Szkodliwość stosowania maseczek dopiero teraz staje się widoczna w płucach osób poddanych autopsji.
W czasach, gdy eksperci ostrzegają przed niebezpieczeństwem zanieczyszczania naszej planety setkami milionów ton plastiku, pandemia Covid 19 jeszcze bardziej zaostrzyła problem plastiku - pisze Tudor Borcea w National.
Prowadzone z czasem analizy wykazały, że ludzie wdychają mikrocząsteczki tworzyw sztucznych i spożywają je wraz z żywnością i wodą.
Tworzywa sztuczne w płucach
Sekcja zwłok przeprowadzona w 2021 r. przez National Institute for Health and Care Excellence (NICE, Wielka Brytania), na którą powołuje się BVCNews, potwierdziła obecność mikroplastiku u 13 z 20 badanych osób. Ponad 20 lat temu, podczas badań przesiewowych raka płuc w Stanach Zjednoczonych w 1998 r. stwierdzono 11 przypadków występowania tych składników w 99 ze 114 przebadanych próbek płuc.
Zespół naukowców z Hull York Medical College badał wpływ wdychania mikroplastików na ludzkie tkanki. Przeanalizowali oni ludzką tkankę płucną pochodzącą od 13 pacjentów, którzy przeszli operację płuc. Zanieczyszczenie mikroplastikiem stwierdzono u 11 z 13 pacjentów (39 fragmentów w 11 próbkach tkanki płucnej).
Autorzy badań znaleźli 12 rodzajów mikroplastiku, które mają wiele zastosowań i są zwykle spotykane w opakowaniach, butelkach, odzieży, linach/sznurkach i w różnych procesach produkcyjnych.
Polipropylen i politereftalan etylenu.
Jednak w dolnych partiach płuc znaleziono większą różnorodność mikroplastików. Prawdopodobnie najważniejszymi rodzajami mikroplastików były polipropylen (PP) i politereftalan etylenu (PET), które znaleziono w maskach noszonych podczas pandemii wirusa Covid 19; PP jest prawdopodobnie najczęściej stosowanym tworzywem sztucznym w tych maskach. Tłumaczenie fragmentu przedmiotowej publikacji:
Szczególną uwagę należy zwrócić na wykonane domowym sposobem tekstylne osłony twarzy. W przypadku tkanin ponownie wykorzystywanych jako maski na twarz, zgodnie z aktualnymi wytycznymi CDC (Centers for Disease Control and Prevention CDC, 2020), odłamki mogą powstawać w wyniku cięcia i rozdarcia. Niektóre tkaniny, takie jak aksamity, polary i ręczniki, są znane z tego, że przy naruszeniu wydzielają mikrowłókna . Pozostałości detergentów i kłaczki powstałe w wyniku prania maszynowego i suszenia w suszarce bębnowej mogą być również obecne jako wdychalne zanieczyszczenia w wypranej odzieży . Niektóre artykuły gospodarstwa domowego, w tym worki próżniowe, ręczniki papierowe i chusteczki higieniczne, zostały zasugerowane jako warstwy wypełniające lub dodatkowe filtry przy produkcji okryć twarzy . Choć mogą one korzystnie wpływać na poprawę skuteczności filtracji, należy pamiętać, że nie są one zaprojektowane tak, by nie zawierały luźnych materiałów, a zatem mogą wydzielać wdychalne zanieczyszczenia podczas przepływu powietrza. W ramach wstępnej kontroli, przy produkcji osłon twarzy należy unikać materiałów wykazujących widoczne oznaki zrzucania. Ponadto skargi na podrażnienie gardła lub dyskomfort w drogach oddechowych u dzieci, osób starszych lub innych wrażliwych osób po założeniu masek i półmasek mogą być sygnałem ostrzegawczym o nadmiernych ilościach zanieczyszczeń respirabilnych wdychanych przez samodzielnie wykonane maski i półmaski.
