gdy słano w świecie piękne dywany mesjaszom sławnym (lud ich docenia), hen, w Nazarecie, całkiem nieznanym, przybył do Panny poseł Wcielenia
nie było zbrojnych w piórach na głowach, orszak nie wchodził na fanfar granie, był dzień spokojny, gdy Jej zwiastował: pocznie, porodzi, Matką zostanie
wtedy spytała jakby zdumiona, jakby wahała się Panna młoda, przed nią stanęła zaś Wieczność cała: jakby słyszała tekst Symeona, jakby widziała hordy Heroda, jakby dotknęła drogiego Ciała
pozdrowił gestem Pannę wybraną, Królowę jego, szczęśliwe łono, i taka jest Jej odpowiedź daną: moc Najwyższego Twoją osłoną
i nagle wkoło stała się cisza, na ziemi, w niebie zapadła wszędzie, by drżący kosmos głos Jej usłyszał:
