Wpis VRS wykasowany z "katolickiego" portalu Gloria
Dialog i walka z klerykalizmem w dziejach. Źróðło: @VRS Papież Grzegorz [Wielki] zaciekle prześladował tych żydów, którzy kupowali lub posiadali chrześcijańskich niewolników. W imperium Franków,…More
Dialog i walka z klerykalizmem w dziejach. Źróðło: @VRS
Papież Grzegorz [Wielki] zaciekle prześladował tych żydów, którzy kupowali lub posiadali chrześcijańskich niewolników. W imperium Franków, gdzie fanatyzm się jeszcze nie dotarł, żydzi mogli prowadzić handel niewolnikami. Grzegorz był za to gniewny i napisał do króla Dytryka z Burgundii, Teodeberta, króla Austrasii oraz królowej Brunhildy, wyrażając swe zdumienie że pozwalają żydom posiadać chrześcijańskich niewolników. (…)
Korzystne warunki dla żydów na ziemiach frankijskich za Karola Wielkiego trwały za panowania jego syna Ludwika (814-840), oraz, stanowiły, dzięki tym korzystnym okolicznościom, impuls do ujawniania się ich aktywności intelektualnej. Okazali oni tak wiele gorliwości w służbie judaizmu, że nawet inspirowali chrześcijan swoją miłością do niego. Następca Karola Wielkiego, hojny lecz słaby Ludwik, mimo swych inklinacji religijnych, które zyskały mu przydomek “Pobożnego”, okazał żydom nadzwyczajne względy. Objął ich …More
Papież Grzegorz [Wielki] zaciekle prześladował tych żydów, którzy kupowali lub posiadali chrześcijańskich niewolników. W imperium Franków, gdzie fanatyzm się jeszcze nie dotarł, żydzi mogli prowadzić handel niewolnikami. Grzegorz był za to gniewny i napisał do króla Dytryka z Burgundii, Teodeberta, króla Austrasii oraz królowej Brunhildy, wyrażając swe zdumienie że pozwalają żydom posiadać chrześcijańskich niewolników. (…)
Korzystne warunki dla żydów na ziemiach frankijskich za Karola Wielkiego trwały za panowania jego syna Ludwika (814-840), oraz, stanowiły, dzięki tym korzystnym okolicznościom, impuls do ujawniania się ich aktywności intelektualnej. Okazali oni tak wiele gorliwości w służbie judaizmu, że nawet inspirowali chrześcijan swoją miłością do niego. Następca Karola Wielkiego, hojny lecz słaby Ludwik, mimo swych inklinacji religijnych, które zyskały mu przydomek “Pobożnego”, okazał żydom nadzwyczajne względy. Objął ich …More
Ewelina Anna
- Report
Change comment
Remove comment
O. Jacek Woroniecki OP: "Walka ze światem żydowskim jest nieunikniona i jest ścisłym obowiązkiem chrześcijan" O. Jacek Woroniecki OP: "Walka ze światem żydowskim jest nieunikniona i jest ścisłym obowiązkiem chrześcijan"
Szkoła Chrystusowa nr 8, 1934 - czyli fragment tego samego tekstu, który Parvus "przypadkowo" nie zacytował (s. 22):
"Weźmy jako przykład najtrudniejszy ze wszystkich konfliktów …More
O. Jacek Woroniecki OP: "Walka ze światem żydowskim jest nieunikniona i jest ścisłym obowiązkiem chrześcijan" O. Jacek Woroniecki OP: "Walka ze światem żydowskim jest nieunikniona i jest ścisłym obowiązkiem chrześcijan"
Szkoła Chrystusowa nr 8, 1934 - czyli fragment tego samego tekstu, który Parvus "przypadkowo" nie zacytował (s. 22):
"Weźmy jako przykład najtrudniejszy ze wszystkich konfliktów międzynarodowych konflikt ze światem żydowskim. Na dnie jego leży coś więcej niż antagonizm narodowy, bo tragedja ludu wybranego, który, nie wypełniwszy swego posłannictwa, ma teraz nawet swem zaślepieniem w zwalczaniu jego przewodniej idei świadczyć o jego prawdziwości. Stąd wynika, że walka ze światem żydowskim jest nieunikniona i że jest ścisłym obowiązkiem chrześcijan, bo jest ona bynajmniej nie tylko walką o dobra tego świata, ale walką o władzę nad duszami."
