Nadzwyczajny stan, w jakim znaleźliśmy się jako żywioł polski, zmusza nas do reakcji adekwatnej do szkód przez niego wyrządzanych. Słowa "szkody" użyłem tu wyłącznie po to, by nie pogłębiać paniki. Tak naprawdę powinienem napisać o spustoszeniu, którego najważniejszym celem jest peryferyzacja Polaków w ich własnym państwie. Już kilka dni temu zwracałem uwagę na drastyczne pogłębienie naszego egocentryzmu i straceniu z pola widzenia spraw publicznych. Wygląda na to, że mamy gnić osobno. Każdy po swojemu, bezzapachowo, bezgłośnie.
Na Twoje miejsce, Przyjacielu, przyjdzie obywatel nowy, posługujący się świeżutkim paszportem. On zajmie Twój bankrutujący warsztat pracy, a Ty się u niego zatrudnisz. Jeśli ominie Cię fala samobójstw, zdasz się na jego łaskę i niełaskę. Polubisz jego dziwny akcent i otaczający go zapach czosnku i cebuli. Ale czy on polubi Ciebie?
Na koronawirusa - czyli na nikogo - spadnie całe odium wynikające z transformacji polskiego społeczeństwa, a więc jego pauperyzacją.…More