera una carta. Atardece. Un silencio de inocencia inunda el valle. Un hijo de la patria armenia gravemente herido espera la muerte cantando la canción de la patria armenia: "¡Si pudiera volar a casa, donde mi madre aguarda...!"».
Armenian soldiers on the front line - "Zinvori Yerge"
Խնդրում ենք տեսահոլովակը դիտել ամբողջությամբ և կիսվել բոլորի հետ։ Արդյունքում կուտակված ամբողջ գումարը YouTube-ից փոխանցվում է Համահայկական Հիմնադրամին։ Որքան շատ դիտում լինի, այդքան շատ գումար կփոխանցվի։ Խնդրում ենք ակտիվ մասնակցել։ Անպայման ՀԱՂԹԵԼՈՒ ԵՆՔ։ Consider also donating! Donations: himnadram.org/en PayPal recipient: info@armeniafund.org For US tax deductible donations: armeniafund.org Հիմա, առավել քան երբևէ, Արցախը քո կարիքն ունի։ Յուրաքանչյուր նվիրատվություն կարևոր է։ Յուրաքանչյուր դրամ հասնում է Արցախ։ Միացի՛ր համահայկական շարժմանը և արա՛ քո նվիրատվությունը հիմա՝ Now more than ever, Artsakh needs you. Every donation counts. Every dollar goes to Artsakh. Join the Global Armenian Movement and donate today. ---- Song by Արմեն Մովսիսյան - Զինվորի երգը (Armen Movsisyan - Zinvori Yerge / Soldier's Song) Video by: Artsakh Defense Army Lyrics Արևն արդեն մոտեցել էր մայրամուտին Դաշտում մի անմեղ լռություն էր տիրում Ու միայն վերքերը վիրավոր հողի Հուշում էին որ դեռ պատերազմ է գնում խրամատի մեջ մի պատանի զինվոր Կարոտով նամակ էր գրում Նա հիշում էր տունը հայրենի Ցվարած հայոց լեռներում Մի լացիր իմ մայրիկ Սպասիր ինձ և ես կգամ Ես քեզ շատ եմ սիրում Կարոտել եմ, իմ մայրիկ Ես հիշում եմ խոսքերը քո՝ Սիրել հողը մեր հայրենի Ես հիշում եմ արցունքները քո, Երբ պատմում էիր ջարդերի մասին Ես հիշում եմ տունը մեր Մեր բակի բարդին ծերացած Ես հիշում եմ խոխոջն առվակի Ու մանկական խաղերս անցած Ու լսվեց հրաման մի ոռոտ դղրդցած Ծանր արկերի տակ հողը տնքած Ձեռքին հրացան, նամակը ծոցում պահած, Տղան առաջ նետվեց ատամները սեղմած Պետք էր անցնել ընդամենը հարյուր Լոկ հարյուր քայլ հայրենի հողի Բայց ինչքան կարճ են քայլերը խաղաղ Եվ ինչքան երկար դաշտում այս կռվի Ու հանկարծ կարծես լռեց ամեն ինչ Տղան հնձված հասքի պես ընկավ Ձեռքերում սեղմած նամակը պահած Հայացքը ուղղված կապույտ երկնքին Նա նայում եր կապույթ երկնքին Ու հիշում էր տունը հայրենի Ու բակի բարդին ծերացած Որի տակ մայրը կսպասի նամակին Արևն արդեն մոտեցել էր մայրամուտին Հրետանու ձայնը լսվում էր հեռվում Ու միայն մահամերձ ընկած հայորդին Հայոց լեռների երգն էր երգում՝ Թռչեի մտքով տուն Ուր իմ մայրն է արդուն ---- English translation of lyrics by Aso M. #1BillionForArtsakh #1BillionDollarsForArtsakh #DonateforArtsakh #ArtsakhStrong #GlobalArmeniansUnite #NKPeace
- Զեկույց
Սոցիալական ցանցեր
- Ներկառուցել
Փոխել հրապարակումը
Հեռացնել հրապարակումը