dalej idzie fragment cytowany przez Parvusa:
"Ale czy z tego wynika, że w stosunku do Żydów pokora chrześcijańska nie ma mieć zastosowania, że wolno nam widzieć w nich same zło a nie dostrzegać najmniejszego dobra i pokazywać im to jeszcze na każdym kroku z tą pogardą; która ich tak rani ? Bynajmniej, i w stosunku do nich obowiązuje nas prawo Boże w całej pełni,
a konieczność walczenia z niemi do ostatniego tchu o panowanie tego prawa na ziemi tembardziej nie pozwala nam na łamanie go z naszej strony w tej walce (fragment pogrubiony też Parvus pominął oznaczając go [...]). Trzeba w nich umieć odkryć te pierwiastki dobra pochodzenia Bożego i zawszę uszanować wszystko to, co Bóg w swem miłosierdziu w ich duszach działa. Dla wielu z nich takie uznanie w nich darów Bożych przez wiernych uczniów Chrystusa może być decydującym impulsem, aby się do tego Chrystusa zbliżyć, aż wreszcie spotkanie kogoś, kto wezwanie Zbawiciela, aby być cichym! i pokornego serca lepiej od innych w życie wcielił, sprawi, że sami padną przed Nim na kolana. Ale i ci, którzy słodkiemu jarzmu Chrystusa się nie poddadzą, też inaczej się będą ustosunkowywać do tych, którzy za Jego sprawę
walczą, gdy z naszej strony spotkają się z uznaniem tego, oo w nich jest dobrego, a więc Bożego."
Ale Parvus udaje, że nie wie, że nie przyjmowanie bzdur np. o współodpowiedzialności za Holokaust (i to jeszcze okraszonych pseudoteologią odwołującą się do analogii ze śmiercią Chrystusa), nie oznacza nienawiści do Żydów i kwestionowania ich godności ludzkiej. Oznacza natomiast nieuniknioną, jak pisze o. Woroniecki, walkę ze światem żydowskim o prawdę, walkę, która jest, powtórzmy za o. Woronieckim, ścisłym obowiązkiem chrześcijan.
Szkoła Chrystusowa nr 8, 1934 - czyli fragment tego samego tekstu, który Parvus "przypadkowo" nie zacytował (s. 22):
"Weźmy jako przykład najtrudniejszy ze wszystkich konfliktów międzynarodowych konflikt ze światem żydowskim. Na dnie jego leży coś więcej niż antagonizm narodowy, bo tragedja ludu wybranego, który, nie wypełniwszy swego posłannictwa, ma teraz nawet swem zaślepieniem w zwalczaniu jego przewodniej idei świadczyć o jego prawdziwości. Stąd wynika, że walka ze światem żydowskim jest nieunikniona i że jest ścisłym obowiązkiem chrześcijan, bo jest ona bynajmniej nie tylko walką o dobra tego świata, ale walką o władzę nad duszami."
dalej idzie fragment cytowany przez Parvusa:
"Ale czy z tego wynika, że w stosunku do Żydów pokora chrześcijańska nie ma mieć zastosowania, że wolno nam widzieć w nich same zło a nie dostrzegać najmniejszego dobra i pokazywać im to jeszcze na każdym kroku z tą pogardą; która ich tak rani ? Bynajmniej, i w stosunku do nich obowiązuje nas prawo Boże w całej pełni,
a konieczność walczenia z niemi do ostatniego tchu o panowanie tego prawa na ziemi tembardziej nie pozwala nam na łamanie go z naszej strony w tej walce (fragment pogrubiony też Parvus pominął oznaczając go [...]). Trzeba w nich umieć odkryć te pierwiastki dobra pochodzenia Bożego i zawszę uszanować wszystko to, co Bóg w swem miłosierdziu w ich duszach działa. Dla wielu z nich takie uznanie w nich darów Bożych przez wiernych uczniów Chrystusa może być decydującym impulsem, aby się do tego Chrystusa zbliżyć, aż wreszcie spotkanie kogoś, kto wezwanie Zbawiciela, aby być cichym! i pokornego serca lepiej od innych w życie wcielił, sprawi, że sami padną przed Nim na kolana. Ale i ci, którzy słodkiemu jarzmu Chrystusa się nie poddadzą, też inaczej się będą ustosunkowywać do tych, którzy za Jego sprawę
walczą, gdy z naszej strony spotkają się z uznaniem tego, oo w nich jest dobrego, a więc Bożego."
Ale Parvus udaje, że nie wie, że nie przyjmowanie bzdur np. o współodpowiedzialności za Holokaust (i to jeszcze okraszonych pseudoteologią odwołującą się do analogii ze śmiercią Chrystusa), nie oznacza nienawiści do Żydów i kwestionowania ich godności ludzkiej. Oznacza natomiast nieuniknioną, jak pisze o. Woroniecki, walkę ze światem żydowskim o prawdę, walkę, która jest, powtórzmy za o. Woronieckim, ścisłym obowiązkiem chrześcijan.