W wielu częściach świata liczba zachorowań na COVID-19 wciąż rośnie, a jego koniec nie jest jeszcze widoczny. Podczas gdy wirus nadal grasuje w naszych społecznościach, noszenie ochrony dróg oddechowych może stać się normą dla wielu osób w życiu codziennym i zawodowym. Zagrożenia związane z oddychaniem, takie jak obecne w nich mikro(nano)tworzywa sztuczne, mogą z niegdysiejszego zagrożenia zawodowego stać się problemem zdrowia publicznego. Jako szybko rozwijająca się dziedzina badawcza, naukowcy badający wdychanie mikro(nano)tworzyw sztucznych ze źródeł atmosferycznych lub antropogenicznych muszą obecnie stawić czoła rzeczywistości, w której miliony ludzi każdego dnia noszą w ustach i nosie kawałek plastikowego ubrania. Chociaż w aktualnych normach nie ma metodologii przeprowadzania takich badań, wstępne oceny tego typu nie wymagają skomplikowanej aparatury ani eksperymentów. Dla naukowców zajmujących się ochroną środowiska nie ma potrzeby wychodzenia poza swoją dziedzinę. W przypadku oceny ilościowej konwencjonalna metoda pobierania powietrza, po której następuje zatrzymanie w membranie mikrofiltracyjnej, powinna być odpowiednia i łatwa do zastosowania. Inne techniki, takie jak spektrometry Scanning Mobility Particle Sizer (SMPS) i Aerodynamic Particle Sizer (APS), oferują zalety zautomatyzowanego pomiaru rozkładu wielkości cząstek w powietrzu w czasie rzeczywistym, które były wykorzystywane do szacowania wdychania substancji kosmetycznych. W razie potrzeby w handlu dostępne są profesjonalne symulatory oddechu, które mogą zapewnić dokładną i elastyczną kontrolę nad szeregiem parametrów operacyjnych, aby naśladować różne wzorce ludzkiego oddychania . Wzorce oddychania i czas ekspozycji powinny być badane jako kluczowe zmienne w celu uwzględnienia różnic między osobami noszącymi maski, respiratory lub zakrywającymi twarz. Wykonując takie prace, należy uważać, aby nie zdemontować ich nienaruszonej struktury. Każde rozdarcie lub rozszczepienie warstw prawdopodobnie spowoduje powstanie sztucznych odłamków. W idealnym przypadku ocenę można przeprowadzić na nienaruszonych, niezanieczyszczonych przedmiotach noszonych na manekinach, a cały zestaw umieścić na stanowisku z przepływem laminarnym, aby uniknąć zanieczyszczeń w otaczającym powietrzu. Badania określające skład chemiczny i powszechność występowania szczątków będą szczególnie przydatne w ustalaniu pochodzenia tych zanieczyszczeń, które mogą stanowić coraz poważniejszy problem ze względu na ich powszechne stosowanie podczas obecnej pandemii i prawdopodobnie w okresie po pandemii. W tym celu techniki, które są obecnie stosowane do badania mikro(nano)tworzyw sztucznych w matrycach środowiskowych, w tym spektroskopia w podczerwieni z transformacją Fouriera (FTIR imaging), spektroskopia mikro-Ramana (μ-Raman) i chromatografia gazowa ze spektrometrią masową z pirolizą (Py-GC/MS), mogą być szczególnie przydatne w charakteryzowaniu oddychających zanieczyszczeń obecnych w maskach i respiratorach. Idąc dalej, należy zbadać, czy zanieczyszczenia te nie spowodują stresu lub stanu zapalnego w drogach oddechowych człowieka i nie zwiększą podatności na infekcje wirusowe. Pragniemy również zwrócić uwagę na znaczenie umieszczenia danych prospektywnych w kontekście przyszłych działań oceniających takie narażenie. W szczególności, aby ocenić względne znaczenie tej drogi narażenia, należy porównać ilości i skutki takiego pobrania z innymi powszechnymi środowiskowymi źródłami mikro(nano)tworzyw sztucznych. Rozważając ryzyko i korzyści, należy również wziąć pod uwagę fakt, że bez bezpiecznych, skutecznych i powszechnie dostępnych szczepień ochronnych pozostają one najbardziej praktycznym środkiem ochrony dróg oddechowych w środowiskach o wysokim ryzyku przenoszenia wirusów. Wszelkie wyniki badań, jeśli zostaną rozpowszechnione wśród społeczeństwa w formie nieprawdziwej lub nierygorystycznej, mogą mieć negatywny wpływ na akceptację masek i respiratorów podczas obecnej lub przyszłej pandemii wywołanej przez patogeny układu oddechowego. Dlatego wyniki badań należy interpretować z ostrożnością, a porady powinny być udzielane w zależności od sytuacji. W międzyczasie wzywamy naukowców, producentów i organy nadzorujące do podjęcia wspólnych wysiłków w celu oceny takiego ryzyka i poszukiwania realnych metod redukcji mikro(nano)plastików i innych zanieczyszczeń respirabilnych w maskach i półmaskach noszonych przez dużą liczbę osób na całym świecie podczas obecnej pandemii.
Panie Kamilu ogłupiałe Polactwo i tak nic z tego nie rozumie ! Co innego gdyby to powiedzieli w telewizji a bardziej wiarygodnie było by, gdyby powiedział to autorytet Kaczyński ewentualnie Morawiecki....
