Peruwiański fryzjer. Uświadomiłem sobie, że wykonując dobrze rzeczy, mogę pomagać społeczeństwu. I kiedy zacząłem dobrze pracować, uświadomiłem sobie, iż nie tylko dobrze pracuję, ale że zacząłem …More
Peruwiański fryzjer.
Uświadomiłem sobie, że wykonując dobrze rzeczy, mogę pomagać społeczeństwu. I kiedy zacząłem dobrze pracować, uświadomiłem sobie, iż nie tylko dobrze pracuję, ale że zacząłem lepiej kochać moją żonę, moje dzieci; rozumieć ich, ponieważ jeśli dobrze robię jedną rzecz, powinnienem wszystko dobrze robić. Od tej strony św. Josemaría miał na mnie duży wpływ. Te małe szczegóły, które składają się na całe nasze życie, ponieważ wielkie rzezczy nie zdarzają się codziennie; powinnyśmy więc nauczyć się z chęcią chodzić do pracy, bo robimy to codziennie. I pocałować żonę, codziennie, kiedy wrócimy do domu. Bo jeśli jej nie całujemy, oznacza to, że coś nie gra.
www.josemaria.pl
Uświadomiłem sobie, że wykonując dobrze rzeczy, mogę pomagać społeczeństwu. I kiedy zacząłem dobrze pracować, uświadomiłem sobie, iż nie tylko dobrze pracuję, ale że zacząłem lepiej kochać moją żonę, moje dzieci; rozumieć ich, ponieważ jeśli dobrze robię jedną rzecz, powinnienem wszystko dobrze robić. Od tej strony św. Josemaría miał na mnie duży wpływ. Te małe szczegóły, które składają się na całe nasze życie, ponieważ wielkie rzezczy nie zdarzają się codziennie; powinnyśmy więc nauczyć się z chęcią chodzić do pracy, bo robimy to codziennie. I pocałować żonę, codziennie, kiedy wrócimy do domu. Bo jeśli jej nie całujemy, oznacza to, że coś nie gra.
www.josemaria.pl
Od początku swego istnienia — nie jest to moim wymysłem — człowiek musiał pracować. Wystarczy otworzyć pierwsze strony Pisma świętego. Możemy tam przeczytać, że zanim grzech przyszedł na świat, a w jego następstwie śmierć, wszelkie cierpienia i nędza, Bóg ulepił Adama z ziemskiej gliny i stworzył dla niego i jego potomstwa ten piękny świat, ut operaretur et custodiret illum — aby go uprawiał …More
Od początku swego istnienia — nie jest to moim wymysłem — człowiek musiał pracować. Wystarczy otworzyć pierwsze strony Pisma świętego. Możemy tam przeczytać, że zanim grzech przyszedł na świat, a w jego następstwie śmierć, wszelkie cierpienia i nędza, Bóg ulepił Adama z ziemskiej gliny i stworzył dla niego i jego potomstwa ten piękny świat, ut operaretur et custodiret illum — aby go uprawiał i doglądał.
Musimy być świadomi, że praca jest wspaniałą rzeczywistością i jest ona dla nas nieuchronnyn prawem, któremu w taki czy inny sposób wszyscy jesteśmy poddani, jakkolwiek niektórzy chcieliby się spod tego wyłamać. Zapamiętajcie to sobie: obowiązek pracy nie jest następstwem grzechu pierworodnego, ani też nie jest wynalazkiem czasów współczesnych. Praca jest niezbędnym środkiem, który Bóg powierza nam na ziemi. Ma ona wypełnić nasze dni i uczynić z nas uczestników stwórczej mocy Boga tak, byśmy mogli zapewnić sobie byt i równocześnie zbierać plon na życie wieczne, gdyżczłowiek rodzi się by pracować, jak ptak — by unieść się w górę.
