piotrdudala
620

Sługa Boży Biskup Antoni Malecki

Sługa Boży Biskup Antoni Malecki, ur. 17 kwietnia 1861 w Petersburgu, zm. 17 stycznia 1935 w Warszawie – polski duchowny katolicki, absolwent Petersburskiego Seminarium Duchownego. Święcenia kapłańskie przyjął w 1884. Organizator polskiego szkolnictwa w zaborze rosyjskim. Działacz polonijny w Petersburgu.

Podjął studia w Nikołajewskiej Akademii Inżynieryjnej, której nie ukończył, gdyż postanowił wstapić do katolickiego seminarium w Mohylewie. Po uzyskaniu święceń pełnił posługę w Witebsku i Mińsku. Za sprzeciw wobec antykatolickiej polityki carskiej skazany w 1886 r. na 6 miesięcy więzienia. Następnie osiedlił się w Petersburgu, gdzie mieszkał do rewolucji bolszewickiej. W tym czasie związany był z kościołem pw. św. Stanisława i zorganizował w stolicy Rosji szereg katolickich instytucji charytatywnych i opiekuńczych oraz edukacyjnych. W 1907 był inicjatorem szkoły średniej z polskim językiem wykładowym. W 1918 r. został wikariuszem generalnym archidiecezji mohylewskiej. Więziony przez władze sowieckie w latach 1923-1925 w łagrach koło Archangielska. 13 sierpnia 1926 mianowany i konsekrowany na biskupa pomocniczego mohylewskiego oraz administratora apostolskiego Leningradu. Uwięziony ponownie w 1930, został skazany na 10 lat zesłania na Syberię w okolicach Bracka, w kraju Buriatów nad rzeką Angarą zwolniony w wyniku starań rządu polskiego ze względu na zły stan zdrowia w 1934, zamieszkał w Warszawie, gdzie w wyniku wycieńczenia organizmu zmarł. Pochowany został na warszawskim cmentarzu Powązkowskim.

Modlitwa o beatyfikację Sługi Bożego biskupa Antoniego Maleckiego

Panie Jezu Chryste, Ty powiedziałeś: „Dopuśćcie dzieci i nie przeszkadzajcie im przyjść do mnie; do takich bowiem należy królestwo niebieskie” (Mt 19,14). Ty swego sługę Antoniego biskupa natchnąłeś duchem ofiarnej troski i miłości o biedne dzieci i sieroty, a pod koniec życia upodobniłeś do siebie w cierpieniu i dźwiganiu krzyża do śmierci.

Boski Mistrzu, świątobliwego Sługę swego wsław chwałą ołtarzy, a mnie za jego przyczyną udziel łaski… o którą z pokorą i ufnością proszę. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

Modlitwa za zgodą Kurii Metropolitalnej Warszawskiej z dnia 2000.08.30 Nr 3598/NK2000