Możecie na to odpowiedzieć, że upłynęło już wiele wieków, a tymczasem niewielu ludzi myśli w ten sposób; że większość trudzi się z innych powodów: jedni dla pieniędzy, inni w celu utrzymania rodziny, jeszcze inni dla awansu społecznego, dla rozwinięcia swoich zdolności, a wreszcie dla zaspokojenia swoich nieuporządkowanych namiętności, bądź też celem przyczynienia się do postępu społecznego. Innymi słowy: ludzie podchodzą do swoich zajęć jako do twardej konieczności, przed którą nie można uciec.
W przeciwieństwie do tego płaskiego, egoistycznego i przyziemnego podejścia do pracy musimy — ty i ja — pamiętać i przypominać innym ludziom, że jesteśmy dziećmi Boga i że Ojciec nasz zwraca się do nas z tym samym wezwaniem, co właściciel winnicy z przypowieści ewangelicznej, który powiedział do syna: Dziecko, idź dzisiaj i pracuj w winnicy! Zapewniam was, że jeżeli codziennie będziemy się starać o to, aby swoje osobiste obowiązki traktować jako Bożą prośbę skierowaną do nas, nauczymy się wypełniać do końca swoje zadania z możliwie jak największą doskonałością ludzką i nadprzyrodzoną. Może czasami będziemy się buntować — jak ów starszy syn, który odpowiedział:Nie chcę — lecz rychło ogarnie nas skrucha i ze wzmożonym wysiłkiem poświęcimy się wypełnianiu swoich obowiązków.
www.pismaescrivy.org/book/4/_c4
Musimy być świadomi, że praca jest wspaniałą rzeczywistością i jest ona dla nas nieuchronnyn prawem, któremu w taki czy inny sposób wszyscy jesteśmy poddani, jakkolwiek niektórzy chcieliby się spod tego wyłamać. Zapamiętajcie to sobie: obowiązek pracy nie jest następstwem grzechu pierworodnego, ani też nie jest wynalazkiem czasów współczesnych. Praca jest niezbędnym środkiem, który Bóg powierza nam na ziemi. Ma ona wypełnić nasze dni i uczynić z nas uczestników stwórczej mocy Boga tak, byśmy mogli zapewnić sobie byt i równocześnie zbierać plon na życie wieczne, gdyżczłowiek rodzi się by pracować, jak ptak — by unieść się w górę.
Możecie na to odpowiedzieć, że upłynęło już wiele wieków, a tymczasem niewielu ludzi myśli w ten sposób; że większość trudzi się z innych powodów: jedni dla pieniędzy, inni w celu utrzymania rodziny, jeszcze inni dla awansu społecznego, dla rozwinięcia swoich zdolności, a wreszcie dla zaspokojenia swoich nieuporządkowanych namiętności, bądź też celem przyczynienia się do postępu społecznego. Innymi słowy: ludzie podchodzą do swoich zajęć jako do twardej konieczności, przed którą nie można uciec.
W przeciwieństwie do tego płaskiego, egoistycznego i przyziemnego podejścia do pracy musimy — ty i ja — pamiętać i przypominać innym ludziom, że jesteśmy dziećmi Boga i że Ojciec nasz zwraca się do nas z tym samym wezwaniem, co właściciel winnicy z przypowieści ewangelicznej, który powiedział do syna: Dziecko, idź dzisiaj i pracuj w winnicy! Zapewniam was, że jeżeli codziennie będziemy się starać o to, aby swoje osobiste obowiązki traktować jako Bożą prośbę skierowaną do nas, nauczymy się wypełniać do końca swoje zadania z możliwie jak największą doskonałością ludzką i nadprzyrodzoną. Może czasami będziemy się buntować — jak ów starszy syn, który odpowiedział:Nie chcę — lecz rychło ogarnie nas skrucha i ze wzmożonym wysiłkiem poświęcimy się wypełnianiu swoich obowiązków.
www.pismaescrivy.org/book/4/_c4